Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, PAN ukazał się Abramowi i powiedział do niego: Ja
jestem Bogiem Wszechmogącym. Chodź przed moim obliczem i bądź doskonały.
[2] »A zawrę moje przymierze między mną a tobą i rozmnożę cię bardzo obficie.
[3] »Wtedy Abram upadł na twarz, a Bóg powiedział do niego:
[4] »Oto ja
ustanawiam moje przymierze z tobą i będziesz ojcem wielu narodów.
[5] »Nie będziesz już się nazywał Abram, ale twoje imię będzie Abraham, bo ustanowiłem cię ojcem wielu narodów.
[6] »Uczynię cię niezmiernie płodnym i od ciebie wywiodę narody, i od ciebie będą pochodzić królowie.
[7] »I utwierdzę moje przymierze między mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie.
[8] »Dam tobie i twemu potomstwu po tobie ziemię, w której teraz przebywasz, całą ziemię Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem.
[9] »Potem Bóg powiedział Abrahamowi: Ty zaś zachowuj moje przymierze, ty i twoje potomstwo po tobie przez wszystkie pokolenia.
[10] »A takie
jest moje przymierze, które będziecie zachowywać, między mną a wami i między twoim potomstwem po tobie: Każdy mężczyzna wśród was ma być obrzezany.
[11] »Obrzezacie więc ciało waszego napletka;
to będzie znakiem przymierza między mną a wami.
[12] »Każdy syn wśród was w ósmym dniu
życia będzie obrzezany, każdy mężczyzna przez wszystkie pokolenia, tak narodzony w domu,
jak i nabyty za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie pochodzi z twego potomstwa.
[13] »Urodzony w twoim domu i nabyty za twoje pieniądze musi być obrzezany. A moje przymierze będzie na waszym ciele jako wieczne przymierze.
[14] »A nieobrzezany mężczyzna, któremu nie obrzezano ciała jego napletka, ta dusza będzie wykluczona ze swego ludu,
bo złamała moje przymierze.
[15] »Potem Bóg powiedział do Abrahama: Twojej żony Saraj nie będziesz już nazywał imieniem Saraj, ale jej imię będzie Sara.
[16] »I będę jej błogosławił, i dam ci z niej syna. Będę jej błogosławił i będzie
matką narodów, i od niej będą pochodzić królowie narodów.
[17] »Wtedy Abraham upadł na twarz i roześmiał się, i mówił w swoim sercu: Czy stuletniemu człowiekowi urodzi się
syn? I czy Sara w wieku dziewięćdziesięciu lat urodzi?
[18] »I Abraham powiedział do Boga: Oby
tylko Izmael żył przed twoim obliczem!
[19] »A Bóg powiedział: Naprawdę, twoja żona Sara urodzi ci syna i nadasz mu imię Izaak. I utwierdzę moje przymierze z nim jako wieczne przymierze
i z jego potomstwem po nim.
[20] »Co do Izmaela też cię wysłuchałem. Oto błogosławiłem mu i uczynię go płodnym, i rozmnożę go bardzo obficie. Spłodzi on dwunastu książąt i uczynię go wielkim narodem.
[21] »Ale moje przymierze utwierdzę z Izaakiem, którego Sara urodzi ci za rok o tej porze.
[22] »Gdy skończył z nim rozmowę, Bóg wzniósł się nad Abrahama.
[23] »Wtedy Abraham wziął swego syna Izmaela, wszystkich urodzonych w swym domu oraz wszystkich nabytych za pieniądze, wszystkich mężczyzn wśród domowników Abrahama, i obrzezał ciała ich napletków tego samego dnia, jak Bóg mu mówił.
[24] »Abraham miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, gdy obrzezano ciało jego napletka.
[25] »A jego syn Izmael miał trzynaście lat, gdy obrzezano ciało jego napletka.
[26] »Tego samego dnia obrzezano Abrahama i jego syna Izmaela.
[27] »I wszyscy mężczyźni jego domu, urodzeni w domu i nabyci za pieniądze od cudzoziemców, zostali obrzezani z nim.