BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »A był tego czasu Jepte galaadzski mąż przesilny i bojowny, syn żony złej, jen się urodził z Galaad. [2] »I miał Galaad żonę, z niejże urodził syny, jiż gdy urośli, wyrzucili Jepte rzekąc: „Dziedzic w domu oćca naszego nie będziesz ani możesz być, bo z cudzołożnej macierze urodziłeś się”. [3] »Od nichże to on zabiegł a wiarując się bydlił w ziemi Top i sebrali się k niemu mężowie niedostateczni a łotrujący a jako książęcia naśladowali. [4] »W tych dnioch walczyli synowie Amonowi przeciw Israhelu. [5] »A gdyż przeciw jim przykro zastawiali się, wezbrali się więcszy urodzenim z Galaad, chcąc pojąć ku swej pomocy Jepte z ziemie Tob. [6] »I rzekli k niemu: „Podź a bądź nasze książę, a walczy przeciw synom Amonowym”. [7] »Jimże on otpowiedział: „Wszakoście wy, jiżeście mnie nienawidzieli a wyrzuciliście mię z domu oćca mego, a jużeście przyszli ku mnie z potrzebą przezdzięczną?” [8] »I rzekła książęta galaadzska ku Jepte: „Prze taką rzecz k tobiesmy przyszli, aby się s nami brał a bojował przeciw synom Amonowym, a bądź książęciem nad wszytkimi, ktorzy bydlą w Galaad”. [9] »Tedy Jepte rzecze k nim: „Jestli[e]żeście wiernie ku mnie przyszli, abych walczył za was przeciw synom Amonowym, a poda-li je Pan w moji ręce, ja będę wasze książę?” [10] »Jemu oni otpowiedzieli: „Pan, jenże to słyszy, ten smowca i świadek jest, iże nasze śluby my napełnimy”. [11] »A tak otszedł Jepte z książęty galaadzskimi i uczynił ji wszytek lud swym książęciem, i mowił Jepte wszytki rzeczy swe przed Panem w Masfat. [12] »I posłał posły ku krolowi synow Amonowych, jiż to by jemu od nich powiedzieli: „Cso mnie pilno jest i tobie, iżeś przyszedł przeciwo mnie, chcąc zagubić ziemię mą?” [13] »Jimże on otpowiedział: „Bo Israhel odjął ziemię mą, gdy wyszedł s Ejipta, od miedze Armon aż do Jabot i Jordana, przeto już z pokojem nawroci mi ją”. [14] »Po nichże to opięć wskazał Jepte i przykazał, aby rzekli ❬krolowi❭ amońskiemu: [15] »„Toć mowi Jepte: Nie odjął Israhel ziemie moabskiej ani ziemie synow amońskich, [16] »ale gdy wyszedł s Ejipta, szedł po puszczy aż do Morza Rudnego i przyszedł do Kades, [17] »i posłał posły ku krolowi edomskiemu rzekąc: „Przepuść mię, ać przedę przez twą ziemię”, jen nie chciał pozwolić ku jego prośbam. Przeto posłał ku krolu moabskiemu, i ten prześcia dać jim wzgardził, a tak ostał w Kades [18] »a toczył się na bok ziemie edomskiej i ziemie moabskiej i przyszedł ku wschodu słunecznej stronie ziemie moabskiej a stany zastanowił za Arnon ani chciał jić w miedze moabskie, bo Arnon sąsiedzstwo jest ziemie moabskiej. [19] »A tak posłał Israhel posły ku Seon krolowi amorejskiemu, jen bydlił w Ezebonie, i rzekli jemu: „Przepuść, ać przedziemy przez twą ziemię aż do rzeki”. [20] »Jenże i on słowy israhelskimi wzgardził, nie przepuszcząc jemu przeć przez swe miedze, ale wielikość przez liczby sebraw, wyszedł przeciw jemu w Jessa a silnie bronił. [21] »I podał ji ❬Pan❭ w rękę Israhelowę se wszą wojską jego, jen pobił ji i wwiązał się we wszytkę ziemię amorejską bydlących tych krajow [22] »i we wszytki krainy jego od Arnon aż do Jabot, od puszczej aż do Jordana. [23] »Przetoż Pan Bog Israhelow podwrocił Amorejskiego, walczącego przeciw jemu prze swoj lud israhelski, a ty tak ninie chcesz odzierżeć ziemię jego? [24] »Wszak to wszytko, csoż dzierży Tamos bog twoj, k tobie z prawa przysłucha? Ale cso Pan Bog nasz wiciężca odzierżał, dostanie się k naszemu jimieniu, [25] »jedno snadź acz jeś lepszy Balacha syna Sefor, krola moabskiego, bo rzec możesz, iżeś się wadził s Israhelem i walczył przeciw jemu, [26] »gdy bydlił w Ezebonie i w jego wsiach, i w Aroer, i w jego wieśnicach, i we wszech mieściech jego za Jordane[ne]m za trzysta lat. Przecz w takiem czasie niczegoś się nie pokusił o tem nawroceniu? [27] »Przeto nie ja grzeszę nad tobą, ale ty przeciwo mnie źle czynisz, układaję przeciwo mnie boje niesprawiedliwe. Sędź, Panie, a układźca bądź tego dnia miedzy Israhelem a miedzy syny Amonowymi”. [28] »Nie chciał dbać krol synow Amonowych słow Jepte, jen przez posły jemu wskazał. [29] »I zjawił się przeto nad Jepte duch boży, i toczył się około Galaad i Manase, w Masfat a ottąd przyszedł ku synom Amonowym, [30] »ślub zaślubił Panu rzekąc: „Podaszli syny Amonowy w moji ręce, [31] »ktorykoli napirwej wynidzie ze drzwi domu mego a mnie potka, gdy się wrocę z pokojem od synow Amonowych, tego za obiatę zapalną ofieruję Panu”. [32] »I szedł Jepte ku synom Amonowym, aby bojował przeciw jim, jeż to podał Pan w ręce jego, [33] »i zbił je od Aroer, aż gdyż przydziesz do Menrat, dwadzieścia miast a aż do Abel, jeż winnicami obłożono, raną wieliką barzo, i poniżoni są synowie Amonowi przed syny israhelskimi. [34] »A gdyż się wroci Jepte w Masfa do swego domu, śrzatła ji jedyna dziewka jego z bębny i z tańcy, bo nie miał jinych synow. [35] »Uźrzaw ją rozdrał odzienie swe a powiedział: „Biada mnie, dziewko moja, okłamałaś mię i ty sama jeś okłamana, bociem otworzył usta ma ku Panu a jinego uczynić nie mogę”. [36] »Jemu ona otpowie: „Oćcze moj, gdyżeś otworzył usta swa ku Panu, uczyń mnie, csożkoliś ślubił, gdyż jest tobie pożyczona pomsta i wicięstwo nad twymi nieprzyjacielmi”. [37] »I rzekła ku oćcu: „To jedzine mi daj, jegoż proszę: Przepuść mi, acz dwa miesiąca chodzę po gorach płacząc dziewstwa mego z swymi towarzyszkami”. [38] »Jejże to otpowiedział on: „Jidzi” i przepuścił jej dwa miesiąca. A gdyż odydzie z swymi towarzyszkami, płakała swego dziewstwa na gorach. [39] »A napełniwszy dwa miesiąca wrociła się ku oćcu swemu, jeszcze męża nie znając, i uczynił jej, csoż był zaślubił. Od niegoż to obyczaj wszedł w Israhelu, a ten oby❬czaj❭ ❬...❭