Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Oto imiona synów Izraela, którzy przybyli z Jakubem do Egiptu; każdy przybył ze swoją rodziną:
[2] »Ruben, Symeon, Lewi i Juda;
[3] »Issachar, Zebulon i Beniamin;
[4] »Dan, Neftali, Gad i Aszer.
[5] »A wszystkich dusz, które wyszły z bioder Jakuba, było siedemdziesiąt. Józef zaś
już był w Egipcie.
[6] »Potem umarli Józef, wszyscy jego bracia i całe to pokolenie.
[7] »A synowie Izraela byli płodni, rozrodzili się, rozmnożyli i bardzo umacniali, a ziemia była ich pełna.
[8] »Wówczas nastał nad Egiptem nowy król, który nie znał Józefa.
[9] »I powiedział do swego ludu: Oto lud synów Izraela stał się liczniejszy i potężniejszy od nas.
[10] »Postąpmy więc z nimi mądrze, by się nie rozmnożyli, bo gdyby przyszła wojna, mogliby przyłączyć się do naszych wrogów i walczyć przeciwko nam, i opuścić ziemię.
[11] »Ustanowiono więc nad nimi nadzorców, aby ich gnębili ciężarami. I
lud Izraela zbudował dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramzes.
[12] »Ale im bardziej ich gnębili, tym bardziej się rozmnażali i rośli, tak że zatrwożyli się z powodu synów Izraela.
[13] »I Egipcjanie zmuszali synów Izraela do ciężkiej pracy.
[14] »I uprzykrzali
im życie uciążliwą pracą przy glinie i przy cegłach, i przy każdej robocie na polu. Do wszelkiej pracy zmuszali ich bez litości.
[15] »I król Egiptu rozkazał hebrajskim położnym, z których jedna miała na imię Szifra, a druga Pua;
[16] »Powiedział: Gdy będziecie przy porodach hebrajskich
kobiet i zobaczycie, że urodził się syn, zabijcie go, a jeśli córka, niech zostanie przy życiu.
[17] »Lecz położne bały się Boga i nie robiły tak, jak im rozkazał król Egiptu, ale pozostawiały chłopców przy życiu.
[18] »Wtedy król Egiptu wezwał położne i powiedział do nich: Dlaczego tak postąpiłyście, że pozostawiłyście chłopców przy życiu?
[19] »Położne odpowiedziały faraonowi: Hebrajskie kobiety nie
są takie jak egipskie
kobiety. Są bowiem żywotne, rodzą wcześniej, zanim przyjdzie do nich położna.
[20] »I Bóg dobrze czynił tym położnym, a lud się mnożył i bardzo się wzmocnił.
[21] »A ponieważ położne bały się Boga, zbudował im domy.
[22] »Wtedy faraon rozkazał całemu swemu ludowi: Każdego syna, który się urodzi, wrzućcie do rzeki, a każdą córkę pozostawcie przy życiu.