BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[9] »❬...❭ sobie modlebnych kościołow na gorach po wszech mieściech swych, od wieże strożow aż do miasta murowanego. [10] »A naczynili sobie soch a ługow na wszelkiem pagorku przewyszonem a pod wszelkim drzewem rozgowatym, [11] »i żgli tu palone obiaty na ołtarzoch podle obyczaja pogańskiego, jeż był Pan wymiotał przed obliczym jich. I czynili skutki przeszarzedne draźniąc Pana [12] »a naśladowali nieczystot, o nichże był jim przykazał Pan, aby nie czynili słowa tego. [13] »I oświadczył Pan w Israhelu a w Judzie przez rękę wszech prorokow i widzących rzekąc: „Nawroćcie się od waszych drog złych a ostrzegajcie przykazań mych a duchownych obyczajow podle wszego zakona, jenżem przykazał oćcom waszym a jakom posłał k wam przez sługi swe proroki”. [14] »Tego oni nie posłuchali, ale zaćwirdzili głowę swą podle głowy oćcow swych, jiż nie chcieli posłuchać Pana Boga swego [15] »a zarzucili zakonna ustawienia jego a zamow❬ę❭, jeż się zamowił s jich oćcy, a świadeczstwa, jimże świadczył k nim. I naśladowali marności a marnie czynili, a naśladowali poganow, jiż około jich byli, o nichże to był jim Pan przykazał, aby nie czynili, jako oni czynili. [16] »I niechali wszech przykazań Pana Boga swego, i czynili sobie dęte bogi, to jest dwa cielca, a cieniow naczynili i modlili się wszemu rycerstwu niebieskiemu, i służyli Baal [17] »a poświęcowali jemu syny swe a dziewki swe przez ogień, a wieszczby a gusły się przydzierżeli, a dali się na to, aby czynili złe przed Bogiem a gniewali ji. [18] »I rozniewał się Pan barzo na israhelski lud a zagnał je od swego oblicza, a nie ostał, jeno rod Juda telko. [19] »Ale ani on Juda ostrzegał przykazania Pana Boga swego, ale chodził w błędziech israhelskiego luda, jeż czynił, [20] »i zarzucił Pan wszelkie plemię israhelskie a zdręczył je i dał w rękę je draczom, aż je i zarzucił od oblicza swego. [21] »A potem ot tego czasu, jako się odłączył lud israhelski od domu Dawidowa a uczynił sobie krola Jeroboama syna Nabotowa, bo odłączył Jeroboam israhelski lud od Pana Boga a przywiodł ji ku wielikiemu grzechu. [22] »I chodzili synowie israhelszczy we wszelkich grzechoch Jeroboamowych, jeż czynił, ❬a❭ nie otstąpili od nich, [23] »aż je i odniosł Pan od oblicza swego, jako był mowił w ręku wszech sług swych prorokow. I przeniesion lud israhelski z swej ziemie do Ziemie Asyrskiej aż do tego dnia. [24] »A przywiodł krol asyrski z Babiłona a z Chut, a z Hailat, a s Emat, a z Sefarnaim i posadził je w mieściech samarskich w miasto synow israhelskich, jiż włodnęli Samaryją a przebywali w mieściech jich [25] »A gdyż tu poczęli bydlić nie bojąc się Pana, i posłał Pan miedzy je lwy, jiż je udawiali. [26] »Powiedzieli to krolowi asyrskiemu rzekąc: „Narody, jeżeś przewiodł a w bydlenieś usadził w mieściech samarskich, nie znając zakonnego ustawienia boga tej ziemie i posłał Pan na nie lwy i otoć je udawiają, przeto iże nie wiedzą obyczaja boga ziemskiego”. [27] »I przykazał krol asyrski rzekąc: „Wiedźcie tam jenego kapłana, jeż toście jęte przywiedli, ać jidzie a bydli s nimi, a uczy je zakonnym ustawam boga ziemskiego”. [28] »Tedy przyszedw jeden z tych kapłanow, jiż byli jęci wiedzeni z Samaryjej i bydlił w Betel a uczył ❬je❭, kako by się modlili Panu Bogu. [29] »A wszelki lud udziałał sobie boga swego i postawili je w wysokich kościelech, jichże byli naczynili w Samaryi, narod a narod w swych mieściech, w nichże bydlili. [30] »Bo ❬mężowie❭ babiłońszczy byli uczynili Sochot Benot, a mężowie chuteńszczy byli uczynili Nergel, a mężowie ematszczy uczynili Azuna, [31] »a mężowie ewejszczy uczynili sobie Nobat a Tartak, a ci, jiż byli z Sefarnaim, palili syny swe w ogniu Adramalech a Anamelech bogom sefarnaicskim, [32] »ale takież Pana Boga ćcili i naczynili sobie kapłany wysokości z napośledniejszych ludzi a posadzali je w kościelech gornych. [33] »A kakokole Pana Boga ćcili, wszakoż swym bogom służyli podle obyczaja narodow, z niegoż byli przeniesieni do Samaryjej. [34] »Aż do tego dnia obyczaja naśladowali starego, nie bojąc się się Boga ani ostrzegając duchownych jego obyczajow i sądow, i zakona, i przykazania, jeż przykazał Pan synom Jakobowym, jeż to je nazwał Israhelem. [35] »A zamowił był się s nimi a uczynił był smowę s nimi rzekąc: „Nie bojcie się cudzych bogow a nie nie modlcie się jim ani jich ćcijcie, a nie obiatujcie jim, [36] »ale Pana Boga waszego, jen was wywiodł z ziemie ejipskiej w wielikiej sile a w ramieniu rozciągnionem, tego się bojcie a jemu się modlcie, a jemu obiatujcie. [37] »A zakon❬n❭a ustawienia a sądy, a zakon, a przykazanie, jeżem wam napisał, zachowajcie, abyście czynili po wszytki dni a nie bali się bogow cudzych, [38] »a ślubu, ktorym uczynił s wami, nie zapominajcie ani ćcijcie bogow cudzych, [39] »ale Pana Boga waszego się bojcie, a on was wyzwoli z ręku wszech nieprzyjacioł waszych. [40] »Ale oni nie posłuchali, niżli podle obyczaja swego drzewiejszego pachali. [41] »Przeto bali się ci iści ludzie Boga, ale wszakoż takież i swym modłam się kłaniali, bo synowie jich a wnukowie, jako czynili oćcowie jich, tak czynili aż do dzisiego dnia.