Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem gdyż się było stało, pokusił Bog Abrahama a rzekąc jemu: „Abraham, Abraham!” A on otpowiedział: „Awo jeśm”.
[2] »Tedy rzekł jest k niemu Bog: „Weźmi syna swego jedzinego Isaaka, jegoż miłujesz, jidziż do ziemie widzenia a tamo ji obietuj za obietę na jednej gorze, jeż to ja ukażę tobie”.
[3] »Tako Abram w nocy wstaw osiodła osła swego, pojmie
z sobą dwa młoda pachołki a Isaaka swego syna, a gdyż był drwiec naszczepał sobie ku przebytku, szedł na ono miasto, jako jemu Pan Bog przykazał.
[4] »Potem trzeci dzień w
zniosł swoje oczy i uźrzał miasto opodal,
[5] »i rzecze ku sługam: „Czekajcie tu s osłem, a jać
z synem tam pojdę, a gdyż się pokłonimy, wrocimy się k wam”.
[6] »Tedy weźmie drwa ku przebytku i w
zwiąże na Isaaka na swego syna a sam niosł og
ień w ręku a miecz. A gdyż już sama dwa jidzieta,
[7] »rzecze Isaak ku oćcu: „Oćcze!” A on otpowie: „Cso chcesz, synu?” A on rzecze: „Toć są drwa ku przebytku i og
ień, a gdzie jest obieta?”
[8] »Rzecze Abraham: „Bog moj, ten nama ni
zczego może dać”. I szłasta pospołu aż na to miasto.
[9] »I przy
szłasta tam, gdzie jemu był Bog ukazał, na jemże to udziałał ołtarz i nakładł nań drew ❬...❭.
[10] »A zatym ręką podniesie miecz, aby Isaaka swego syna ofierował.
[11] »A tejże godziny anjoł boży zawoła s niebios rzekąc: „Abraham!” A on otpowiedział: „Awo jeśm”.
[12] »I rzekł jest k niemu anjoł: „Nie wznosi swej ręki na swego syna ani jemu cso czyń, bocieśm ninie poznał, iże się Pana Boga bojisz a że swemu synu jedzinemu prze mię nie otpuścisz”.
[13] »W
zniosł Abraham oczy swoje, uźrzy za sobą barana, jego
ż to uderz za rogi i weźmie ji, i ofieruje bogu miasto syna swego.
[14] »I nazwał to miasto „Bog widzenia”. Przeto [iże je] to miasto słowie „na tej gorze Pan Bog widzi”.
[15] »I wzwoła anjoł boży lepak Abrahama rzekąc:
[16] »„Przysiągłeśm sam w sobie – rzekł Pan Bog – przeto żeś ❬...❭ nie otpuścił swemu synu jedzinemu prze mię,
[17] »pożegnawamci tobie a rozpłodzę twe siemię jako gwiazdy na niebie a jako piasek, jenże jest w pośrzod morza i w brzedze morskiem, twe plemię opwite twarzy i grody twych nieprzyjacielow [będziesz mieć],
[18] »a w tobie będzie po
żegnano wszytko ludskie pokolenie, przeto żeś mego kazania był posłuszen”.
[19] »I wrocił się jest Abraham k swym pachołkom i jidą społu do Bersabee, i bydlili są tam.
[20] »To tak gdyż się było stało, po- wiedali Abramowi, że żona brata jego Nachora porodziła syn
y:
[21] »jimieniem Hus pirwszego, a [po] Hus brata jego, Chamuela, jenże był początek syrskiego ludu,
[22] »a Chasech, a Asan, Peldas a Jedaj,
[23] »a Batuel, z jego
ż to się urodziła Rebaka, ośm tych to Melcha porodziła Nachorowi bratu Abrahamowu.
[24] »Ale żona Nachorowa Roma porodziła Chabee a Gom, a Chaas, a Mata.