Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem Bóg powiedział do Jakuba: Wstań, wstąp do Betel i tam zamieszkaj. Zbuduj tam ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed swoim bratem Ezawem.
[2] »Wtedy Jakub powiedział do swych domowników i do wszystkich, którzy z nim
byli: Usuńcie obcych bogów, którzy są wśród was, oczyśćcie się i zmieńcie swoje szaty.
[3] »Wstańmy i pójdźmy do Betel; tam zbuduję ołtarz Bogu, który mnie wysłuchał w dniu mego utrapienia i był ze mną w drodze, którą chodziłem.
[4] »Oddali więc Jakubowi wszystkich obcych bogów, których mieli, i kolczyki, które
mieli w uszach, i Jakub zakopał je pod tym dębem, który
był niedaleko Sychem.
[5] »Potem wyruszyli
w drogę. A strach Boży padł na okoliczne miasta i nie ścigali synów Jakuba.
[6] »Jakub przyszedł więc do Luz, które jest w ziemi Kanaan, czyli do Betel, on i cały lud, który z nim był.
[7] »I zbudował tam ołtarz, a nazwał to miejsce El-Betel, bo tam ukazał mu się Bóg, gdy uciekał przed swoim bratem.
[8] »Wtedy umarła Debora, mamka Rebeki, i została pogrzebana przy Betel pod dębem. I nazwano go Allon-Bachut.
[9] »I Bóg znowu ukazał się Jakubowi, gdy ten wracał z Paddan-Aram, i błogosławił mu.
[10] »I powiedział mu Bóg: Twoje imię
jest Jakub. Nie będziesz już
jednak zwany Jakubem, ale twoim imieniem będzie Izrael. I nadał mu imię Izrael.
[11] »I Bóg mu powiedział: Ja
jestem Bóg Wszechmogący. Bądź płodny i rozmnażaj się. Z ciebie powstanie naród i wiele narodów, a z twoich bioder wyjdą królowie.
[12] »Ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie i twemu potomstwu po tobie dam tę ziemię.
[13] »I Bóg odszedł od niego z miejsca, na którym z nim rozmawiał.
[14] »Potem Jakub postawił pomnik na
tym miejscu, gdzie
Bóg z nim rozmawiał, pomnik kamienny, i wylał na nim ofiarę z płynów, i polał go oliwą.
[15] »I Jakub nadał temu miejscu, gdzie Bóg z nim rozmawiał, nazwę Betel.
[16] »Potem wyruszyli z Betel i gdy mieli kawałek drogi do Efraty, Rachela zaczęła rodzić, a poród miała ciężki.
[17] »Gdy rodziła w wielkich bólach, położna powiedziała do niej: Nie bój się, bo i tego syna będziesz miała.
[18] »Kiedy uchodziła z niej dusza, bo
tam umarła, nadała mu imię Benoni; ale jego ojciec nazwał go Beniamin.
[19] »Tak to umarła Rachela i została pogrzebana na drodze do Efraty, czyli Betlejem.
[20] »I Jakub postawił pomnik na jej grobie. To
jest pomnik grobu Racheli aż do dziś.
[21] »Potem Izrael wyruszył
stamtąd i rozbił swój namiot za wieżą Eder.
[22] »A gdy Izrael mieszkał w tej krainie, Ruben poszedł i spał z Bilhą, nałożnicą swego ojca, i Izrael usłyszał
o tym. A synów Jakuba było dwunastu.
[23] »Synowie Lei: Ruben, pierworodny Jakuba, potem Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.
[24] »Synowie Racheli: Józef i Beniamin.
[25] »A synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali.
[26] »Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aszer. To
są synowie Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.
[27] »I Jakub przyszedł do swego ojca Izaaka, do Mamre, do miasta Arba, czyli Hebronu, gdzie przebywali Abraham i Izaak.
[28] »A dni Izaaka było sto osiemdziesiąt lat.
[29] »I Izaak oddał ducha, i umarł, i został przyłączony do swego ludu, stary i syty dni; a pogrzebali go jego synowie, Ezaw i Jakub.