Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem jest rzekł Pan Bog ku Abramowi: „Wynidź
z ziemie a
z swego rodu i z domu swego oćca a pojdzi do ziemie, ktorąż ja tobie ukażę.
[2] »Ja cię ro
zpłodzę w wieliką włość i pożegnanie tobie dam a osławię twoje jimię, a będziesz błogosławiony.
[3] »I będziesz pożegnan ❬...❭ a poklęty poklinającym, a ❬w❭ tobie będzie pożegnano wszytko ziemskie pokolenie”.
[4] »I wyszedł jest Abram
z tej włości, jakoż jemu był Bog przykazał, a Lot z nim szedł. A tedy Abram był w siedmidziesiąt w pięci leciech, kiedy był szedł z Aram.
[5] »I pojął jest sobie Saraj swoją żonę i swego synowca Lota, i wszytko
zboże, csoż są jimieli, jego czela
dź i wszytek dobytek, csoż jego był napłodził w Aram, i wyszli są, aby szli do Kanaan ziemie. A gdyż byli przyszli do niej
[6] »i jidzie Abram aże na to miasto, do ktorego to byli szli, tu jest był Cha
naneus w tej ziemi.
[7] »I ukazał się jest Pan Bog Abramowi a rzekł jemu: „Siemieniu twemu dam ziemię tu to”. Jenże udziałał tu ołtarz Panu Bogu, jenż
sie jemu był zjawił, i nazwał tu jimię jego.
[8] »Ottąd pojdzie przeciw wschodu słuńca ku gorze Betel ❬...❭, a ode wchodu słuńca Haj, i udziałał tu ołtarz Panu Bogu a jimię ❬jego❭pocznie wzywać.
[9] »I szedł jest Abram dalej jakoby na południe.
[10] »I był jest głod w ziemi, potem jest Abram szedł do Ejipta, aby tam był g
ościem, bo nie mogł przed głodem być w ziemi.
[11] »A gdyż był bliz Ejipta, rzekł ku Saraj swej żenie: „Wie
m, iżeś krasna żona,
[12] »bo cię uźrzą Ejipszczy i rzeką, by ty była moja żona, i zabijąć mię, a ty przy.
[13] »Przetoż proszę ciebie, mowi, by była moja siostra, ać mi się dobrze stanie przez cię”.
[14] »A tako potem gdyż był Abram wszedł do Ejipta i uźrzeli j
ą Ejip❬sz❭czy, iże była krasna wielmi,
[15] »i powiedzieli książę
ta faraonowi i sch❬w❭alili ją jemu wielmi, i wzięli ją do faraonowa dworu.
[16] »Abram rzekł: „Dobrze, iże ją wzięli procz mnie” a jimiał jest Abram owce, woły, o
sły, sługi swe i czeladź wieliką, i dziewki, oślice, wielbł
ądy.
[17] »Potem jest Pan Bog biczował faraona przewielikimi ranami i dom jego [przepadł ziemię] prze Abramowę żonę.
[18] »I powołał farao Abrama a rzekąc jemu: „Cso jest to, jiżeś mi uczynił? Przecześ mi nie zjawił, iże twoja żona była?
[19] »Prze ktorą rzecz mieniłeś ją sobie siost
rę, abych ją sobie wiął za żonę? Przymi ją a jidzi!”
[20] »I przykazał farao
o Abram
ie swym sługam, i przewiedli Abrama i jego żonę, i wszytko, csoż jimiał.