Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wysławiajcie PANA, bo
jest dobry, bo jego miłosierdzie
trwa na wieki.
[2] »Niech
to mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
[3] »I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
[4] »Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
[5] »Byli głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
[6] »A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
[7] »I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
[8] »Niech wysławiają PANA
za jego miłosierdzie i cudowne dzieła
wobec synów ludzkich;
[9] »Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
[10] »Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
[11] »Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
[12] »Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
[13] »A
gdy wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
[14] »Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
[15] »Niech wysławiają PANA
za jego miłosierdzie i za cudowne dzieła
wobec synów ludzkich.
[16] »Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
[17] »Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
[18] »Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
[19] »A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
[20] »Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
[21] »Niech wysławiają PANA
za jego miłosierdzie i cudowne dzieła
wobec synów ludzkich;
[22] »I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
[23] »Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
[24] »Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
[25] »Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
[26] »Oni wstępują aż
do nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
[27] »Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
[28] »Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
[29] »Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
[30] »Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
[31] »Niech wysławiają PANA
za jego miłosierdzie i cudowne dzieła
wobec synów ludzkich.
[32] »Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
[33] »Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
[34] »Ziemię urodzajną
zamienia w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
[35] »Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
[36] »I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
[37] »I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
[38] »Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza
liczebności ich bydła.
[39] »Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
[40] »On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
[41] »Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża
jego rodzinę jak stado.
[42] »Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
[43] »Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?