Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » Księga Tobiasza » Rozdział 4
«  Księga Tobiasza 3 Księga Tobiasza 4 Księga Tobiasza 5  »
 Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Ale iże był Tobijasz na Bodze śmierci pożądał, mając za to, iżeby był w prośbie usłyszan, i zawołał k sobie syna swego Tobijasza [2] »rzekąc: „Synu moj, posłuchaj rady mej i słow mych ust a je w siercu twem jako silny fundament zakładaj. [3] »Gdyż weźmie Bog duszę mą, pochowaj ciało me, a poćciwość będziesz mieć ku macierzy twej wszech dni żywota jej. [4] »A to zawżgi na pamięci miej, ktore a kako wiele nieprzezpieczeństwa prze cię cirpiała, nosząc cię w swem żywocie. [5] »Przeto gdyż i ona wypełni czas żywota swego, pochowasz ją pole mnie. [6] »A to takież wszytkich dni żywota twego na myśli miej, aby na Boga pomniał, a chowaj się, aby grzechowi nigdy nie pozwolił, a przez to opuścił przykazanie Pana Boga twego. [7] »Z jimienia twego czyń jałmużny a nie odwracaj twarzy twej ot niżadnego ubogiego, bo tak się stanie, iże i ot ciebie nie będzie odwrocona twarz boża. [8] »Jako nawięcej możesz, tak bądź miłosierny. [9] »Będzieszli mieć wiele, szczedrze dawaj, jestli będziesz mieć mało, takież mało rad udzielaj prze Bog, [10] »bo przez to dobrą odpłatę sobie na skarb zgromadzisz w dzień twej nędze. [11] »Bo jałmużna ot wszelkiego grzechu i od śmierci zbawia a nie przepuści dusze jić do ciemności. [12] »Doufanie zaiste wielikie będzie przed nawyszszym Bogiem jałmużna wszytkim tym, jiż ją czynią. [13] »To takież dobrze pamiętaj, synu moj, aby się pilnie strzegł ote wszej nieczystoty, a kromie twej żony nie czyń grzecha w swem świadomiu. [14] »Pysze nie przepuszczaj nigdy w twem smysłu albo w twem słowie panować, bo ot pychy wszelkie zatracenie wzięło początek. [15] »Udziałalić ktokoli tobie niecso, rącze jemu zapłatę nawroć, a zapłata twego robotnika u ciebie owszem nie ostawaj. [16] »Czego od jinego nie rad cirpisz, widz, by nigdy jinemu ty tego nie uczynił. [17] »Chleb twoj z łacznymi zawżdy a s ubogimi jedz a odzieniami twymi nagie przyodziewaj. [18] »Chleb twoj i wino twe nad pogrzebem sprawiedliwego ustaw, a nie chciej z niego jeść i pić z grzesznymi. [19] »Rady twej zawżdy od mądrego potrzebuj. [20] »Po wszytki czasy chwali Gospodna a proś jego, ać drogi twe sprawi a wszytki rady twe, aby w niem ostały. [21] »Takież to dawaję wiedzieć, synu moj, iżem dał dziesięć libr śrzebra, gdyś ty jeszcze był niemowiątkiem, Gabelowi w Rajes, mieście medskiem, a jego zapis u siebie mam. [22] »A przeto wspytaj się na to, kako by k niemu dojdąc wziął ot niego to śrzebro a jego zapis jemu wrocił. [23] »A nie boj się, synu moj, aczkoli ubogi żywot wiedziemy, wszako wiele dobrego będziem mieć, będziemli się Boga bać a grzecha się wiarować, a dobrze czynić. 
«  Księga Tobiasza 3 Księga Tobiasza 4 Księga Tobiasza 5  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.