BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 13

4 Księga Mojżeszowa 13

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[14] ❬...❭ Naabbi syna Napsy. [15] Z pokolenia Gad Guele syna Machyrowa. [16] Toć są jimiona mężow, ktoreż to wysłał jest Mojżesz ku opatrzeniu ziemie kanaańskiej. I nazwał jest ozeasz❬a❭ syna Nunowa Jozue. [17] I posłał je Mojżesz ku spatrzeniu ziemie kanaańskiej, i rzecze k nim: „Wzydziecie ku południowej stronie, a gdyż przydziecie ku goram, [18] opatrzycie ziemie, kakie są, i lud, jenże bydli w niej, jestli silny czyli mdły, jestli mały czyli wieliki, [19] a takież ziemia jestli dobra czyli zła, miasta takież omurowaneli czyli przez muru, [20] dziedziny użyteczneli czyli nieużyteczne, sąli s lasy albo przez lasow. Posilcie się a przynieście nam owoce z tej ziemie. A był czas, gdyż ❬już❭ źrzałe jagody godziły się zobać. [21] A gdyż weszli, śpiegowali ziemię od puszczej Swej do Kohob jidąc do Emach. [22] I weszli aż ku południowej stronie i przyszli byli eż do Ebron, gdzież byli Achynijan i Syzaj, i Tolmaj, synowie Enachowi, bo Ebron siedm lat drzewiej niżli Tanim miasto ejipskie ustawiono jest. [23] A szedwszy aż do potoka gronnego urzazali latorośl z gronem swym, ktoreż nieśli na żyrdzi jedwo dwa męża. A jabłek zarnatych i figow z tego miasta nabrali, [24] ktoreż jest to nazwano Nehelestot, toć jest potok gronny, przetoż że grono odtąd przynieśli są synowie israelszczy. [25] I wrocili się łazęki z tej ziemie po cztyrdzieści dniow wszytki kraje schodziwszy, [26] i przyszli są ku Mojżeszowi i ku Aaronowi, i ku wszemu zboru synow israelskich na puszczę Faran, to jest w Kades, i mowili są k nim i ku wszemu mnostwu, i pokazali są owoce tej ziemie, [27] i wypowiadali rzekąc: „Przyszlismy do ziemie, do ktorejżeś był posłał nas, jaż to zaiste ciecze mlekiem a miodem, jakoż po tem to owocu ma się poznać, [28] ale b[l]ydliciele przesilne ma a miasta wielika a omurowana. Rod Enachow widzielismy tam, [29] a Amalech przebywa na południe, Eteus i Jebuzeus a Amoreus przebywa na gorach, a Kananeus przebywa podle morza a podle rzeki jordańskiej”. [30] Zatym Kalef krocąc szemranie ludzkie, jeż to się wznikało miedzy ludem przeciw Mojżeszowi, i rzecze: „Podźmy, abychom obsiedli ziemię, bo możem ją odzierżeć”. [31] Ale jini, ktorzyż byli s nim, mowili rzekąc: „Nikakiej k temu ludu nie możem wnić, bo silniejszy nas jest”. [32] I zgańbili ziemię, ktorąż oglądali byli, przed synmi israelskimi rzekąc: „Ziemia, ktorążesmy schodzili, żrze bydliciele swe, lud, ktoryżesmy opatrzyli, wysokiego wzrostu jest. [33] Tusmy widzieli niektore dziwy synow Enachowych z plemienia obrzymowego, jimże to przyrownanismy, a zdalismy się jako kobyłki.

« 4 Księga Mojżeszowa 4

4 Księga Mojżeszowa 13

4 Księga Mojżeszowa 14 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.