Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tegdy Jozue syn Nunow posłał
z Setym dwa męża śpieglerza tajemnie a rzekąc jim: „Jidźcie a opatrzcie ziemię i miasto Jerycho”. Ktorzyż to pośpieszywszy się weszli w dom niewiasty złej imieniem Raab i odpoczynęłasta u niej.
[2] »I wskazano krolowi Jerycho i powiedziano: „Dwa męża weszłasta sam w nocy
z synow israhelskich, aby śpiegowali ziemię”.
[3] »I posłał krol Jerycho ku Raab niewieście rzekąc: „Wywiedź męże, ktorasta przyszła k tobie i weszłasta w dom twoj, jiście śpieglerzasta a przyszłasta, chcąc oględać wszytkę ziemię”.
[4] »I pojąwszy żona męże, zataji jich rzekąc: „Znam, żesta była przyszła ku mnie, ale nie wiedziałaciem, odkądsta,
[5] »a gdyż brona zawarta była we mrok, tedysta ona wyszła, nie wiem, kamsta się obrociła. Ścigajcie je rącze, a złapacie je”.
[6] »Ale sama kazała mężoma wnić na pobicie domu swego i przykryła je pa
ździerzym lnianym, je
ż to tu było.
[7] »Ale ci, je
ż to byli posłani, gonić po nich po drodze, je
ż to wiedzie ku brodom Jordanowym, a gdyż oni wynidą, natychmiast brony zawarty.
[8] »A jeszcze byłasta nie usnęła, ja
ż to się tajiłasta, tegdy żona wnidzie k nima i rzecze:
[9] »„Znam, że Bog podda wam ziemię, bo strach wasz wrzucił się jest na nas a omdleli są wszytcy bydliciele w ziemi.
[10] »Słyszelismy, że przesuszył Pan wody Morza Rudnego k waszemu prześciu, gdyście wyszli z Ejipta, a cożście uczynili dwiema kroloma amorejskima, jaż byłasta za Jordanem, Seonowi a Ogowi, je
ż toście zabili.
[11] »A to usłyszawszy lęklismy się i omdlało jest sierce nasze ani w nas ostał duch k weściu waszemu, bo Pan Bog wasz on jest Bog na niebie wysoko a na ziemi nisko.
[12] »Przetoż ninie przysiężta mi na Pana Boga, aby jakożem ja s wami miłosiernie uczyniła, takież i wy uczyńcie
z domem otca mego i dajta mi jiste znamię,
[13] »abyście
zbawili otca mego i matkę mą, bracią i siostry me, i wszytko, coż jest jich, i wyzwolicie dusze nasze od śmierci”.
[14] »A ona jej odpowiedziałasta: „Dusza nasza bądź za was na śmierć, ale tak, acz nas nie wydasz, a gdyż nam poda Bog ziemię, uczynimy
z tobą miłosierdzie i prawdę”.
[15] »I wypuściła je po powro
zku z okieńca, bo dom jej przyleżał ku murowi.
[16] »I rzekła jest k nima: „Wznidzieta na gory, aby sna
dź nie potkali was wracając się, a tu się utajita za trzy dni, dojąd się nie nawrocą, a tak pojdzieta po swej drodze”.
[17] »I powiedziałasta k n
iej: „Nie będziewa winna tą to przysięgą, jeż toś nas zaprzysięgła,
[18] »gdyżbychom wieszli w ziemię a nie byłliby za znamię ten to powrozek czyrwony, a ty jego nie uwiążesz na okieńcu, jimżeś to nas wypuściła, a nie
zgromadziszli otca twego i macierze, i braciej, i wszystk
iej rodziny twej w dom twoj.
[19] »Kto
ż wynidzie se drzwi domu twego, krew jego będzie na głowę jego, a my będziem niewinni, ale tych wszech krew, ji
ż to
z tobą będą w domu, ostanie na naszej głowie, acz kto się jich dotknie.
[20] »Pakli będziesz nas chcieć ogłosić a tę to rzecz na jawno wynieść, czyści będziem od tej przysięgi, ją
ż toś nas zaprzysięgła”.
[21] »A ona odpowie: „Jakosta rzekła, tako bądź”. A puściwszy je, aby precz odeszła, powiesi powrozek czyrwony w okieńcu swem.
[22] »Tedy ona szedwszy przyszłasta na gory a byłasta tu trzy dni, dojąd się nie wrocili, ktorzy
ż to je gonili, bo patrzywszy jich po wszytkich drogach, nie naleźli jich.
[23] »I weszli do miesta, wrociwszy się, ktorzyż to je gonili, i seszłasta śpieglerza
z gory a przebredwszy Jordan przyszłasta ku Jozue synu Nunowu i wypowiedziałasta jemu wszytko, coż się jima przygodziło,
[24] »i rzekłasta: „Poddał Pan w ręce nasze tę to wszytkę ziemię a strachem są ogarnioni wszystcy bydliciele jej”.