Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem jest szedł Abraham na południe i przebywał jest miedzy Kades a miedzy Sur, i był jest gościem ❬w Jerarze❭.
[2] »I mowił o Sarze swej żenie, aby była jemu siostra. Tedy Abimelech krol jerarski posłał a wezwał ją i w
ziął ją.
[3] »I przyszedł Bog w widzeniu ❬k❭ Abimelech krol
u i rzekł k niemu [Bog]: „
Zdechniesz, przeto iżeś w
ziął żonę, boć ma męża”.
[4] »Ale Abimelech krol był się jej nie dotknął a rzekł jest: „Aza, miły Panie Boże, sprawiedliwy a niewinny lud zagubisz?
[5] »A wszako mnie on rzekł, aby jemu była siostra, a ona rzekła: „Brat jest moj?”. W prostości mego serca a w głupości moju ręku jestem to uczynił”.
[6] »I rzekł k niemu Bog: „
I jacieśm widział, iżeś to w prostości twego serca uczynił, a przetom cię ostrze
gł, aby przeciw mnie nie
zgrzeszył a nie przepuścił-cieśm się jej dotknąć.
[7] »Przeto jidzi, wroć żonę mężu, boć jest prorok a będzieć prosić za cię i będziesz żyw, a pakli jej nie będziesz chcieć wrocić, wiedz to, iże śmiertnie musisz umrzeć i wszytko, cso jest twe, umrze”.
[8] »A on to Abimelech krol natychmiast w nocy wstaw zawołał wszech swych sług i powiedział wszytko to przed nimi, i wzbali się wszytcy mężowie wielmi.
[9] »Potem Abimelech zawołał takie Abrahama i rzekł jest k niemu: „Oto csoś nam uczynił? Csosmy prze cię
zgrzeszyli, i
żeś przywiodł na mię i na me krolewstwo grzech? Jegożeś nie miał uczynić, a uczyniłeś nam”.
[10] »I lepa
k jego wsprosi rzekąc: „Powiedz nam, czemuś to uczynił”
[11] »Otpowiedział Abraham: „Tomci sobie myślił rzekąc:
Snadź tu nie na tem mieśćcu strachu bożego, zabiją mnie prze moję żonę.
[12] »Ale zaprawdę siostra mi jest, dziecię mego oćca, ale nie dziecię mej macierze, i pojął sem ją w miasto żony sobie.
[13] »Potem gdyż mię jest Pan Bog wywiodł z domu oćca mego, rzekłeśm jej: To miłosierdzie uczyń se mną: Na wszelkich mieścoch, kędy się obrocimy, rzeczy, żecieśm twoj brat”.
[14] »Tedy Abimelech weźmie owiec, wołow, sług a dziewek i dał Abrahamowi, i wrocił jemu Sarę żonę jego
[15] »rzekąc k niemu: „Otoć ziemia wszytka przed wami, przebywaj, gdzie chcesz a gdzie-ć się lubi”.
[16] »A lepak rzekł ku Sarze: „Otociem dał bratu twemu tysiąc śrzebrnych pieniędzy, toć będzie tobie na przykrycie twoju oczu ❬...❭ a kędykoli się obrocisz, aby pomniała, żeś w krzywdzie naleziona”.
[17] »A lepak Abraham gdyż się pomodli Bogu, u
zdrowił jest Bog Abimelecha i żonę jego, i dziewki jego i porodził
y.
[18] »Bo zawarł był Bog każdy żywot żeński [i] wszej czeladzi Abimelechowej tego krola.