Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 137
«  Księga Psalmów 136 Księga Psalmów 137 Księga Psalmów 138  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakaliśmy, wspominając Syjon. [2] »Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy; [3] »Bo tam ci, którzy nas wzięli w niewolę, żądali od nas pieśni, a nasi ciemięzcy – radości, mówiąc: Śpiewajcie nam którąś z pieśni Syjonu. [4] »Jakże możemy śpiewać pieśń PANA na obcej ziemi? [5] »Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech sama o sobie zapomni moja prawica. [6] »Niech mi język przylgnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość. [7] »Pamiętaj, PANIE, synów Edomu i dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie je aż do jego fundamentu. [8] »O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci za zło, jakie nam uczyniłaś. [9] »Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę. 
«  Księga Psalmów 136 Księga Psalmów 137 Księga Psalmów 138  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.