Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
Czemu jesteś
tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
[2] »Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
[3] »Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
[4] »Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
[5] »Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
[6] »Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
[7] »Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową,
mówiąc: [8] »Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
[9] »Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
[10] »Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
[11] »Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by
mnie wspomógł.
[12] »Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
[13] »Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
[14] »Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
[15] »Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
[16] »Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
[17] »Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
[18] »Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
[19] »Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
[20] »Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną
duszę moją.
[21] »Wybaw mnie z lwiej paszczy,
bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
[22] »Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
[23] »Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
[24] »Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy
ten do niego wołał, wysłuchał go.
[25] »Od ciebie
pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
[26] »Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
[27] »Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
[28] »Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
[29] »Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
[30] »Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
[31] »Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.