Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Następnie lud ziemi skupił się wokół Jehoachaza, syna Jozjasza, i obwołał go królem w Jerozolimie w miejsce jego ojca.
[2] »Jehoachaz miał dwadzieścia trzy lata, kiedy został królem, i panował w Jerozolimie tylko trzy miesiące.
[3] »Od władzy w Jerozolimie odsunął go król egipski, który też ukarał kraj daniną w wysokości stu talentów srebra i talentu złota.
[4] »Ponadto król egipski osadził na tronie Judy i Jerozolimy brata Jehoachaza Eliakima, zmieniając mu przy tym imię na Jehojakim. Jehoachaza natomiast uprowadził Necho do Egiptu.
[5] »Jehojakim miał dwadzieścia pięć lat, kiedy został królem, i panował w Jerozolimie jedenaście lat. Czynił on to, co było złe w oczach PANA, jego Boga.
[6] »Nebukadnesar, król Babilonu, wyruszył przeciw niemu, kazał zakuć go w spiżowe kajdany i zaprowadził go do Babilonu.
[7] »Nebukadnesar zabrał również część przyborów ze świątyni PANA, które w Babilonie złożył w swojej świątyni.
[8] »Pozostałe sprawy Jehojakima, obrzydliwości, których się dopuszczał, oraz to, co go spotkało, zostało opisane w zwoju Królów Izraela i Judy. Królem po nim został jego syn Jehojakin.
[9] »Jehojakin miał osiemnaście lat, kiedy został królem, i panował w Jerozolimie trzy miesiące oraz dziesięć dni. Czynił on to, co było złe w oczach PANA.
[10] »Na przełomie roku król Nebukadnesar posłał rozkaz sprowadzenia go do Babilonu. Zabrano go tam więc wraz z drogocennymi przyborami ze świątyni PANA. Królem Judy i Jerozolimy został z woli Nebukadnesara krewny Jehojakina, Sedekiasz.
[11] »Sedekiasz miał dwadzieścia jeden lat, kiedy został królem, i panował w Jerozolimie jedenaście lat.
[12] »Czynił on to, co było złe w oczach PANA, jego Boga. Nie ukorzył się przed prorokiem Jeremiaszem, który przekazywał mu słowa PANA.
[13] »Ponadto zbuntował się przeciw królowi Nebukadnesarowi, który go wobec Boga zaprzysiągł na wierność sobie. Odmówił posłuszeństwa, stał się nieugięty, nie zawrócił nawet na wezwanie PANA, Boga Izraela.
[14] »Podobnie wszyscy książęta, kapłani oraz lud pogrążali się w coraz większym odstępstwie. Postępowali równie obrzydliwie jak inne narody i bezcześcili dom PANA, który poświęcił On dla siebie w Jerozolimie.
[15] »Tymczasem PAN, Bóg ich ojców, przemawiał do nich nieustannie, za pośrednictwem swoich posłańców, ponieważ litował się nad swoim ludem i nad miejscem, które obrał sobie na mieszkanie.
[16] »Oni jednak drwili z Bożych posłańców, gardzili Jego słowami i wyśmiewali się z Jego proroków. W końcu wywołali gniew PANA na Jego własny lud. Na ich odstępstwo nie było już lekarstwa.
[17] »Dlatego Bóg sprowadził na nich króla chaldejskiego i wyciął ich młodzież w miejscach świętych, nie okazał litości ani młodzieńcom, ani dziewicom, ani starcom, ani ludziom w sile wieku - wszystkich wydał w jego rękę.
[18] »Wydał również wszystkie sprzęty Bożej świątyni, te duże i te małe, skarby domu PANA, skarby króla i jego książąt - wszystko zostało wywiezione do Babilonu.
[19] »Najeźdźcy spalili też świątynię Bożą, zburzyli mury Jerozolimy, puścili z dymem wszystkie jej pałace - i wszystko, co drogocenne, uległo zniszczeniu.
[20] »Uprowadzili również do Babilonu resztę - tych, którzy uniknęli miecza. A tam stali się oni niewolnikami króla i jego synów aż do nastania królestwa perskiego.
[21] »W ten sposób spełniło się Słowo PANA wypowiedziane ustami Jeremiasza: Trwać tak będzie, aż ziemia odbierze należne jej szabaty. Odpoczywała ona przez wszystkie lata swego spustoszenia. Tak miało się wypełnić siedemdziesiąt lat.
[22] »W pierwszym roku panowania Cyrusa, króla Persji, po to, aby spełniło się Słowo PANA wypowiedziane ustami Jeremiasza, PAN pobudził Cyrusa, króla Persji, w głębi jego ducha, aby ogłosił postanowienie w całym swoim królestwie, a także przekazał na piśmie, co następuje:
[23] »Tak mówi Cyrus, król perski: PAN, Bóg niebios, dał mi władzę nad wszystkimi królestwami ziemi. On też polecił mi, abym zbudował Mu świątynię w Jerozolimie, która leży w Judzie. Kto zatem wśród was należy do Jego ludu, niech PAN, jego Bóg, będzie z nim - niech wyrusza!