Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Kronik » Rozdział 29
«  2 Księga Kronik 28 2 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 30  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przetoż Ezechyjasz począł krolować, gdyż był we XX a w piąci leciech a przez jeno XXXci lat krolowal w Jerusalemie a jimię macierzy jego Abija, dziewka Zacharyjaszowa. [2] »I czynił, csoż lube było w widzeniu bożem, podle wszego, csoż czynił Dawid ociec jego. [3] »W tem lecie a miesiąca pirwego jego krolowania otworzył brony domu bożego a oprawił jej. [4] »I przywiodł kapłany boże i nauczone, zgromadziw je w ulicę na wschod słuńca. [5] »I powiedział k nim: „Słyszcie mię, nauczeni, a poświęćcie się i uczyśćcie dom Pana Boga oćcow waszych ❬i❭ wynieście wszytkę nieczystotę z święci, [6] »bo zgrzeszyli oćcowie naszy a uczynili złe w widzeniu Pana Boga naszego, niechawszy jego. Odwrocili twarzy ot stanu Pana Boga naszego i obrocili jemu chrzbiet. [7] »Zawarli drzwi, jeż były w przystrzeszu, i ugasili świetedlnice, kadzidłem nie kadzili a obiaty nie obiatowli w święci Boga israhelskiego. [8] »A tak się wzbudził gniew boży przeciw Judowu pokoleniu i przeciw Jerusalemu i poddał je Pan w niepokoj a w zagubę i w powieść, jako sami widzicie oczyma waszyma. [9] »Owa oćcowie naszy zginęli od miecza, synowie naszy i dziewki, i żony nasze zjimany i wiedziony w jęcstwo prze taki grzech. [10] »Przeto ninie lubi mi się, abychom weszli w ślub z Panem Bogiem israhelskim, ać otwroci ot nas rozniewanie gniewu swego. [11] »Synowie moi, nie mieszkajcie! Was Pan wybrał, abyście stali przed nim a służyli jemu, ❬a kłaniali się jemu❭, a palcie jemu kadzidło. [12] »Przeto powstawszy uczeni: Mach syn Amazyjaszow a Johel, syn Azaryjaszow z synow Kaatowych, a takiz synow Merary: Cys syn Addaj, Azaryjasz syn Johyjel, z synow Jersonowych: Joha syn Samma a Eden syn Joata, [13] »a tak z synow Elizafatowych: Zamry i Jahyjel, potem z synow Azafowych Zacharz a Matanijasz, [14] »takież z synow Emanowych: Jahel a Semej, ale i z synow Idytum: Semejasz ❬a❭ Ozyjel. Tych było XIV, [15] »i zgromadzili bracią swą i poświęcili się, i weszli podle przykazania krolowa a przykazania bożego, aby wyczyścili dom boży. [16] »A tak kapłani wszedszy w kościoł boży, aby poświęcili ji, i wynieśli z niego wszytkę nieczystotę, jąż wnątrz naleźli w odziewnicy domu bożego, jąż to wziąwszy słudzy kościelni wynieśli precz do potoka Cedron. [17] »I poczęli czyścić pirwego dnia miesiąca pirwego a w osmy dzień tegoż miesiąca weszli w sieńcę kościoła domu bożego, potem czyścili kościoł ośm dni a w szostynaćcie dzień tegoż miesiąca, tego cso byli poczęli, dokonali. [18] »A wszedszy ku Ezechyjaszowi krolowi rzekli jemu: „Poświęcilismy wszego domu bożego i ołtarz obietny, i sędy jego, i stoł poświętnego chleba se wszytkimi sędy jego, [19] »i wszytkę przyprawę kościoła, jeż był pokalał krol Achaz za swego krolewstwa, gdyż już był zgrzeszył, a owa postawiano jest wszytko przed ołtarzem bożym. [20] »Tedy krol Ezechyjasz wstaw na oświcie, pojąw z sobą wszytka książęta mieśćska i wnidzie do domu bożego, [21] »i ofierowali społu bykow siedm a skopow siedm, a kozłow siedm, a baranow siedm za grzech a za krolewstwo, a za święć, a za Judowo pokolenie i powiedział synom cztirzem Aaronowym kapłanom, aby obiatowali na ołtarz obiaty. [22] »Przeto zbili byki i wzięli kapłani krew jich, i przelali ją na ołtarzu, i bili takież skopy a tych krew na ołtarzu przelali, a zarzazali barany i przelali krew na ołtarz. [23] »A przywodząc kozły za grzech przed krolem i przede wszym sebranim i włożyli ręce na nie [24] »a zarzazali je kapłani i skropili krwią jich przed ołtarzem za winę wszego Israhela, bo za wszytek Israhel przykazał był krol, aby obiata uczyniona była za grzech. [25] »I ustawił uczone w domu bożem z zwoneczki a z żałtarzmi i z ręcznicami podle zrządzenia krola Dawida a Gad widzącego a Natana proroka, bo tak przykazanie boże było przez rękę prorokow jego. [26] »I stali uczeni dzierżąc gędźbę Dawidowę, a kapłani trąby. [27] »I przykazał krol Ezechyjasz, aby obiatowali swe obiaty na ołtarzu, a gdyż ofierowali obiaty, poczęli sławnie śpiewać Panu a trąbami trębić i ❬w❭ rozliczne gędźby, jeż był Dawid krol israhelski przyprawił, jęli gąść. [28] »A gdyż wszytek zastęp modlił się Bogu, śpiewacy i ci, jiż dzierżeli trąby, byli w swem rzędu, aż się obieta wypełniła. [29] »A gdyż się obieta dokonała, skłoniw się krol i wszytcy, jiż s nim byli, pomodlili się Bogu. [30] »I przykazał Ezechyjasz krol a książęta uczonym, aby chwalili Pana słowy Dawidowymi a Azafowymi widzącego, jiż ji chwalili w wielikiem wiesielu a skłoniwszy swa kolana modlili się jemu. [31] »A takież to Ezechyjasz przyczyni rzekąc: „Napełniliście swoi ręce Panu Bogu, przystępcie a ofierujcie Panu obiaty i chwały w domu bożem. Przeto ofierowała wszytka wielikość dary swe i chwały, i obiaty z nabożną myślą. [32] »Potem liczba tych obiat, jeż ofierowało sebranie, jest ta: bykow LXX, skopow sto, baranow CC, [33] »a przyświęcili wołow Bogu sześćset a owiec trzy tysiące. [34] »Ale kapłanow było mało ani mogli dostatcz❬y❭ć drzeć koży z dobytka obietnego, przeto i uczeni bracia jich pomogli jim, dojąd się służba nie dokonała a dojąd się biskupowie nie poświęcili, bo uczeni snadniejszym rzędem poświęcują się niżli kapłani. [35] »Przeto było wiele obiat, tuk pokojnych obiat i mokre rzeczy palonych obiat. I dokonała się służba domu bożego. [36] »A rozwiesielił się Ezechyjasz i wszytek lud s nim, iże służba boża się dokonała, bo nagle to był przykazał uczynić. 
«  2 Księga Kronik 28 2 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 30  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.