Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 16
«  4 Księga Mojżeszowa 15 4 Księga Mojżeszowa 16 4 Księga Mojżeszowa 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Owa zaprawdę Chore syn Iznar, syna Kaatowa, syna Lewi, a Datan[a] i Abiron synowie Elijabowi, i Hon syn Felechow z synow Rubenowych [2] »powstali byli przeciw Mojżeszowi, i jini z synow israelskich, dwieś[e]cie a pięćdziesiąt mężow urosłych ❬...❭, ktorzyż to czasu radzącego po imionach wezwani. [3] »A gdyż stali przeciw Mojżeszowi i Aaronowi, rzekli byli: „Miejcie na tem dosyć, że wszytka wielkość świętych jest a w nich jest Pan. Przecz się wznosicie na❬d❭ lud boży?” [4] »To gdyż usłyszał Mojżesz, padł natychmiast na twarz [5] »i mowił jest ku Chore i wszej wielikości: „Za jutra - rzecze - znamie❬ni❭to uczyni Pan, kto k nimu przysługuje, a święte przychyli k sobie, a ktoreż wybierze, przybliżą ❬s❭ie k niemu. [6] »Przetoż to czyńcie: Weźmi jeden każdy kadzidlnicę swą, ty, Chore, a wszytka rada twa, [7] »bo nabiorąc za jutra ognia, włożcież z wirzchu wonne rzeczy przed Bogiem, a kogożkoli zwoli, ten będzie święty. Wiele się podnosicie, synowie Lewi”. [8] »I rzecze potem ku Chore: „Słyszcie, synowie Lewi! [9] »Niemało się wam zda, że was Bog israelski oddzielił ze wszego luda a przychylił was k sobie, abyście służyli jemu w służbie stanowej i stali przed zborem ludzkim a posługowali jemu? [10] »A przeto k sobie przystępić kazał jest tobie i wszytkiej braci twej, synom Lewi, abyście takież wam kapłaństwa sobili? [11] »I wszytek okrążek twoj [A wszak] stoicie przeciwko Panu? Bo cso jest Aaron, że szemrzecie przeciwo jemu?” [12] »Przeto Mojżesz posłał, aby zawołali Datana i Abirona synow Elijabowy[c]ch. Ktorzyż odpowiedzieli: „Nie przydziem. [13] »Zali mało jest tobie, że jeś nas wywiodł z ziemie, jaż to mlekiem a miodem płynie, aby zabił nas na puszczy, jedno przeto, ab❬y❭ panował nam? [14] »Zawiernie wwiodłeś nas do ziemie, ktoraż płynie potoki mlekiem a miodem, a dał jeś ją nam jimienie dziedzinne i winnice. Zali chcesz oczy nasze wyłupić? Nie przydziem”. [15] »A rozniewaw się Mojżesz wielmi i rzecze ku Panu: „Nie względaj na obiatę jich. Ty wiesz zaiste, że ani osła nigdyciem nie wziął od nich, aniciem kogo smęcił s nich”. [16] »I rzekł ku Chore: „Ty a wszytek zbor twoj stojcie na stronie przed Panem, i[a] Aaron za jutrzejszego dnia narozdno[17] »dzierżąc kadzidlnice swe, włożcież w nie kadzidło, ofierujcie Panu dwieś[e]cie a pięćdziesiąt kadzidlnic, i Aaron dzierż kadzidlnicę swą”. [18] »To gdyż uczynili, gdzież stał Mojżesz a Aaron, [19] »zgromadziwszy przeciwko jim wszytko pospolstwo wie drzwiach stanowych, wzjawiła się wszytkim sława boża. [20] »I mowił jest Pan ku Mojżeszowi a ku Aaronowi rzekąc: [21] »„Odłęczcie się z pośrzodka sebrania tego to, ać je rychło zatracę”. [22] »Ktoraż to nagle padłasta na oblicze i rzekłasta: „Przesilny Boże duchow wszelkiego ciała, izali prze jednego grzesznego twoj gniew przeciwko wszytkim zanieci się?” [23] »I rzecze Pan ku Mojżeszowi: [24] »„Przykaż wszemu ludu, eż się odłączy od stanow Chore a Datanowych, a Abironowych”. [25] »A wstaw Mojżesz jidzie ku Datanowi i ku Abironowi a za nim szli z starszych Israel, [26] »i powie ku zboru: „Odycie od stanow niemiłościwych ludzi a nie dotykajcie się, cso k nim przysłucha, a nie wwalicie się w grzech jich”. [27] »A gdyż odeszli od stanow jich wszytcy wokoł, tedy Datan a Abiron wyszedwszy stali w weściu stanow swych i z żonami, i z dziećmi, i ze wszytkim pospolstwem. [28] »I rzecze Mojżesz: „Na tem wzwiecie, żeć Bog posłał mię jest, abych uczynił wszytko, coż widzicie, a nie s włosnego serca tegom wywiodł, [29] »zaginą-li pospolitą śmiercią ludzką a nawiedz❬i❭-li je rana, jaż to i jine ludzi pospolicie obykła jest nawied❬z❭ać, nie posłał jest mię Pan, [30] »pakli nową rzecz uczyni Pan, żeby otworząc ziemia usta swa połknęłaby je i wszytki, cso k nim przysłuchają, i padliby za żywota do piekła, wzwiecie, że są urągali Panu”. [31] »Tedy rychło, jakoż przestał mowić, rozstąpiwszy się ziemia pod nogami jich [32] »a o[d]tworzywszy usta swa, pożarła je z jich stany i ze wszym jich nabytkiem [33] »i spadną żywo do piekła zarzuceni ziemią, i zginą z pośrzodka wielikości. [34] »Tedy wszytek Israel, jenże stał około, pobiegli od wołania zatraconych rzekąc: „Sna i nas ziemia pożrze”. [35] »Ale ogień wyszedł od Boga, zabił dwieś[e]cie a pięćdziesiąt mężow, ktorzyż ofierowali kadzidło. [36] »I mowił jest Pan ku Mojżeszowi rzekąc: [37] »„Przykaż Elijazarowi synu Aarona, kapłanu, ać zbierze kadzidlnice, jeż to leżą na ognisku, a ogień i tam i sam rozmiecie, bo są poświęcony [38] »w śmierci grzesznych, i sklepie je w blachy i przybił je ku ołtarzu, przeto że jest w nich ofierowano kadzidło Panu a poświęcony są, aby wzglądali na nie na znamię i na pamięć synowie israelszczy”. [39] »Tedy sebraw Eleazar kapłan kadzidlnice mosiądzowe, w nichże to są ofierowali ci, ktoreż ogień pożarł, a sklepaw je w blachy przybił je ku ołtarzu, [40] »aby mieli synowie israelszczy potem to wspominające, aby niżadny nie przystępawał cudz a ktoż nie jest z siemienia Aaronowa ku ofierowaniu kadzidła Bogu, aby nie cirzpiał, jako jest cirzpiał Chore i wszystko pokolenie jego, mowiącego Pana ku Mojżeszowi. [41] »Szemrało wszytko pospolstwo synow israelskich drugiego dnia przeciwko Mojżeszowi i przeciwko [a] Aaronowi rzekąc: „Wyście zbili lud boży”. [42] »A gdyż się pocznie rozniecać gniew i krzyk się mnożył, [43] »Mojżesz i Aaron uciekłasta do stanu zaślubionego. A gdysta weszła, przykrył obłok stan a z❬j❭awi się sława boża. [44] »I rzecze Pan ku Mojżeszowi a ku Aaronowi rzekąc: [45] »„Odycie z pośrzodka wielikości tej to, takież już zagładzę je”. I padłasta Mojżesz i Aaron rychło na ziemię. A gdyżsta leżała na ziemi, [46] »rzecze Mojżesz ku Aaronowi: „Weźmi kadzidlnicę a natrzy ognia z ołtarza, włoży kadzidło z wirzchu, bieży rychło ku ludu a prosi za nie, bo już wyszedł gniew od Boga a rana się jest roznieciła”. [47] »To gdyż uczyni Aaron i bieży do pośrzodka luda, ktoreż gubił ogień, ofieruje kadzidło, [48] »stojąc miedzy martwymi a żywymi, prosił jest za lud, a rana przestanie. [49] »I było jich, ktorzyż są zbici, czternaćcie tysiącow luda a siedmset przez tych, ktorzyż są smarli w gniewie Chorowem. [50] »I nawroci się Aaron ku Mojżeszowi ku drzwiam stanu zaślubienia, gdyż jest przecichło zatracenie. 
«  4 Księga Mojżeszowa 15 4 Księga Mojżeszowa 16 4 Księga Mojżeszowa 17  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.