Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »UWIELBIAJ Pana, duszo moja! Panie, Boże mój, Tyś bardzo wielki; majestatem i przepychem jesteś odziany!
[2] »Osłaniasz się światłością jak szatą; rozbijasz jak namiot niebiosa!
[3] »Który belki pałacu swego zakłada w wodach, który obłoki czyni Swym pojazdem, jeździ na skrzydłach wiatru;
[4] »Który czyni wiatry posłańcami Swymi, sługami Swymi pałający ogień.
[5] »On ugruntował ziemię na fundamentach jej, nie zachwieje się nigdy ani wiecznie.
[6] »Głębokością przykryłeś ją jak szatą, wody stały nad górami.
[7] »Od gromienia Twego uciekały, i od głosu gromu Twego zostały spłoszone.
[8] »Góry podniosły się, opuściły się doliny na miejsce, któreś im wyznaczył.
[9] »Wyznaczyłeś granicę, której nie przekroczą i nie wrócą się więcej, aby okryć ziemię.
[10] »Czynisz, że w dolinach wytryskują źródła: płyną pomiędzy górami;
[11] »Poją wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą pragnienie swoje.
[12] »Przy nich mieszkają ptaki niebieskie; z pośród gałęzi dają słyszeć głos swój.
[13] »Poisz góry z pałacu Swego; owocem dzieł Twoich nasycona bywa ziemia.
[14] »Czynisz, że trawa kiełkuje dla trzody, a roślinność na pożytek człowieka, aby wywieść pokarm z ziemi,
[15] »I wino, które rozwesela serce człowieka, i olejek, od którego lśni się oblicze jego, i chleb, który wzmacnia serce człowiecze.
[16] »Nasycone bywają drzewa Pańskie, cedry Libanonu, które zasadził.
[17] »Na nich gnieżdżą się ptaki; a bocian na cyprysach ma mieszkanie swoje.
[18] »Wysokie góry — dla kozic, a skały dla góralków są ucieczką.
[19] »On stworzył księżyc dla określania czasów; słońce zna zachód swój.
[20] »Czynisz ciemności, i bywa noc; wtedy ożywiają się wszystkie zwierzęta leśne:
[21] »Lwięta ryczą o łup i domagają się pokarmu swego od Boga.
[22] »Gdy słońce wschodzi, skrywają się i układają się w legowiskach swoich;
[23] »Człowiek zaś wychodzi do dzieła swego i do pracy swojej aż do wieczora.
[24] »Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Tyś je wszystkie mądrze ukształtował, pełna jest ziemia tworów Twoich.
[25] »Oto, morze wielkie i na wszystkie strony rozlegle; tam roi się bez liku od zwierząt małych i dużych.
[26] »Tam płyną okręty; tam jest lewjatan, któregoś Ty stworzył, aby w niem igrał.
[27] »Wszystko to oczekuje na Ciebie, abyś im dał pokarm czasu odpowiedniego.
[28] »Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę Swoją, nasycone bywają dobrami.
[29] »Gdy skrywasz oblicze Swoje, trwożą się; gdy odbierasz im oddech, umierają; i znowu w proch się obracają.
[30] »Gdy wysyłasz tchnienie Swoje — stworzone bywają, i Ty odnawiasz wygląd ziemi.
[31] »Wspaniałość Pana niech trwa na wieki! Niech się rozraduje Pan z dzieł Swoich.
[32] »Gdy spojrzy na ziemię, drży ona; gdy dotyka się gór, dymią!
[33] »Będę śpiewał Panu, póki żyję, będę śpiewał Bogu memu psalmy, dopóki jestem.
[34] »Niechaj przyjemne Mu będzie rozmyślanie moje; ja radość swoją chcę mieć w Panu.
[35] »Grzesznicy wytraceni będą z ziemi i bezbożnych nie będzie! Uwielbiaj Pana, duszo moja! Alleluja!