Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Sprowadzono zatem skrzynię Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, który Dawid dla niej rozpiął. Złożono też przed obliczem Boga ofiary całopalne i ofiary pokoju.
[2] »Gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i ofiar pokoju, pobłogosławił lud w imieniu PANA
[3] »i obdzielił każdego Izraelitę, mężczyznę i kobietę, bochenkiem chleba, bułką z daktylami oraz plackiem z rodzynek.
[4] »Ustawił też przed skrzynią PANA służbę złożoną z Lewitów, aby wspominali i wielbili PANA, Boga Izraela, oraz dziękowali Mu.
[5] »Asaf był ich naczelnikiem, a jego zastępcą Zachariasz, następnie Jejel, Szemiramot, Jechiel, Matitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel z instrumentami - lutniami i cytrami. Asaf miał grać na cymbałach.
[6] »Zadaniem zaś kapłanów, Benajasza i Jachazjela, było stale grać na trąbach przed skrzynią Przymierza z Bogiem.
[7] »Tego dnia, po raz pierwszy w taki sposób, Dawid polecił wielbić PANA za pośrednictwem Asafa i jego braci:
[8] »Wysławiajcie PANA, wzywajcie Jego imienia! Ogłaszajcie wśród ludów Jego dzieła!
[9] »Śpiewajcie Mu i grajcie, rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda!
[10] »Szczyćcie się Jego świętym imieniem, niech ci, którzy szukają PANA, cieszą się z całego serca!
[11] »Szukajcie PANA i Jego mocy, szukajcie Jego bliskości nieprzerwanie!
[12] »Wspominajcie cuda, których dokonał, Jego znaki i Jego rozstrzygnięcia.
[13] »Potomkowie Jego sługi Izraela, synowie Jakuba, Jego wybrani,
[14] »On jest PANEM, naszym Bogiem, Jego rozstrzygnięć jest pełna cała ziemia!
[15] »Wspominajcie wciąż Jego przymierze - Jego Słowo dla tysiąca pokoleń -
[16] »przymierze, które zawarł On z Abrahamem, Jego przysięgę, złożoną Izaakowi.
[17] »On uczynił z niej ustawę dla Jakuba, wieczne przymierze dla całego Izraela:
[18] »Tobie dam - obiecał - Kanaan, obszar waszego dziedzictwa.
[19] »Kiedy byli w niej jeszcze skromni liczbą, niewielką garstką przybyszów,
[20] »w drodze od narodu do narodu, od królestwa do następnego ludu,
[21] »nie pozwalał ich krzywdzić nikomu. Z ich powodu karał nawet królów:
[22] »Nie tykajcie moich pomazańców! Nie czyńcie szkody moim prorokom!
[23] »Śpiewaj PANU, cała ziemio! Z dnia na dzień głoście Jego zwycięstwo!
[24] »Ogłaszajcie narodom Jego chwałę, a ludom - wszystkim - Jego cuda!
[25] »Tak! PAN jest wielki, potężnie wywyższony! Budzi lęk większy od wszystkich innych bogów.
[26] »Bo bogowie innych ludów są marnością, za to PAN sam stworzył niebiosa!
[27] »Przed Nim dostojeństwo i chwała, moc oraz radość wszędzie tam, gdzie On!
[28] »Przyznajcie PANU, rodziny ludów, przyznajcie, że On ma chwałę i moc!
[29] »Przyznajcie, że Jego imię jest chwalebne, przyjdźcie z ofiarą i stawcie się przed Nim, w odświętnych szatach pokłońcie się PANU!
[30] »Zadrżyj przed Nim, cała ziemio! On tak umocnił świat, że się nie chwieje!
[31] »Niech cieszy się niebo i ziemia, niech głoszą wśród narodów: PAN jest królem!
[32] »Niech zagrzmi morze i to, co je wypełnia, radośnie woła pole oraz to, co na nim!
[33] »Na wiwat niech zakrzyknie przed PANEM las i drzewa, bo nadchodzi sądzić ziemię.
[34] »Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, ponieważ Jego łaska jest wieczna!
[35] »Mówcie też: Wybaw nas, Boże naszego zbawienia, zbierz nas i wyrwij spośród narodów, byśmy wielbili Twoje święte imię i chlubili się pieśnią na Twą chwałę!
[36] »Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Izraela, od wieków - i na wieki! Cały lud powiedział na to: Amen - i wielbił PANA.
[37] »Dawid pozostawił zatem tam, przed skrzynią Przymierza z PANEM, Asafa i jego braci. Mieli oni pełnić służbę nieprzerwanie, zgodnie z ustalonym dziennym porządkiem.
[38] »Pozostawił tam też Obed-Edoma i jego braci - razem sześćdziesięciu ośmiu - przy czym Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę wyznaczył na odźwiernych.
[39] »Natomiast kapłana Sadoka i jego braci, kapłanów, pozostawił przy przybytku PANA na wzniesieniu w Gibeonie,
[40] »aby tam nieprzerwanie, rano i wieczorem, składali PANU całopalenia na ołtarzu całopalnym, zgodnie z tym, co zostało zapisane w Prawie PANA, nadanym Izraelowi.
[41] »Z nimi byli Heman i Jedutun oraz pozostali wybrani, wyznaczeni z imienia do wielbienia PANA za to, że Jego łaska trwa na wieki.
[42] »Heman i Jedutun mieli z sobą trąby i cymbały dla grających oraz instrumenty do wtórowania pieśniom na cześć Boga. Synowie Jedutuna byli także odźwiernymi.
[43] »Potem cały lud rozszedł się do swoich domów. Wrócił również Dawid, by pobłogosławić swój dom.