BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » 1 Księga Kronik » Rozdział 12

1 Księga Kronik 12

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] A oto ci, którzy przyszli do Dawida do Syklag, kiedy musiał trzymać się z dala od Saula, syna Kisza. Oni to wspierali go w walce. [2] Wyposażeni byli w łuki, umieli z prawej i z lewej ręki miotać kamienie i strzelać z łuku i - podobnie jak Saul - pochodzili z plemienia Beniamina. [3] Ich naczelnikiem był Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza Gibejczyka, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, oraz Beraka i Jehu z Anatot. [4] Jiszmajasz zaś, Gibeończyk, najdzielniejszy z trzydziestu, dowodził właśnie tymi trzydziestoma. Należeli też do nich: Jeremiasz, Jachazjel, Jochanan, Jozabad z Gederot, [5] Eluzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz Charufitczyk, [6] Elkana, Jiszijasz, Azarel, Joezer, Jaszobam - Korachici - [7] Joelah i Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedor. [8] Spośród Gadytów przystali do Dawida w twierdzy na pustyni następujący dzielni wojownicy, doświadczeni w boju, zbrojni w tarcze i dzidy, z wyglądu niczym lwy, a szybcy jak gazele w górach: [9] Ezer, który był ich wodzem, Obadiasz drugi, Eliab trzeci, [10] Miszmana czwarty, Jeremiasz piąty, [11] Ataj szósty, Eliel siódmy, [12] Jochanan ósmy, Elzabad dziewiąty, [13] Jeremiasz dziesiąty i Makbanaj jedenasty. [14] Ci spośród potomków Gada byli naczelnikami zastępów, pomniejszy dla stu, a znaczniejszy dla tysiąca. [15] Byli to ci, którzy przeprawili się przez Jordan w miesiącu pierwszym, kiedy wystąpił on z brzegów, i wyparli mieszkańców dolin na wschód i na zachód. [16] Do Dawida do twierdzy przyszli zatem niektórzy z plemion Beniamina i Judy. [17] Dawid wyszedł im naprzeciw i powiedział do nich: Jeśli przyszliście do mnie w pokojowych zamiarach, po to, by mnie wesprzeć, to gotów jestem szczerze połączyć się z wami. Lecz jeśli przyszliście po to, by mnie zdradzić nieprzyjaciołom - choć ja nie mam żadnych niegodziwych zamiarów - to niech Bóg naszych ojców przejrzy to i dokona sądu. [18] Wtedy Duch ogarnął Amasaja, naczelnika trzydziestu, tak że powiedział: Jesteśmy twoi, Dawidzie, i z tobą, synu Jessaja. Pokój, pokój tobie i temu, kto cię wspiera, bo twoim wsparciem jest Bóg. Dawid przyjął ich zatem i włączył do grona dowódców oddziału. [19] Do Dawida przystali również ludzie z plemienia Manassesa. Było to wtedy, gdy wraz z Filistynami wyruszył na wojnę z Saulem. Nie wsparli ich jednak wtedy, ponieważ po naradzie rządcy filistyńscy odesłali go w obawie, by kosztem ich życia nie przeszedł w walce na stronę swojego pana Saula. [20] Gdy więc Dawid wracał do Syklag, przystali do niego z plemienia Manassesa: Adnach, Jozabad, Jediael, Michael, Jozabad, Elihu i Silletaj - dowódcy tysięcy Manassesa. [21] Oni wsparli Dawida w walce przeciw zbrojnej hordzie, wszyscy bowiem byli dzielnymi wojownikami i wodzami zastępu. [22] W tym czasie, dzień po dniu, ściągali do Dawida ludzie gotowi mu pomagać, aż powstał duży obóz, niczym obóz Boży. [23] A oto liczby wodzów gotowych do walki, którzy przyszli do Dawida do Hebronu, aby - zgodnie z zapowiedzią PANA - przenieść na niego władzę sprawowaną przez Saula: [24] Potomkowie Judy, zbrojni w tarczę i dzidę: sześć tysięcy ośmiuset ludzi gotowych do walki. [25] Potomkowie Symeona, wojownicy dzielni w walce: siedem tysięcy stu. [26] Potomkowie Lewiego: cztery tysiące sześciuset, [27] ponadto Jehojada, książę w rodzie Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset, [28] oraz Sadok, młody dzielny wojownik wraz z rodem swojego ojca: dwudziestu dwóch książąt. [29] Potomkowie Beniamina, współplemieńcy Saula: trzy tysiące - wielu z nich pozostawało wcześniej na służbie u Saula. [30] Potomkowie Efraima: dwadzieścia tysięcy ośmiuset dzielnych wojowników, ludzi sławnych w rodach swoich ojców. [31] Z połowy plemienia Manassesa: osiemnaście tysięcy tych, którzy imiennie zostali wyznaczeni, by pójść i obwołać Dawida królem. [32] Wodzowie z Issachara, ludzie świadomi czasów i tego, co powinien uczynić Izrael: dwustu, lecz wszyscy ich bracia byli na ich rozkazy. [33] Z Zebulona, zdolnych wyjść do boju, gotowych walczyć każdą bronią: pięćdziesiąt tysięcy chętnych do pomocy bez żadnego wahania. [34] Z Naftalego: tysiąc dowódców, a z nimi, zbrojnych w tarcze i włócznie, trzydzieści siedem tysięcy. [35] Z Danitów, gotowych do bitwy: dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset. [36] Z Aszera, zdolnych wyjść do boju, gotowych do bitwy: czterdzieści tysięcy. [37] Zza Jordanu, z Rubenitów, Gadytów i z połowy plemienia Manassesa, ludzi w pełni uzbrojonych: sto dwadzieścia tysięcy. [38] Wszyscy ci wojownicy, w pełni gotowi, by stanąć w szyku bojowym, przybyli do Hebronu, by obwołać Dawida królem nad całym Izraelem, choć za takim obwołaniem stała też jednomyślnie cała reszta Izraela. [39] Przebywali tam oni z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, ponieważ ich bracia przygotowali im ten pobyt. [40] Również ci, którzy mieszkali w pobliżu, aż po ziemie Issachara, Zebulona i Naftalego, zwozili na osłach, na wielbłądach, na mułach i na bydlętach mąkę, placki figowe, rodzynki, wino, oliwę, bydło oraz owce - wszystkiego pod dostatkiem, ponieważ Izrael przeżywał wtedy czas wielkiej radości.

« 1 Księga Kronik 11

1 Księga Kronik 12

1 Księga Kronik 13 »

Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-Sword. Opis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).