Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A w tych dniach, gdy było
z nim bardzo wielu ludzi i nie mieli co jeść, Jezus przywołał swoich uczniów i powiedział do nich:
[2] »Żal mi tych ludzi, bo już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają co jeść.
[3] »A jeśli odprawię ich głodnych do domów, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka.
[4] »Wtedy jego uczniowie odpowiedzieli mu: Skąd tu na pustyni będzie ktoś mógł nakarmić ich chlebem?
[5] »I zapytał ich: Ile macie chlebów? A oni odpowiedzieli: Siedem.
[6] »Wtedy nakazał ludziom usiąść na ziemi. I wziął te siedem chlebów, a podziękowawszy, łamał i dawał swoim uczniom, aby kładli przed nimi. I kładli przed ludźmi.
[7] »Mieli też kilka rybek, które pobłogosławiwszy, również kazał kłaść przed ludźmi.
[8] »Jedli więc do syta, a pozostałych kawałków zebrali siedem koszy.
[9] »A tych, którzy jedli, było około czterech tysięcy. Potem ich odprawił.
[10] »Zaraz też wsiadł do łodzi ze swoimi uczniami i przybył w okolice Dalmanuty.
[11] »Wtedy nadeszli faryzeusze i zaczęli z nim rozprawiać, a wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
[12] »On zaś, westchnąwszy głęboko w duchu, powiedział: Dlaczego to pokolenie żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że żaden znak nie będzie dany temu pokoleniu.
[13] »I opuściwszy ich, ponownie wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę.
[14] »A uczniowie zapomnieli wziąć chleba i nie mieli ze sobą w łodzi nic więcej oprócz jednego bochenka.
[15] »Wtedy przykazał im: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszy i zakwasu Heroda.
[16] »I rozmawiali między sobą:
Powiedział tak, bo nie mamy chleba.
[17] »Jezus, poznawszy to, powiedział do nich: Czemu rozmawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Jeszcze wasze serce jest odrętwiałe?
[18] »Macie oczy, a nie widzicie, i macie uszy, a nie słyszycie? I nie pamiętacie?
[19] »Gdy łamałem tych pięć chlebów dla pięciu tysięcy ludzi, ile pełnych koszy kawałków zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście.
[20] »A gdy łamałem tych siedem
chlebów dla czterech tysięcy ludzi, ile pełnych koszy kawałków zebraliście? A oni odpowiedzieli: Siedem.
[21] »I zapytał ich: Jakże więc nie rozumiecie?
[22] »Potem przyszedł do Betsaidy. I przyprowadzili do niego ślepego, prosząc go, aby go dotknął.
[23] »A ująwszy ślepego za rękę, wyprowadził go poza miasteczko i plunąwszy na jego oczy, położył na niego ręce i zapytał, czy coś widzi.
[24] »A on spojrzał w górę i powiedział: Widzę chodzących ludzi, jakby drzewa.
[25] »Potem znowu położył ręce na jego oczy i kazał mu spojrzeć w górę. I został uzdrowiony, tak że nawet z daleka widział wszystkich wyraźnie.
[26] »I odesłał go do domu, mówiąc: Nie wchodź do tego miasteczka i nikomu z miasteczka
o tym nie mów.
[27] »Wtedy Jezus poszedł ze swymi uczniami do wiosek
należących do Cezarei Filipowej, a w drodze pytał swoich uczniów: Za kogo mnie ludzie uważają?
[28] »A oni mu odpowiedzieli:
Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, a jeszcze inni za jednego z proroków.
[29] »Wtedy zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie? A Piotr mu odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem.
[30] »I przykazał im, aby nikomu o nim nie mówili.
[31] »I zaczął ich nauczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć i zostać odrzucony przez starszych, naczelnych kapłanów i uczonych w Piśmie, i być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
[32] »A mówił to otwarcie. Wtedy Piotr, wziąwszy go na bok, zaczął go strofować.
[33] »Lecz on odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i zgromił Piotra, mówiąc: Odejdź ode mnie, szatanie, bo nie pojmujesz tego, co Boże, ale to, co ludzkie.
[34] »Potem przywołał
do siebie lud wraz ze swoimi uczniami i powiedział do nich: Ktokolwiek chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną.
[35] »Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mojego powodu i dla ewangelii, ten je zachowa.
[36] »Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na swojej duszy poniósł szkodę?
[37] »Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?
[38] »Kto się bowiem wstydzi mnie i moich słów wobec tego pokolenia cudzołożnego i grzesznego, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swego Ojca ze świętymi aniołami.