Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pierwszego
dnia tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne
kobiety; [2] »I zastały kamień odwalony od grobowca.
[3] »A wszedłszy
do środka, nie znalazły ciała Pana Jezusa.
[4] »A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach.
[5] »I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a
oni powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
[6] »Nie ma go tu, ale powstał
z martwych. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei:
[7] »Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
[8] »I przypomniały sobie jego słowa.
[9] »A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym.
[10] »A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria,
matka Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom.
[11] »Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im.
[12] »Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało.
[13] »A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była
oddalona o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.
[14] »I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało.
[15] »A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.
[16] »Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali.
[17] »I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze?
Dlaczego jesteście smutni?
[18] »A jeden
z nich, któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało?
[19] »I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem;
[20] »Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali.
[21] »A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało.
[22] »Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie;
[23] »A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje.
[24] »Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali
wszystko tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli.
[25] »Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
[26] »Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały?
[27] »I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim
napisane we wszystkich Pismach.
[28] »I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej.
[29] »Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać.
[30] »A gdy siedział z nimi
za stołem, wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im.
[31] »Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu.
[32] »I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?
[33] »A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi
byli. [34] »Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
[35] »Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba.
[36] »A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam.
[37] »A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.
[38] »I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach?
[39] »Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam.
[40] »Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.
[41] »Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia?
[42] »I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu.
[43] »A on wziął i jadł przy nich.
[44] »Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
[45] »Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma.
[46] »I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
[47] »I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
[48] »A wy jesteście tego świadkami.
[49] »A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka.
[50] »I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich.
[51] »A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba.
[52] »A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością.
[53] »I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.