Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Abraham po raz kolejny pojął żonę. Miała na imię Ketura.
[2] »Urodziła mu ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha.
[3] »Synami Jokszana byli Saba i Dedan. Synami Dedana byli: Aszurim, Letuszim i Leumim.
[4] »Synami Midiana byli natomiast: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa - ci wszyscy byli synami Ketury.
[5] »Abraham przekazał Izaakowi wszystko, co posiadał.
[6] »Natomiast synom swoich nałożnic Abraham rozdzielił dary i jeszcze za życia wyprawił ich na wschód, tak aby byli daleko od jego syna Izaaka.
[7] »Życie Abrahama trwało sto siedemdziesiąt pięć lat.
[8] »Zakończył je w pięknej starości, sędziwy i syty dni, i dołączył do swoich przodków.
[9] »Pochowali go jego synowie, Izaak i Ismael, w jaskini Makpela, na polu Chetyty Efrona, syna Sochara, naprzeciw Mamre,
[10] »na polu, które Abraham nabył od synów Cheta. Tam właśnie został pochowany Abraham i Sara, jego żona.
[11] »Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego syna Izaaka. Zamieszkał on przy studni zwanej Studnią Żyjącego, który mnie widzi.
[12] »Oto dzieje rodów Ismaela, syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Egipcjanka Hagar, służąca Sary.
[13] »To są imiona synów Ismaela, według nazw ich pokoleń. Pierworodnym Ismaela był Nebajot. Następnymi synami byli Kedar, Adbeel, Mibsam,
[14] »Miszma, Duma, Masa,
[15] »Chadad, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma.
[16] »To są imiona synów Ismaela i od nich pochodzą nazwy ich zagród i obozowisk, zarządzanych przez dwunastu książąt ich plemion.
[17] »Ismael dożył stu trzydziestu siedmiu lat. Po śmierci dołączył do grona swoich przodków.
[18] »Zamieszkiwali oni obszar od Chawili po Szur, które leży na wschód od Egiptu, idąc w kierunku Asyrii. Rozmieszczali oni swoje siedziby na przekór swoim braciom.
[19] »To natomiast są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Otóż Abraham był ojcem Izaaka.
[20] »Gdy Izaak miał czterdzieści lat, pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Padan-Aram, a siostrę Aramejczyka Labana.
[21] »Rebeka była niepłodna, lecz Izaak wstawiał się za swą żoną do PANA i PAN dał się ubłagać - jego żona, Rebeka, poczęła.
[22] »W czasie ciąży dzieci walczyły w jej wnętrzu. To ją zastanawiało: Skoro już jestem w ciąży, to dlaczego mnie to spotyka? I poszła zapytać PANA.
[23] »PAN jej odpowiedział: Dwa narody nosisz w swoim łonie, ludy już w twoim wnętrzu podzielone. Jeden nad drugim będzie miał przewagę - starszy będzie służył młodszemu.
[24] »Gdy nadszedł czas rozwiązania, Rebeka rzeczywiście urodziła bliźnięta.
[25] »Pierwszy wyszedł cały rudy, włochaty niczym płaszcz - i nadano mu imię Ezaw.
[26] »Za nim pojawił się brat. Ponieważ rączką trzymał Ezawa za piętę, nazwano go Jakub. Izaak miał sześćdziesiąt lat, kiedy został ich ojcem.
[27] »Gdy chłopcy wyrośli, Ezaw okazał się wspaniałym łowczym, był człowiekiem otwartych przestrzeni. Jakub był spokojnego usposobienia. Trzymał się namiotów.
[28] »Izaak wolał Ezawa, ponieważ lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba.
[29] »Pewnego razu Jakub przyrządził posiłek. Ezaw akurat przyszedł z pola zmęczony.
[30] »Poprosił Jakuba: Daj mi się najeść tej twojej czerwonej zupy, bo padam ze zmęczenia. Dlatego nazwano go Edom.
[31] »Najpierw sprzedaj mi pierworództwo - odpowiedział Jakub.
[32] »Posłuchaj - wyrzucił z siebie Ezaw - ja umieram! Co mi po pierworództwie?!
[33] »Jakub nie ustępował: Więc najpierw mi przysięgnij. I Ezaw przysiągł. Sprzedał swe pierworództwo Jakubowi!
[34] »Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb oraz potrawę z soczewicy - ten zaś jadł i pił, i wstał, i poszedł. I tak pogardził Ezaw pierworództwem.