Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem spojrzałem, a oto na firmamencie, który
był nad głową cherubinów, ukazało się nad nimi coś jakby kamień szafiru, z wyglądu podobne do tronu.
[2] »Wtedy powiedział do tego męża ubranego w lnianą szatę: Wejdź między koła pod cherubinami, napełnij swe ręce rozżarzonymi węglami spomiędzy cherubinów i rozrzuć po mieście. I wszedł tam na moich oczach.
[3] »A cherubiny stały po prawej stronie domu, gdy wchodził ten mąż, a obłok napełnił dziedziniec wewnętrzny.
[4] »Następnie chwała PANA uniosła się znad cherubinów
i sięgnęła do progu domu, a dom napełnił się obłokiem i dziedziniec napełnił się chwałą PANA.
[5] »I szum skrzydeł cherubinów było słychać aż na dziedzińcu zewnętrznym, jak głos Boga Wszechmocnego, gdy mówi.
[6] »Gdy rozkazał więc temu mężowi ubranemu w lnianą szatę, mówiąc: Weź ognia spomiędzy kół, spomiędzy cherubinów; to ten wszedł i stanął obok kół.
[7] »Wtedy jeden cherubin wyciągnął rękę spomiędzy cherubinów do ognia, który był pomiędzy cherubinami, wziął i podał go do rąk
męża ubranego w lnianą szatę. Ten
go wziął i wyszedł.
[8] »A przy cherubinach, pod ich skrzydłami, ukazał się kształt ręki ludzkiej.
[9] »Potem spojrzałem, a oto cztery koła przy cherubinach, jedno koło obok jednego cherubina, każde koło obok każdego cherubina, a koła z wyglądu miały barwę kamienia berylu.
[10] »Co do wyglądu, wszystkie cztery miały jednakowy kształt, jakby koło znajdowało się w środku koła.
[11] »Gdy się poruszały, szły w czterech swoich kierunkach. A idąc, nie odwracały się, ale podążały w tym kierunku, w którym zwracała się głowa, i nie odwracały się, gdy szły.
[12] »A całe ich ciało, ich plecy, ich ręce i ich skrzydła, a także koła
były pełne oczu dokoła, one cztery i ich koła.
[13] »A słyszałem, że te koła nazwał kręgiem.
[14] »A każda istota miała cztery twarze: pierwsza to twarz cherubina, druga to twarz człowieka, trzecia to twarz lwa, a czwarta to twarz orła.
[15] »I cherubiny się podniosły. Była to ta sama istota, którą widziałem nad rzeką Kebar.
[16] »A gdy się poruszały cherubiny, poruszały się także koła obok nich. A gdy cherubiny podnosiły swoje skrzydła, aby się unieść ponad ziemię, koła nie odwracały się od nich.
[17] »Gdy tamci stawali, one stały, a gdy tamci się podnosili, one też się podnosiły wraz z nimi, bo
był w nich duch istoty żywej.
[18] »Potem chwała PANA odeszła od progu domu i stanęła nad cherubinami.
[19] »A cherubiny podniosły swoje skrzydła i uniosły się z ziemi na moich oczach. Gdy odchodziły, koła były przy ich boku. Stanęły u wejścia do wschodniej bramy domu PANA, a chwała Boga Izraela
była nad nimi u góry.
[20] »To jest ta istota, którą widziałem pod Bogiem Izraela nad rzeką Kebar; i poznałem, że były to cherubiny.
[21] »Każdy z nich miał po cztery twarze i każdy miał po cztery skrzydła, a pod skrzydłami
było coś w kształcie rąk ludzkich.
[22] »A wygląd ich twarzy
był taki sam jak twarze, które widziałem nad rzeką Kebar.
Tak właśnie
wyglądały ich twarze i oni sami. Każdy z nich poruszał się prosto przed siebie.