Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 38
«  1 Księga Mojżeszowa 37 1 Księga Mojżeszowa 38 1 Księga Mojżeszowa 39  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W tym czasie Juda odłączył się od swoich braci. Przystał do niejakiego Adullamity imieniem Chira. [2] »W jego otoczeniu spotkał córkę pewnego Kananejczyka, Szuy, ożenił się z nią i wspólnie zamieszkał. [3] »Wkrótce żona Judy poczęła i urodziła syna, a on nadał mu imię Er. [4] »Potem znów zaszła w ciążę i urodziła syna. Temu nadała imię Onan. [5] »Trzeciemu zaś synowi, którego urodziła, nadała imię Szela. W czasie, gdy go rodziła, Juda przebywał w Kezibie. [6] »Kiedy Er, pierworodny Judy, dorósł, ojciec wziął mu za żonę kobietę imieniem Tamar. [7] »Er jednak, pierworodny Judy, był w oczach PANA niegodziwy. Dlatego PAN go uśmiercił. [8] »Wówczas Juda powiedział do Onana: Zacznij współżyć z żoną swego brata. Jesteś jej szwagrem. Wzbudź potomstwo swojemu bratu. [9] »Onan, świadomy, że potomstwo to nie będzie należało do niego, nie chciał jednak tego uczynić. Ilekroć współżył z żoną swego brata, kończył stosunek poza jej łonem, tak że Tamar nie mogła zajść w ciążę. [10] »To, co czynił, PAN uznał za złe, stąd jego również uśmiercił. [11] »Wtedy Juda poradził swojej synowej, Tamar: Zamieszkaj jako wdowa w domu swego ojca. Poczekajmy, aż dorośnie mój syn Szela. Bo pomyślał: Oby on też nie umarł jak jego bracia. Tamar zatem odeszła i zamieszkała w domu swego ojca. [12] »Minął dłuższy czas. Zmarła córka Szuy, żona Judy. Po odbyciu żałoby po niej Juda postanowił wybrać się do Timny, do tych, którzy strzygli jego owce. Miał tam iść razem z Chirą, swoim przyjacielem z Adullam. [13] »Wówczas ktoś doniósł Tamar: Posłuchaj, twój teść udaje się do Timny na strzyżenie owiec. [14] »Wtedy ona zdjęła z siebie szaty wdowy, odpowiednio okryła się chustą i usiadła u wejścia do Enaim, które leży przy drodze do Timny. Wiedziała, że Szela już dorósł, a nie dano mu jej za żonę! [15] »Juda, gdy ją zobaczył, pomyślał, że jest nierządnicą, gdyż jej twarz była zakryta. [16] »Zboczył więc ku niej z drogi i poprosił: Prześpij się ze mną. Nie wiedział, że to jego synowa. A co mi za to dasz? - zapytała. [17] »Poślę ci za to małą kózkę ze stada - obiecał. Ona na to: Dobrze. Lecz zanim poślesz kózkę, musisz mi dać coś w zastaw. [18] »Jaki zastaw by cię zadowolił? - zapytał. Pieczęć, sznur oraz laska, którą trzymasz w ręku - powiedziała. Dał jej więc, czego sobie życzyła, zbliżył się do niej, a ona poczęła. [19] »Potem wstała i poszła, zdjęła swoją zasłonę i odziała się znów w szaty wdowy. [20] »Juda posłał jej młodą kózkę. Uczynił to za pośrednictwem swego przyjaciela z Adullam, który miał także odebrać od kobiety zastaw. Przyjaciel już jednak jej nie znalazł. [21] »A gdy rozpytywał okolicznych mężczyzn: Gdzie jest ta kapłanka z drogi do Enaim? - ci odpowiadali: Nie było tu żadnej kapłanki. [22] »Chira wrócił w końcu do Judy: Nie znalazłem jej, a okoliczni mężczyźni twierdzili, że nie było tam żadnej kapłanki. [23] »Trudno - westchnął Juda - niech sobie zatrzyma zastaw. Bylebyśmy sami nie stali się pośmiewiskiem. Koźlątko posłałem. Nic nie poradzimy na to, że jej nie znalazłeś. [24] »Po upływie około trzech miesięcy Juda otrzymał wiadomość: Twoja synowa, Tamar, dopuściła się nierządu i zaszła przy tym w ciążę. Wyprowadźcie ją więc i spalcie! - zadecydował Juda. [25] »A gdy ją wyprowadzano, posłała wiadomość do teścia: Zaszłam w ciążę z mężczyzną, do którego należą te rzeczy. Rozpoznaj, proszę - kazała zapytać - czyja to pieczęć, sznur oraz laska? [26] »Juda rozpoznał swe rzeczy. Sprawiedliwość jest po jej stronie, nie mojej - uznał. - Przyznaję, nie dałem jej mojemu synowi, Szeli. Potem Juda już więcej z nią nie współżył. [27] »W czasie porodu okazało się, że w łonie Tamar są bliźnięta! [28] »Gdy jedno z dzieci wysunęło rączkę, położna przewiązała ją szkarłatną nitką, aby zaznaczyć, że wyszedł pierwszy. [29] »Lecz bliźniak cofnął rączkę i wyszedł jego brat! Jakżeś ty sobie utorował drogę? - zawołała położna. Nadano mu więc imię Peres. [30] »Potem wyszedł z łona jego brat ze szkarłatną nitką na rączce - i nadano mu imię Zerach. 
«  1 Księga Mojżeszowa 37 1 Księga Mojżeszowa 38 1 Księga Mojżeszowa 39  »


 Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-SwordOpis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).