Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wprawdzie i pierwsze
przymierze miało przepisy
o służbie
Bożej oraz ziemską świątynię.
[2] »Został bowiem zbudowany przybytek, w którego pierwszej
części, zwanej
Miejscem Świętym, znajdował się świecznik, stół i chleby pokładne.
[3] »Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który zwano Miejscem Najświętszym.
[4] »Posiadało ono złotą kadzielnicę i arkę przymierza całą pokrytą złotem, w której
było złote naczynie z manną, laska Aarona, która zakwitła, i tablice przymierza.
[5] »Nad arką były cherubiny chwały, które zacieniały przebłagalnię. Nie ma teraz potrzeby szczegółowo o tym wszystkim mówić.
[6] »A odkąd zostało to tak urządzone, do pierwszej
części przybytku zawsze wchodzą kapłani pełniący służbę
Bożą; [7] »Do drugiej zaś raz w roku tylko sam najwyższy kapłan,
i to nie bez krwi, którą ofiaruje za siebie i za grzechy niewiedzy ludu.
[8] »W ten sposób Duch Święty pokazuje, że jeszcze nie została objawiona droga
do Miejsca Najświętszego, dopóki jeszcze stał pierwszy przybytek.
[9] »Był on obrazem na tamten czas, a składano w nim dary i ofiary, które nie mogły uczynić doskonałym w sumieniu tego, który pełnił służbę Bożą;
[10] »Która polegała tylko na pokarmach, napojach i różnych obmyciach, i przepisach cielesnych nałożonych aż do czasu naprawy.
[11] »Lecz Chrystus, gdy przyszedł jako najwyższy kapłan dóbr przyszłych, przez większy i doskonalszy przybytek, nieuczyniony ręką, to jest nienależący do tego budynku;
[12] »Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.
[13] »Jeśli bowiem krew wołów i kozłów oraz popiół z jałówki, którymi skrapia się nieczystych, uświęca aż do oczyszczenia ciała;
[14] »To o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści wasze sumienie z martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu?
[15] »I dlatego jest pośrednikiem nowego testamentu, ażeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia występków, popełnionych za pierwszego testamentu, ci, którzy zostali powołani, otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.
[16] »Gdzie bowiem
jest testament, tam musi nastąpić śmierć tego, który go sporządził.
[17] »Testament przecież nabiera mocy po śmierci, gdyż nie jest ważny, dopóki żyje ten, kto sporządził testament.
[18] »Dlatego i pierwszy
testament nie był zapoczątkowany bez krwi.
[19] »Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi każde przykazanie zgodnie z prawem, wziął krew cieląt i kozłów z wodą, wełną szkarłatną i hizopem i pokropił zarówno samą księgę, jak i cały lud;
[20] »Mówiąc: To jest krew przymierza, które Bóg dla was ustanowił.
[21] »Podobnie też pokropił krwią przybytek i wszystkie naczynia przeznaczone do służby
Bożej. [22] »I prawie wszystko jest oczyszczane krwią zgodnie z prawem, a bez przelania krwi nie ma przebaczenia
grzechów. [23] »Było więc konieczne, aby obrazy rzeczy, które są w niebie, były oczyszczone w ten sposób, same zaś
rzeczy niebiańskie – lepszymi ofiarami od tamtych.
[24] »Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej ręką, która była odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz stawać dla nas przed obliczem Boga;
[25] »I nie po to, żeby często ofiarować samego siebie jak najwyższy kapłan, który wchodzi co roku do Miejsca Najświętszego z cudzą krwią;
[26] »Bo inaczej musiałby cierpieć wiele razy od początku świata. Lecz teraz na końcu wieków pojawił się raz dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie.
[27] »A jak jest postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd;
[28] »Tak też Chrystus raz ofiarowany na zgładzenie grzechów wielu, drugi raz ukaże się bez grzechu tym, którzy go oczekują dla zbawienia.