0 | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tedy kazał jej wni
ć, tu gdzie było słożenie jego skarbow, a tam jej kazał bydlić, a ro
zkazał, cso by jej mia
ło dano być z jego stołu.
[2] »Otpowie Judyt rzekąc: „Ninie nie bę
dę moc jeść
z tego, cso mi przykazujesz dawać, aby nie przyszedł na mię gniew boży, ale
z tego będę jeść, csom
z sobą przyniosła”.
[3] »Olofernes rzecze: „A gdyż to wszytko śniesz, csoś
z sobą przyniosła, csoż tedy tobie uczynimy?”
[4] »I rzekła Judyt: „Żywa jest dusza twa, panie moj, iże nie strawi[ę] tego wszego dziewka twa, aż i uczyni Pan w mej ręce ❬...❭
Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie.
Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.