BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »I rzecze opięć Pan ku Mojżeszowi: „W[y]nidzi ku faraonowi i mowże jemu: Toć rzekł Pan Bog żydowski: Puść lud moj, ać mi ofieruje. [2] »A pakliby jeszcze wzgardzał a dzierżał ji, [3] »toć ma ręka będzie nad twymi polmi i nad końmi, i nad osły, i wielbłądy, i woły, i owcami mor wielmi przeciężki. [4] »A uczyni Pan dziwnie miedzy zbożym izrahelskim a zbożym ejipskim, aby nics owszem nie zaginęło z tego, cso przysłucha k synom izrahelskim”. [5] »Ustawił jest Pan czas a rzkąc: „Za jutra Pan uczyni to słowo w ziemi”. [6] »I uczynił jest Pan to słowo w drugi dzień, i zmarły są wszytki dobytki Ejipskich, ale z dobytkow synow izrahelskich iżadne owszem nie zaginęło. [7] »I posłał jest farao, aby oglądano było, ani jest cso zaginęło było z tego, csoż mieli Izrahelski. I zatwirdziło sie jest serce faraonowo i nie puścił luda. [8] »I rzecze Pan ku Mojżeszowi a ku Aaronowi a rzkąc: „Weźmicie pełny ręce popioła z komina a rozsypie ji Mojżesz w niebo przed faraonem, [9] »a będzie proch po wszej ziemi ejipskiej, albo będą wrzodowie a męchyrze nadęte na ludziech i na dobytku we wszej ziemi ejipskiej”. [10] »A wziąwszy popioła z komina i stałasta przed faraonem, i sunął jim Mojżesz w niebo, i uczynią sie rany nadętych ni❬e❭żytow na ludziech i na dobytku, [11] »ani mogli czar[n]ownicy stać przed faraonem a Mojżeszem przed ranami, jeż to na nich były a po wszej ziemi ejipskiej. [12] »I zatwirdzi Pan serce faraonowo i nie posłuchał jest jich, jakoż jest mowił Pan ku Mojżeszowi. [13] »I rzekł jest Pan ku Mojżeszowi: „Rano wstań a stoj przed faraonem i rzeczy jemu: Toć mowi Pan Bog żydowski: Puść lud moj, ać mi ofieruje, [14] »alboć w tę to chwilę poślę wszytki swe rany [nad twe rany] na twe serce, na twe wszytki sługi i na lud twoj, aby widział, że mi nie rownia we wszej ziemi. [15] »Ninieć już wściągnę rękę swą a porażę cię i lud twoj morem, a zaginiesz z ziemie. [16] »A przetożem cię tak położył, abych na tobie ukazał siłę swą, a powiedziano będzie jimię twe we wszej ziemi. [17] »Jeszcze zadzierżawasz lud moj a nie chcesz go puścić? [18] »Toć puszczę w tęż godzinę za jutra przesilny a wieliki grad, jakiż nigdy nie był w Ejipcie ode dnia, w niemże jest założon, aż do dzisiejszego dnia. [19] »A przetoż [posłuchaj] już ninie pośli a zgromadź dobytczęta swa i wszytko, csoż masz na polu, boć ludzie a dobytczęta i wszytko, csoż będzie na dworze naleziono a nie zgromadzono z pola, spadnie na nie grad i krupy i zemrą”. [20] »Jen się bał słowa bożego z slug faraonowych, kazał uciec sługam swym i dobytku do domow, [21] »a ktoryż zamieszkał słowo boże, niechał sług swych i z dobytkiem na polu, zmarli są. [22] ». I rzecze Pan ku Mojżeszowi: „Wściągni rękę swą w niebiosa, ać będzie grad po wszej ziemi ejipskiej na ludzi i na dobytek, i na wszytki zioła polna w ziemi ejipskiej.” [23] »I wściągnął jest Mojżesz w niebo pręt a Pan dał grom a grad, a błyskanie bieżące na ziemię, i spuścił jest Pan grad na Ejipt i na wszytkę ziemię ejipską. [24] »A grad i ogień smiesiwszy sie pospołu nosiły sie są, a tako ❬były są❭ wielikie, że nigdy drzewiej nie zjawiały sie tako wielikie w ziemi ejipskie, jakoż jest ta włość stworzona. [25] »I zbił jest grad we wszej ziemi ejipskiej wszytko, csoż było na polech od człowieka aż ❬do❭ dobytczęcia, i wszyćki zioła polna zbił grad, i wszelkie drzewie tej ziemie złamał. [26] »A wszakoż w ziemi Gessen, gdzież to byli synowie izrahelszczy, grad nie padał. [27] »I posłał farao a zawoła Mojżesza a Aarona, a rzecze k nima: „Zgrzeszyłeśm owa ninie, Pan sprawiedliwy, ale ja i lud moj grzeszni. [28] »Poproście Pana, aby przestali gromowie boży a gradowie, ać puszczę was a nikakie tu nie ostaniecie więcej”. [29] »Rzecze Mojżesz: „Gdyż wynidę z miasta, wściągnę ręce swoje ku Panu a przestaną gromowie, a nie będzie gradu więcej, aby widział, iże ziemia jest boża. [30] »A seznałeśm to, iże ty i twe sługi jeszczeście sie nie bali Pana Boga”. [31] »Przetoż len a jęczmień jest zabit, przeto iże jęczmień sie zieleniał a len już był pąkowie wypuścił, [32] »a pszenica a biel nie jest zabita, bo są była pozdna. [33] »Tegdy wyszedłw Mojsesz od faraona iz miasta i podźwignął jest swoje ręce ku Panu i przestali gromowie i gradowie ani więcej kapał deszcz na ziemię. [34] »Widząc opięć farao, iże przestały dżdże a grad, a grzmienie, przyczyni grzechu, [35] »i zatwirdzi się serce jego a sług jego przezlisz ani chciał puścić synow izrahelskich, jakoż przykazał był Bog przez ręce Mojseszowy.