Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię, co mi poświadcza moje sumienie w Duchu Świętym;
[2] »Że odczuwam wielki smutek i nieustający ból w moim sercu.
[3] »Pragnąłbym bowiem sam być odłączony od Chrystusa za moich braci, za moich krewnych według ciała.
[4] »Są to Izraelici, do których
należy usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice;
[5] »Do których należą ojcowie i z których według ciała
pochodzi Chrystus, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
[6] »Lecz nie jest możliwe, żeby miało zawieść słowo Boże. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem.
[7] »Nie wszyscy też przez to, że są potomstwem Abrahama, są dziećmi, ale
jest powiedziane: W Izaaku będzie nazwane twoje potomstwo.
[8] »To znaczy, że nie dzieci ciała są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy są uznane za potomstwo.
[9] »Takie bowiem
jest słowo obietnicy: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna.
[10] »A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego
mężczyzny, naszego ojca Izaaka;
[11] »Gdy
dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje;
[12] »Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu;
[13] »Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
[14] »Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże!
[15] »Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję.
[16] »A więc nie
zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
[17] »Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi.
[18] »A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.
[19] »Ale mi powiesz: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Któż bowiem sprzeciwił się jego woli?
[20] »Człowieku! Kimże ty jesteś, że prowadzisz spór z Bogiem? Czy naczynie gliniane
może powiedzieć do tego, kto je ulepił: Dlaczego mnie takim uczyniłeś?
[21] »Czy garncarz nie ma władzy
nad gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do
użytku zaszczytnego, a drugie do niezaszczytnego?
[22] »A
cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;
[23] »I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które
wcześniej przygotował ku chwale;
[24] »To znaczy nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan?
[25] »Jak też u Ozeasza mówi: Lud, który nie był mój, nazwę moim ludem, a tę, która nie była umiłowana,
nazwę umiłowaną.
[26] »I stanie się
tak, że w miejscu, gdzie im mówiono: Wy nie
jesteście moim ludem, tam będą nazwani synami Boga żywego.
[27] »A Izajasz woła o Izraelu: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, resztka będzie ocalona.
[28] »Zakończy bowiem dzieło i skróci je w sprawiedliwości. Istotnie, skróci Pan dzieło na ziemi.
[29] »Jak i przedtem powiedział Izajasz: Gdyby Pan zastępów nie zostawił nam potomstwa, stalibyśmy się jak Sodoma i bylibyśmy podobni do Gomory.
[30] »Cóż więc powiemy? To, że poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości – sprawiedliwości, która jest z wiary.
[31] »Izrael zaś, zabiegając o prawo sprawiedliwości, nie doszedł do prawa sprawiedliwości.
[32] »Dlaczego? Ponieważ
o nie zabiegali nie z wiary, ale jakby
było z uczynków prawa. Potknęli się bowiem o kamień potknięcia;
[33] »Jak jest napisane: Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę zgorszenia, a każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.