Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ale że wąż był gor
ącszy w szwem stworzeniu żywącego na ziemi, jeż to był uczynił Pan Bog. Jenże rzekł k żenie: „Czemu wam Bog zapowiedział, abyście nie jedli wszego owocu rajskiego?”
[2] »Jemuż to żona otpowiedziała: „Owoce z drzewa, jiż to jest w raju, jemy,
[3] »ale owoca z drzewa, jeż to jest po
śrzod raja, przykazał nam Bog, abychom nie jedli ani się jego dotykali, abychom sna
dź nie umarli”.
[4] »I otpowiedział wąż k żenie: „Nikakie śmiercią nie umrzecie,
[5] »bo wie Bog, że ktorykoli dzień jego ukusicie, otworzą się oczy wasze a będziecie jako bogowie wiedząc dobre i złe”.
[6] »I uźrzała żona, że jest dobry owoc jeść
z tego drzewa a kra
sne na
zrok, a k widzeniu ro
zkoszne, ❬i❭ wziąwszy tego owoca i śnie a da jego swemu mężu, jenże teże śniadł.
[7] »I otworzyły się oczy obiema, to jest oczy rozuma. A gdyż uznamionałasta, żesta naga, a wziąwszy liście fikowe uczyniłasta sobie wieniki.
[8] »A gdyż usłyszałasta głos Pana Boga chodzącego po południu ❬w raju❭, skrył się Adam i jego żona przed obliczym Pana Boga pośrzod rajskiego drzewa.
[9] »I zawołał Pan Bog na Adama a rzkąc k niemu: „Adamie, gdzie jeś?”
[10] »Jenże rzekł: „Gospodnie, głos twoj słyszałeśm w raju a bojałeśm się, przeto iżem nag, i skryłeśm się”.
[11] »Jemuż to Pan rzekł: „I kto ukazał tobie, żeś nag, jedno iżeś jadł s owoca tego drzewa, je
ż tocie
śm zapowiedział jego nie jeść?”
[12] »I rzekł jest Adam: „Żona, jążeś mi dał towarzyszkę, dała mi owoca
z drzewa i śniadłe
śm”.
[13] »I rzekł Bog: „Czemuś to uczyniła?” Otpowiedziała: „Wąż mię
zdradził i śniadłaśm”.
[14] »I rzekł Pan Bog ku wężowi: „Przeto żeś to uczynił, będziesz przekląt a złorzeczenik miedzy wszem stworzenim i źwierzęty ziemskimi, a będziesz na piersiach łazić a ziemię jeść po wszytki twe dni.
[15] »A ustawię nieprzyjaźń miedzy tobą a miedzy żoną, a płodem twym a płodem jej, a onać stros❬ko❭ce i setrze głowę twoję, a ty będziesz nieprzyjaciel stopam jej”.
[16] »A żenie lepak rzekł jest Bog: „Rozmnożę twoję biadę i twa po
częcia w starości
z boleścią będziesz rodzić swe syny a pod mocą męską będziesz, a on będzie nad tobą panować”.
[17] »A Adamowi rzecze: „Przeto iżeś swej żony posłuchał głosu a jadłeś owoc z drzewa, jeż tocie
śm był przykazał, aby jego nie jadł, przeklęta ziemia w twem uczynieniu. S usilim pokarma ziemskiego będziesz pożywać po wszytki dni wieku twego.
[18] »Tarnie a głog będzie rodzić a byle ziemskie będziesz jeść.
[19] »W potu swego oblicza będziesz sobie chleba dobywać, aliż się w ziemię nawrocisz, z jejżeś to uczynion, bo proch jeś a w proch się obrocisz”.
[20] »Opięć zdział Adam jimię swej żenie Jewa, przeto aby mać była wszego stworzenia człowieczego.
[21] »I uczynił Pan Bog Adamowi a jego żenie suknie kożane a oblek je
[22] »i rzekł: „Owa toć Adam jako jeden z nas uczynion jest wiedząc dobre i złe. Przeto aby nie dosiągł swą ręką na drzewo żywota wiecznego a nie uczosł owoca a śniadł, i był by żyw na wieki”.
[23] »Wypuścił jego s raja ro
zkoszy, aby działał ziemię,
z ktorejże to jest uczynion.
[24] »I wyrzucił Adama s raja a ustawił przed rajem ro
zkoszy cherubin a płomienny miecz w ręku ku ostrzeganiu drogi ku drzewu żywota.