Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 8
«  1 Księga Mojżeszowa 7 1 Księga Mojżeszowa 8 1 Księga Mojżeszowa 9  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Potem Bog wspomionął na Noego i na wszytki źwierzęta, i na dobytek, jenże był s n[o]im w korabiu, wzwiodł duch swoj nad ziemią i umniejszy się woda. [2] »A studnie przezdne się zatworzyły a niebieska okna [się otworzyły], a dżdżowie z niebios przestali. [3] »I wracały się wody z ziemie [wody]. I rzekł Bog: „Icie z ziemie, wody!”, i ubywało jich po stu a po piącidziesiąt dni. [4] »I ustanowi się korab siedmy miesiąc siodmynaście dzień tego miesiąca na gorze armeńskiej. [5] »A tak wody z ziemie płynęły a ubywało jich aż do miesiąca dziesiątego, potem dziesiątego miesiąca pirwy dzień wynikną wirzchowie gor. [6] »A gdyż było po[d] trzydzieści dni, otworzył Noe ok[o]no, jeż to był w korabiu uczynił, a wypuścił gawrona, [7] »jenże się nie wrocił k niemu zasię, dojąd wody nie oschły na ziemi. [8] »Potem po niem wypuścił gołębia, aby wzwiedział, jużli wody przestały na ziemi. [9] »Jenże nie nalazł, gdzie by odpoczynęła noga jego, i wrocił się zasię k niemu w korab, iże jeszcze były wody po wszej ziemi, i on ręką swą ułapił ji, i wsadził ji zasię w korab. [10] »Potem po ośmi dnioch lepak gołąbek wysłan z korabia, [11] »jenże się zasię wrocił s oliwowym z zielonym listem w swych uściech ji mając. Tedy Noe porozumie, iże wody przestały na ziemi. [12] »Potem żdał drugich siedmi dniow i wysłał gołąbka, jenże się zasię k niemu nie wrocił. [13] »Tako lepak szeste pirwe lato czasow Noe pirwego miesiąca pirwy dzień minęły są wody z ziemie, a uźrzaw Noe ❬...❭, iże juże była osiąkła woda z ziemie. [14] »Drugiego miesiąca siodmynaście dzień przeschła jest ziemia[15] »I rzekł jest Pan Bog Noemu: [16] »„Wynidzi z korabia i twoja żona, i ❬synowie❭ twoi ❬i❭ żony synow[ie] ❬twych❭ z tobą. [17] »I wszytki źwierzęta, jeż to są z tobą, [i] wszelkiego stworzenia, tak ptaszego jako źwierzęcego, i wszelki żywioł, jeż to po ziemi płozi, wywie z sobą a występ na ziemię ❬...❭”. [18] »–  [19] »Tedy Noe wyszedł z korabia se wszytkimi podług przykazania bożego. [20] »Potem udziałał Noe ołtarz Panu Bogu a wziąw ze wszego dobytka i ofieruje ofierę Bogu na ten to ołtarz. [21] »Powoniaw Pan Bog woniej chętnej i rzekł jest k niemu: „Zaprawdę, ❬nie❭ poklnę ziemie prze ludzi, iże smysł i smyślenie cielestnych serc pochyliło się jest ku złemu z jich młodości, przeto nie porażę wszech dusz ❬żywych❭, jakośm był uczynił. [22] »Po wsze dni ziemie [będzie mieć] zimno a ciepło, a zima a lato, a dzień a noc nigdy nie otpoczyną”. 
«  1 Księga Mojżeszowa 7 1 Księga Mojżeszowa 8 1 Księga Mojżeszowa 9  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.