BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »Przestąpił na swem ślubie Moab w Israhelu po tem czasie, gdyż był już umarł Achab. [2] »I upadł Otozyjasz przez okno pałacowe, jeż miał w Samaryi, a w tem to rozdraziw się niemogł. I posłał sługi swe rzekąc: „Jidźcie, poradźcie się z Belzebubem, bogiem akarońskim, będęli moc żyw byci z tej mej niemocy”. [3] »Zatym anjoł boż❬y❭ mowił ku Helijaszowi tezbicskiemu rzekąc: „Wstań a jidzi naprzeciwko posłom krola samarskiego, a to jim rzeczesz: „Azali nie Boga w Israhelu, abyście szli radzić się z Belzebubem, bogiem akarońskim? [4] »Przeto tak mowi Pan Bog, iże z tego łoża, na jemżeś legł, nie wstaniesz, ale umrzesz”. A to rzekł i szedł precz Helijasz. [5] »I wrocili się posłowie ku Otozyjaszowi, jimże on rzekł: „Przeczście się wrocili?” [6] »A oni otpowiedzieli rzekąc: „Potkał nas jeden mąż a rzekł nam: „Wroćcie się a jidźcie ku krolowi, jenże was posłał, a mowcie jemu: Toć mowi Pan: Zali nie było Boga w Israhelu, iżeś posłał, aby się poradził z Belzebubem, bogiem akarońskim? Przeto z tego łoża, na jemżeś legł, nie wstaniesz, ale umrzesz””. [7] »On rzekł ❬k nim❭: „Kakiej postawy a w kakiem odzieniu był ten mąż, jen was potkał a ta słowa wam mowił?” [8] »Oni rzekli: „Mąż kosmaty a skorzanym powrozkiem opasany po swych biodrach.” W tę dobę rzekł: „To jest Helijasz tezbicski”. [9] »I posłał Otosyjasz k niemu jeno książę pięćdziesiątnika a pięćdziesiąt mężow, jiż byli pod nim. Jenże wnidzie k niemu a nalazł ji, a on na wirzchu gory siedzi, i rzecze k niemu: „Mężu boży, przykazał krol, aby z gory szczedł”. [10] »Otpowiedział Helijasz ❬ku pięćdziesiątnikowi❭ rzekąc: „Jestlim ja mąż boży, zstępiż ogień z niebios, spaliż cię a pięćdziesiąt twych”. A tak zstąpił ogień s niebios a spalił ji i tych pięćdziesiąt, jiż s nim byli. [11] »Tedy Otozyjasz posłał drugie książę pięćdziesiątnika a pięćdziesiąt s nim. Jen przyszedł ku Helijaszowi i rzekł jemu: „Człowiecze boży, toć mowi krol: „Pośpiesz się na doł!”” [12] »Helijasz rzekł: „Jestlim ja człowiek boży, zstępiż ogień s niebios, spaliż cię a pięćdziesiąt twych.” A zstąpił ogień s niebios i spali ji a pięćdziesiąt, jiż s nim byli. [13] »Tedy Otozyjasz posłał trzecie książę, pięćdziesiątnika, a pięćdziesiąt s nim. Jen gdyż przydzie, pokląkł na kolanu przed Helijaszem ❬...❭ i rzecze: „Mężu boży, nie potępiaj dusze mej a dusz sług twych, jiż se mną są. [14] »Owa zstąpił ogień z niebios i spalił dwie książęci pięćdziesiątniki i to oboje pięćdziesiąt, jiż byli s nima, ale ja ❬już❭ ciebie proszę, aby się slutował nad mą duszą”. [15] »I przemowił anjoł boży ku Helijaszowi rzekąc: „Nie boj się, sydzi s nim”. A wstaw Helijasz sydzie s nim ku krolowi [16] »a mowił k niemu rzekąc: „Toć mowi Pan: Iżeś posyłał posły pytaję otpowiedzi od Belzebuba boga akarońskiego, jakoby nie był Bog w Israhelu, s nim by się mogł popytać, przeto nie wstaniesz z tego łoża, na niemżeś legł, ale śmiercią umrzesz”. [17] »I umarł Otozyjasz podle rzeczy bożej, jąż mowił Helijasz, i krolował po niem Joram brat jego lata wtorego krolowania Joram syna Jozafatowa, krola judzskiego, bo nie miał Otozyjasz syna. [18] »A ostatnie rzeczy Otozyjaszowy, cso czynił, popisany są w księgach skutkow dni krolow israhelskich. ❬...❭