Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A po tych słowiech: Była tego czasu winnica Nabotowa jezrahelsk
iego, jaż była w Jezrahel podle sieni Achabowy krola samarsk
iego.
[2] »I mowił Achab ku Nabotowi rzekąc: „Daj mi winnicę swą, ać uczynię sobie zagrodę zielną, bo mi jest w sąsi❬e❭dzstwie a blisku mego domu, a dam tobie za nię winnicę lepszą, a jestli-ć się podobniej zda, dam ci śrzebra, zacz stoi”.
[3] »K temu otpowie Nabot: „Smiłuj się nade mną Pan, abych nie dał dziedzicstwa oćcow mych tobie”.
[4] »Tedy przyszedł Achab do domu, gniewając się a gorląc się
z tego słowa, jeż mowił k niemu Nabot jezrahelitski rzekąc: „Nie dam tobie dziedzicstwa oćcow mych.” A porzucił się na łoże swe, obrociw twarz k ścienie i nie jadł chleba.
[5] »Tedy wszedszy k niemu Jezabel żona jego i rzecze k niemu: „Cso jest tego, z niegoż się zasmęciła dusza twa a przecz nie jesz chleba?”
[6] »On jej otpowie: „Mowiłem ku Nabotowi jezrahelsk
iemu rzekąc jemu: „Daj mi swą winnicę a weźmi za nię pieniądze, a jestli się lubi tobie, dam ❬ci❭ za nię lepszą winnicę”. A on rzekł: „Nie dam tobie winnice mej”.
[7] »I rzecze Jezabel żona jego k niemu: „Wielik
iej sławętności jeś a dobrze sprawiasz krolewstwo israhelsk
ie. Wstań a jedz chleb, a bądź dobr[z]ej myśli, ja tobie dam winnicę Nabotowę jezrahelsk
iego.”
[8] »Tedy napisawszy listy jimieniem Achabowym a znamionawszy j
e pirścieniem jego, posłała ku urodzeńszym ❬i lepszym❭, jiż byli w mieście jego a bydlili s Nabotem.
[9] »A to było pisano na liściech: „Przykażcie post a każcie siedzieć Nabotowi miedzy urodzeńszymi luda.
[10] »Wydajcie dwa męża syny Belial, ać krzywe świadeczstwo powieta: „Złorzeczył Nabot Boga a krola”, wywiedźcie ji a ukamionujcie a tak umrze”.
[11] »I uczynili mieszczanie jego [i] urodzeńszy a lepszy, jiż bydlili s nim w mieście, jako jim przykazała Jezabel a jako było napisano na liściech, jeż była k nim posłała,
[12] »i przykazali post a siedzieć kazali Nabotowi miedzy pirwymi z luda,
[13] »a przywiodsz❬y❭ dwa męża syny dyjabłowa kazali jima siedzieć przeciw jemu. Tedy ona, toczuż mężowie Belijal, rzekłasta przeciw jemu świadeczstwo przed wszytkim ludem: „Przeklinał Nabod Boga a krola”. Przetoż wywiodszy ji z miasta ukamionowali.
[14] »I posłali ku Jezabel rzekąc: „Ukamionowan Nabod i umarł”.
[15] »Tedy si
ę zstało, gdyż usłyszała Jezabel Nabota, iże ukamionowan a umarł, rzekła ku Achabowi: „Wstań, wwięż się w winnicę Nabotowę jezrahelicsk
iego, jen nie chciał pozwolić tobie a dać jej, a wziąć pieniądze za nię, bo nie żyw Nabot, ale umarł”.
[16] »Tedy usłyszaw Achab, iże umarł Nabot, wstał i jał do winnice Nabotowy, aby się w nią wwiązał.
[17] »W tę dobę przemowił Pan ku Elijaszowi tezbicsk
iemu rzekąc:
[18] »„Wstań, jidź naprzeciwo Achabowi krolowi, jen jest w Samaryi, owa toć jidzie do winnice Naboto
wie, aby się w nię wwiązał,
[19] »mowiąc k niemu: Toć mowi Pan Bog: „Zabiłeś a nadto wziąłeś”. A potem przyczynisz: Toć mowi Pan: „Na tem to mieście, na niemże lizali krew psi Nabotowę, będą lizać i twą krew”.
[20] »I rzekł Achab ku Helijaszowi: „Azaliś nalazł na mnie sobie nieprzyjaciela?” On rzekł: „Nalazł, przeto iżeś się oddał na to, aby czynił złość przed obliczym bożym.
[21] »Przeto toć mowi Pan: „Owa toć ja przywiodę na cię złe a podetnę pośla
dki twe, a zbiję s Achab aż do psa i mdłego, i pośledniego s Israhela.
[22] »A uczynię dom twoj jako dom Jeroboamow syna Nabotowa a jako dom Baza syna Achyja, przeto iżeś to uczynił, aby mię rozniewał a ku grzechuś przywiodł Israhel”.
[23] »K temu tak
ież o Jezabel mowił Pan rzekąc: „Psi śniedzą Jezabel na polu jezrahelsk
iem.
[24] »A umrzeli Achab w mieście, śniedzą ji psi
i jestli umrze na polu, śniedzą ji ptacy niebieszczy”.
[25] »Przeto nie był drugi taki jako Achab, jen się na to dał, aby czynił złe przed obliczym bożym i pobudzała ji żona jego Jezabel.
[26] »A tak ganiebny uczynił się, iże naśladował modł, jeż byli uczynili Amorei, jeż skaził Pan od twarzy synow israhelskich.
[27] »A tak gdyż usłyszy Achab ty iste rzeczy, rozdarł na sobie odzienie swe, a odział cylicyjum ciało swe i pościł się a spał w worze, a chodził zwiesiw głowę.
[28] »Tedy potem przemowił Pan ku Helijaszowi rzekąc k niemu:
[29] »„Widziałeś, iże się pokorzył Achab przede mną? A przeto iże się pokorzył prze mię, nie przepuszczę złego za jego dni, ale we dnioch syna jego, uczynię wiele złego nad jego domem”.