BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Kronik » Rozdział 11

1 Księga Kronik 11

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Przetoż sebrał się wszytek Israhel ku Dawidowi do Ebrona rzekąc: „Kość twa i ciało twe jesmy. [2] Wczora i trzeciego dnia, gdyż jeszcze krolował Saul, tyś był, jenżeś wywodziłeś a wwodziłeś Israhela, bo tobie rzekł Bog twoj: „Ty paść będziesz lud moj israhelski a ty będziesz książęciem nad nim””. [3] Przetoż przyszli wszytcy urodzeńszy Israhelszczy ku krolu do Ebron i wnidzie Dawid s nimi w ślub przed Panem a pomazali ji krolem nad Israhelem podle rzeczy bożej, ktorą mowił w ręce Samuelowie. [4] I otydzie Dawid a wszytek Israhel do Jerusalem, jenż słowie Jebuz, gdzież to byli Jebuzei bydliciele ziemie. [5] I rzekli ci, jiż bydlili w Jebuz, ku Dawidowi: „Nie wnidziesz sam”. Tedy Dawid dobył posadki syjońskiej, jaż jest miasto Dawid, [6] i rzekł: „Wszelki, jen pobije Jebuzea napirwej, będzie książęciem a wojewodą. Przetoż wnidzie pirwy Joab syn Sarwije i uczynion jest książęciem. [7] I przebywał Dawid na posadce, a przeto nazwano jest miasto Dawid. [8] I udziałał miasto wokoł od Mello aż do okołka, potem Joab ostatek miasta wzdziałał. [9] I pośpieszał Dawid jidąc a rostąc a Pan zastępow był s nim. [10] Ta są książęta silnych mężow Dawidowych, jiż pomagali jemu, aby był krolem nad wszytkim Israhelem podle słowa bożego, jeż mowił ku Israhelu. [11] A ta jest liczba mocnych Dawidowych: Jesbaan, syn Amon, książę miedzy trzydzieści. Ten to wzniosł kopije swe nade trzemisty rannymi po jenę. [12] A po niem Eleazar, syn stryczka jego, Hatoitski, jen był miedzy trzemi mocnymi. [13] Ten był z Dawidem w Afeldomin, gdzież to Filistyńszczy sebrali się na to miasto ku boju, a było pole tej krainy pełne jęczmienia, a uciekł był lud przed Filistyńskimi. [14] Ten to stał pośrzod pola a obronili ji. A gdyż pobił był Filistyny, dał Pan zbawienie wielikie ludu swemu. [15] I sjechali trze ze trzydzieści książąt ku skale, w niejże był Dawid, do jaskiniej Odollam, gdzież to Filistei rozbili byli stany w udolu Rafaim. [16] Ale Dawid był na posadce, a stani❬e❭ filistyńskie w Betleem. [17] Przeto pożądał Dawid i rzekł: „O, aby kto dał mi wody z cysterny betleemskiej, jaż jest w bronie!” [18] Tedy trze ci to przez pośrzodek stanow filistyńskich szli są a naczarli wody z cysterny betleemskiej, jaż była w bronie, i przynieśli ku Dawidowi, aby pił, jen nie chciał, ale radziej obietował ją Panu [19] rzekąc: „Otstęp to ote mnie, abych przed obliczym Boga mego to uczynił a krew mężow tych to pił, bo są w nieprzezpieczeństwie dusz swych przynieśli mi wody”. A prze tę przyczynę nie chciał jej pić. To uczynili ci trze mężowie przesilni. [20] Abisaj, brat Joabow, ten był książę ze trzech, a on podniosł kopije swe przeciw trzemstom rannym, a on był miedzy trzemi naznamienitszy [21] i miedzy trzemi drugi wyborny a książę jich, ale wszako ku trzem pirwym nie doszedł jest. [22] Banajasz, syn Jojade, mąż przeudatny, jen wiele skutkow uczynił był, z Kapseel. On pobił dwu Aryjel Moab a on szedw i zabił lwa pośrzod cysterny czasu śnieżnem. [23] A on pobił męża ejipskiego, jegoż postawa była pięć łokiet, a miał kopije jako tkacski nawoj. Przetoż zstąpił k niemu z kijem a wyrwał kopije, ktoreż dzierżał w ręce, a zabił ji kopijim jego. [24] To uczynił Banajasz, syn Jojade, ktoryż był miedzy trzemi mocnymi naznamienitszy [25] a miedzy trzydzieści pirwy, a wszak aż do trzy nie doszedł, a położył ji Dawid w ucho swe. [26] Potem mężowie przesilni w wojszcze: Azael, brat Joabow, a Eleanan, syn stryca jego, z Betleema, [27] Semot arotytski a Elles falonitski, [28] Ira, syn Achyz tekuitski, Abijezer anatotytski [Abijezer anatotytski], [29] Subbokkaj sochytski, Ilaj achoitski, [30] Maraj nefatytski, Eled, syn Baana, netofatytski, [31] Etaj, syn Rebaj z Galaad synow Benijaminowych, Barara faratonicski, [32] Hury ot potoka Gaas, Abijal arabachytski, Azmot bauranitski, Elijaba salabonitski. [33] Syn Asony jesonitski, Jonatan, syn Saga, arachytski, [34] Achyjam, syn Achar, aratytski, [35] Elifal, syn Hur, [36] Afer meratytski, Achyja felonitski, [37] Afraj karomelitski, Noorary syn Azby, [38] Joel brat Natanow, Mabar syn Agaraj, [39] Sellech amonitski, Nooraj berotytski, odzieniec Joabow syna Sarwije. [40] Iras jetreitski, Gareb jetreicski, [41] Uryjasz etejski, Iradad syn Ooli, [42] Adina, syn Segar, rubenitski, książę rubenitskie, a s nim trzydzieści jinych: [43] Hanan, syn Maacha a Josafat matanitski, [44] Ozyjasz astarotski, Semma a Jahyjer, synowie Okam araoherytskiego, [45] Jedyhel, syn Samry, a Joa, brat jego, tosaitski, [46] Elijel maumitski a Jerybaj, a Josala, synowie Elnahen, a Jechyna moabitski, [47] Elijel a Obet, a Josyjel z Masobija.

« 1 Księga Kronik 10

1 Księga Kronik 11

1 Księga Kronik 12 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.