Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa, i Tymoteusz, brat, do kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.
[2] »Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.
[3] »Błogosławiony
niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy;
[4] »Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga.
[5] »Jak bowiem w nas obfitują utrapienia Chrystusa, tak też przez Chrystusa obfituje nasza pociecha.
[6] »Jeśli więc doznajemy ucisku –
to dla waszego pocieszenia i zbawienia, które sprawia, że znosicie te same utrapienia, które i my cierpimy; i jeśli doznajemy pociechy –
to dla waszego pocieszenia i zbawienia.
[7] »A nasza nadzieja co do was
jest mocna, bo wiemy, że jak jesteście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy.
[8] »Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o ucisku, który nas spotkał w Azji, że byliśmy obciążeni ponad miarę
i ponad siły, tak że zaczęliśmy wątpić, czy przeżyjemy.
[9] »Więcej, sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali samym sobie, lecz Bogu, który wskrzesza umarłych.
[10] »On to wyrwał nas z tak wielkiej śmierci i
jeszcze wyrywa. W nim
też mamy nadzieję, że nadal będzie wyrywać;
[11] »Także przy waszej pomocy poprzez modlitwę za nas, aby dar, który
otrzymaliśmy dzięki wielu, stał się dla wielu powodem dziękczynienia za nas.
[12] »To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie, a szczególnie względem was.
[13] »Nie piszemy wam
nic innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;
[14] »Jak już po części nas zrozumieliście, że jesteśmy waszą chlubą, jak i wy naszą w dniu Pana Jezusa.
[15] »Z tą ufnością chciałem przybyć do was wcześniej, abyście otrzymali powtórne dobrodziejstwo;
[16] »A od was udać się do Macedonii, a z Macedonii znowu przybyć do was i zostać przez was wyprawionym do Judei.
[17] »Czy więc tak postanawiając, postąpiłem lekkomyślnie? Albo
czy to, co postanawiam, postanawiam według ciała, aby było u mnie „tak, tak” i „nie, nie”?
[18] »Lecz
jak Bóg jest wierny, tak nasze słowa do was nie były „tak” i „nie”.
[19] »Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, który wśród was głoszony był przez nas,
to znaczy przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, nie był „tak” i „nie”, lecz było w nim „tak”.
[20] »Ile jest bowiem obietnic Boga, w nim
są „tak” i w nim
są „Amen”, ku chwale Boga przez nas.
[21] »Tym zaś, który utwierdza nas
razem z wami w Chrystusie i który nas namaścił,
jest Bóg;
[22] »Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha
jako zadatek.
[23] »A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, że aby was oszczędzić, nie przybyłem dotąd do Koryntu.
[24] »Nie dlatego, że panujemy nad waszą wiarą, ale jesteśmy pomocnikami waszej radości; wiarą bowiem stoicie.