Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język
wyciągniesz go sznurem opuszczonym?
[2] »Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
[3] »Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
[4] »Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
[5] »Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
[6] »Czy
twoi towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
[7] »Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
[8] »Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
[9] »Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
[10] »Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
[11] »Kto mi coś dał, abym mu odpłacił?
Cokolwiek znajduje się pod całym niebem należy do mnie.
[12] »Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
[13] »Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi
do niego z podwójnym wędzidłem?
[14] »Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
[15] »Jego łuski to jego pycha, ściśle spięte razem
jakby pieczęcią.
[16] »Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
[17] »Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
[18] »Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy
są jak powieki zorzy.
[19] »Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
[20] »Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
[21] »Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
[22] »W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
[23] »Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
[24] »Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
[25] »Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
[26] »Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
[27] »Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
[28] »Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
[29] »Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
[30] »Pod nim
są ostre skorupy; w błocie ścieli
sobie wszelkimi ostrymi rzeczami.
[31] »Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
[32] »Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
[33] »Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
[34] »Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.