Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 33
«  Księga Hioba 32 Księga Hioba 33 Księga Hioba 34  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa. [2] »Oto teraz otworzyłem swoje usta, a mój język będzie mówił pod podniebieniem. [3] »Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, a moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę. [4] »Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie. [5] »Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną. [6] »Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, chociaż też jestem z błota ulepiony. [7] »Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie. [8] »Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk twoich słów: [9] »Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości. [10] »Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga. [11] »Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki. [12] »Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka. [13] »Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw. [14] »Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega. [15] »We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku; [16] »Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie; [17] »Aby odwieść człowieka od złego czynu i zabrać od niego pychę. [18] »Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie chroni przed śmiercią od miecza. [19] »Każe go też cierpieniem na jego łożu i bólem we wszystkich jego kościach; [20] »Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki. [21] »Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne. [22] »Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć. [23] »Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność; [24] »Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, bo znalazłem okup. [25] »I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości. [26] »Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość; [27] »Spojrzy na ludzi i jeśli ktoś powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było dla mnie korzystne; [28] »On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło. [29] »Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie; [30] »Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących. [31] »Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił. [32] »Jeśli jednak masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić. [33] »A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości. 
«  Księga Hioba 32 Księga Hioba 33 Księga Hioba 34  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.