Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Lepak Pan Bog wzjawił jest Sarze, jako
ż to był ślubił jej i napełnił jej, cso mowił.
[2] »I poczęła jest, i porodziła syna w swej starości wtenczas, jakoż jej był Bog prorokował.
[3] »I
zdział jest Abraham synowi swemu, jegoż to Sara porodziła, Isaak
[4] »a obrzazał ji osmego dnia, jako to był Bog jemu przykazał.
[5] »A gdyż był Abraham we ście leciech, tego wieku się ❬jemu❭ urodził Isaak.
[6] »I rzekła Sara: „Śmiech mi Bog uczynił, bo ktokoli to usłyszy, będzie się mnie naśmiewać”.
[7] »I lepak jest rzekła: „I kto by usłyszał, nie będzie wierzyć Abrahamowi, aby Sara mogła porodzić syna a by porodziwszy ji by ji mogła otchować, jegoż jest porodziła w starości”.
[8] »Tedy pacholik odchowan był a jął się rość i uczynił jest Abraham wielikie gody ❬w❭ dzień jego ostawienia.
[9] »A gdyż była Sara widziała syna swego a on igrał s Agar z Ejipską, a ona igryta, i rzekła jest ku Abrahamowi:
[10] »„Każ dziewce tu to i synowi, boć nie będzie dziecięciem syn dziewki mej s mym synem Isaakiem”.
[11] »To słowo Abraham tesnie wziął o swem synu.
[12] »Jemuż to Pan Bog rzekł: „Nie zda-ć się to wielmi przeciwno o synu a o dziewce twej, wszytko, csokoli każe Sara, posłuszen bądź jej, boć po Isaakowi twe siemię się ro
zpłodzi.
[13] »A i syna twego ❬z❭ dziewki ro
zpłodzę w wieliki lud, bo jest twe siemię”.
[14] »Tako wstaw Abraham z jutra a wziął chleba a łagwicę wody i włożył jej na plecy daw jej syna jej, i puści ją precz. Jeż to gdyż była wyszła, i poczęła błądzić po puszczy Bersabee.
[15] »A gdyż jej było wody niedostanie w łagwicy, posadzi dziecię pod drzewem, jeż tam było,
[16] »i jidzie precz, i siędzie ot niego na dostrzeleniu, i rzekła: „Nie będę, Panie Boże, patrzyć na śmierć dziecięcia mego”, a siedzęcy jęła wielikim głosem płakać.
[17] »Ale Bog usłyszał głos młodzieńca tego i wzwoła anjoł boży s nieba rzekąc ku Agar: „Cso czynisz, Agar? Nacznie się bać, bo jest Pan Bog usłyszał głos twego dziecięcia
z tego to mieśćca, na je
mże to jest dziecię.
[18] »Wstań a pojmi dziecię za rękę, boć się ro
zpłodzi w wieliką włość”.
[19] »I otworzył Pan Bog oczy jej, i uźrzała wody studnicę ❬...❭ a naczyrpnęła jej łagwicę i dała jest dziecięciu pić,
[20] »i była z nim. Jenże tu ro
sł a przebywał jest na puszczy, tedy ten młodzieniec był strzelcem.
[21] »I przebywał jest na puszczy Faron, i pojęła jest jemu mać jego żonę s ejipskiej ziemie.
[22] »Tegoż czasu rzekł Abim
elech [ku] a Fikol wywiodę wojski jego ku Abrahamowi: „Bo
g jest
z tobą przy wszem, csokoli czynisz.
[23] »Przetoż przysięży mi na swego Boga, aby mi nie szkodził ani mym namiastkom, ani memu płodu, ale czyń ❬mi❭ miłosierdzie, jeżem ja tobie uczynił, a ziemi, w niejżeś się ty obracał, jeż jest przy gorze”.
[24] »I rzekł jest Abraham: „Jać przysięgę”.
[25] »I porokował jest Abimelech prze studnicę wody, je
ż to nasilim byli odjęli sługi jego.
[26] »Otpowiedział Abimelech: „Nie wiedziałeśm, kto to był uczynił, a tyś mi tego nie powiedział anim tego drzew
ie słyszał, niże dopiro tym razem”.
[27] »Tedy Abraham wziął owiec, wołow i dał jest Abimelechowi, i zaprzysięgłasta się oba sobie.
[28] »Abraham obraw siedmioro jagniąt
z stada i postawi na pamięć.
[29] »Jemuż to rzekł [rzekł] Abimelech: „
Czemu są ty jagnięta, jeżeś to postawił?”
[30] »Tegdy on rzecze: „Siedm tych to jagniąt weźmiesz z mej r
ęki, aby ❬mi❭ były na świadectwie, iżeciem ja tu to studnicę wykopał”.
[31] »A przetoż temu miastu zdziali są Bersabee, bosta tu oba przysięgła
[32] »a zalubiła sobie przy tej studnicy.
[33] »Potem wstaw Abimelech a Fikol [i] wywiodą rycerstw
a jego i wrocili je do ziemie polestyńskiej, ale Abraham ro
zbijał puszczę Bersabee a tu wzywał jimię boże Boga wiecznego.
[34] »I był jest oraczem ziemie polestyńskiej za długie dni.