Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[29] »❬...❭ i obietować będzie ❬ją❭ na mieście obietnem.
[30] »A weźmie kapłan krwie na palec swoj, a dotknie jim rogu ołtarza obietnego, a ostatek przeleje u po
dstawka jego.
[31] »A wszystek tuk odejmie, jakoż ❬...❭ obyczaj jest w obiatach pokojnych, zakadzi na ołtarzu ku woni chętnej Panu i będzie prosić zań a będzie jemu otpuszczono.
[32] »Gdyż❬by❭ z dobytka obietował obietę za grzech, to jest owcę niepokalaną,
[33] »włoży rękę swą na głowę jej i obietować będzie ją Panu na mieście, gdzież to oby
czaj jest zabijać obietne obiety.
[34] »I weźmie kapłan krew jej palcem swym a dotknie rogow ołtarzowych obietujących a ostatek przeleje ku podstawkowi j
ego.
[35] »A wszytek tuk odejmie, jakoż ❬...❭ jest obyczaj tuk skopowy, jeż obietuje za pokojne i zeżże na ołtarzu w miasto kadzidła Panu, i będzie prosić zań a za grzech jego a będzie jemu otpuszczono.
Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie.
Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.