BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »I tegodla zawoław wszytek lud płakał całą noc tu [2] »a szemrali przeciw Mojżeszowi a Aaronowi wszytcy synowie israelszczy rzekąc: [3] »„Ach, bychom byli zmarli ❬...❭ a zginęli, drzewiej niż nas Pan wwiedzie do tej ziemie, w niejże to padniem od miecza i żony nasze, i dzieci nasze wiedzeni będą w jętctwo. Dobrze lepiej jest się nam wrocici do Ejipta”. [4] »I rzecze jeden ku drugiemu: „Ustawimy sobie wodza a wroćmy się do Ejipta”. [5] »To usłyszaw Mojżesz i Aaron padłasta nagle na ziemię przede wszą wielikością synow israelskich. [6] »Tedy Jozue syn Nunow a Kalef ❬syn❭ Jefone, ktorasta ❬i ona❭ była schodziła ziemię, rozdarłasta rucho swe [7] »a ku wszemu ludu synow israelskich mowiłasta rzekąc: „Ziemia, ktorąsmy obeszli, wielmi dobra jest. [8] »Będzieli chcieć miłościwy Pan, wwiedzie nas w nię a podda nam ziemię mlekiem a miodem ciekącą. [9] »Nie szemrzycie przeciwko Panu ani się bojcie luda ziemie tej to, bo jako chleb tak możem je pożrzeć. Odeszła jest od nich wszytka obrona, a s nami jest Bog, nie straszcie się”. [10] »A gdyż zwoła wszytko pospolstwo a kamienim chcąc je obrzucić, z[a]jawiła się jim fała boża na❬d❭ strzechą stanu zaślubienia, a to widzieli wszytcy synowi❬e❭ israelszczy. [11] »I rzecze Pan ku Mojżeszowi: „I dokąd ten to lud tępić mię będzie? Dokąd nie uwierzy mnie we wszech dziwiech, ktoreżem czynił przed nimi? [12] »Przetoż ranię je morem i zagładzę je, ale ciebie uczynię książęciem nad wielikim ludem i silniejszym, niż jest ten to”. [13] »I rzecze Mojżesz ku Panu: „Gdyż usłyszą Ejipszczy, z nichże to pośrzodka wywiodłeś lud ten to, [14] »i bydliciele ziemie tej to, jeż to to słyszeli, że ty, Panie, w tem to ludu jeś a obliczym ku obliczu widzian jeś, a obłok twoj zasłania je, a w sł❬u❭pie obłokowem przed nimi jidziesz wie dnie, a w słupie ognio- wem w nocy, [15] »gdyżby zbił taką wiel[s]kość jako jednego człowieka, a rzekliby: [16] »„Nie mogł jest wwieść ludu tego to w ziemię, jąż jest przysiągł jim dać, a przetoż zbił jest je na puszczy”. [17] »Przetoż osław się siła twa, Panie, jakożeś przysiągł rzekąc: [18] »„Bog czekający i wielikiego miłosierdzia, odejmując złości i grzechy i niżadnego niewinnego nie ostawia, jenże nawiedzasz grzech❬y oćc❭ow na syny eż do trzeciego a ćwiartego pokolenia, [19] »odpuść, proszę, grzech[y] ludu temu to podle miłosierdzia wielikiego twego, jakożeś był miłościw jim wychadzającym z[e] Ejipta eż na to to miasto”. [20] »I rzecze Pan: „Odpuściłem jim podle słowa twego. [21] »Żywciem ja a napełniona będzie wszytka ziemia bożej sławy. [22] »A wszytcy ludzie, jeż to są widzieli wielmnostwo moje i znamiona moja, ktorażem uczynił w Ejipcie i na puszczy, a pokuszali są mnie już dziesięćkroć, a nieposłuszni są byli głosu mego, [23] »nie uźrzą ziemie, jąż to otcom jich zaprzysiągłem, ani żadni z nich, jiż to są tępili mię, nie ogl ądają jej. [24] »Ale sługę mego Kalefa, jenże pełen [jest] mego ducha naśladował jest mnie, wwiodę w ziemię tę to, jąż to jest obszedł, a siemię jego będzie włodać ją. [25] »Jakoż Amalechitcy a Kanaańszczy przebywają na padolech, za jutra ruszcie stany a wroćcie się na puszczą po drodze Morza Rudnego”. [26] »I mowił jest Pan ku Mojżeszowi i ku Aaronowi rzekąc: [27] »„Dokąd wielikość nagorsza szemrze przeciwko mnie? Zgłobę synow israelskich usłyszałeśm. [28] »Powiedz przeto jim: Żywciem ja - mowi Pan - jakoście mowili a ja słyszał, takież uczynię wam. [29] »Na tej to puszczy lęgą marchy wasze. Wszytki, ktoreż to są zliczeni ode dwudziestu lat a nadto ❬i❭ szemraliście przeciwko mnie, [30] »nie wnidziecie do ziemie, na niąż tociem wzniosł rękę swą chcę, abyście w niej przebywali, przez Kalefa syna Jefonowa a Jozue syna Nunowa. [31] »Ale robota wasza, o nich❬żeś❭cie mowil❬i❭ rzekąc, że będą nieprzyjacielom w plon, wwiodę, aby widzieli ziemię, jeż to się wam nie lubiła. [32] »Ale wasze marchy lęgą na puszczy. [33] »❬...❭ za czterdzieści lat a poniosą nieczystoty wasze, dojąd nie zgniją marchy otcow jich na puszczy. [34] »Podle liczby czterdzieści dniow, w nichżeście to zoglądali ziemię, rok za dzień policzon będzie, a ❬za❭ czterdzieści lat weźmiecie nieprawości wasze a wzwiecie pomstę mą, [35] »bo jakociem powiedział, tak uczynię wszemu sebraniu temu to złościwiemu, jeż to jest powstało przeciwko mnie, na puszczy tej to zginie i zemrze”. [36] »Przetoż wszytki ❬...❭, ktoreż to wys❬ł❭ał Mojżesz był ku opatrzeniu ziemie a ktorzyż wrociwszy się przyprawili są ku szemraniu wszytko pospolstwo przeciw jemu, gańbiąc ziemię pospolstwu, by była zła, [37] »zemrą i zbici będą przed obliczym bożym. [38] »Ale Jozue syn Nunow a Kalef syn Jefonow ostałasta żywa ze wszech, ktorzyż byli wyszli ku oglądaniu ziemie. [39] »I mowił jest Mojżesz wszytki słowa ty ku wszem synom israelskim a zapłakał lud wielmi. [40] »A natychmiast pirwego jutra powstawszy i szli na wirzch gory, i rzekli: „Gotowismy jić eż na to miasto, o niemże jest Pan mowił, bosmy zgrzeszyli”. [41] »Ktorymże to Mojżesz rzecze: „Przecz przestępujecie słowo boże, jeż to jest nieużyteczno wam? [42] »Nie wschodźcie wz gorę, boć nie Boga s wami, a nie padniecie przed nieprzyjacielmi waszymi. [43] »Amalechitcy a Kanaańszczy przed wami są, o❬d❭ jichże to miecza padniecie, przeto żeście nie chcieli przyswolić Panu ani będzie Pan s wami”. [44] »Tedy oni oślepieni sąc wznidą na wirzch gory. Ale skrzynia świętości boże a Mojżesz nie zszli są z stanow. [45] »I sczedł jest Amalechitski a Kananejski, ktorzyż to bydlili na gorach, bijąc je a siekąc i pędząc aż do Horma.