Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy królowa Saby usłyszała wieści o Salomonie, przybyła do Jerozolimy z bardzo okazałym orszakiem, wioząc na wielbłądach wonności, mnóstwo złota i drogich kamieni. Chciała wypróbować Salomona trudnymi pytaniami. Gdy przyszła do króla, rozmawiała z nim o wszystkim, co jej leżało na sercu,
[2] »a Salomon odpowiadał na wszystkie jej pytania. Nie było zagadnienia, które byłoby dla Salomona za trudne i na które nie umiałby jej odpowiedzieć.
[3] »Gdy więc królowa Saby przekonała się o całej mądrości Salomona, obejrzała pałac, który zbudował,
[4] »posmakowała potraw przy jego stole, zapoznała się z gronem jego podwładnych, przyjrzała się sprawności i ubiorom jego służby, strojom jego podczaszych, wzięła udział w ofierze całopalnej, którą złożył w świątyni PANA, nie mogła wyjść z podziwu!
[5] »W końcu powiedziała do króla: Prawdą były te wieści, które usłyszałam u siebie, o twoich wypowiedziach i o twojej mądrości.
[6] »Nie wierzyłam jednak tym wieściom, dopóki nie przybyłam i na własne oczy nie zobaczyłam tego wszystkiego. Nie powiedziano mi nawet połowy tego, co tutaj widzę! Jesteś o wiele mądrzejszy, niż głoszą o tobie wieści!
[7] »Jakże szczęśliwi są twoi poddani, jakże szczęśliwi są ci twoi słudzy, którzy wciąż stają przed tobą i mogą słuchać twojej mądrości!
[8] »Niech będzie błogosławiony PAN, twój Bóg, który cię sobie upodobał i posadził na swoim tronie, jako króla panującego w imieniu PANA, swojego Boga. To dzięki miłości Boga do Izraela, aby na wieki utwierdzić ten kraj, On ustanowił cię królem, abyś stosował prawo i sprawiedliwość.
[9] »Potem królowa podarowała królowi sto dwadzieścia talentów złota oraz bardzo wiele wonności i drogich kamieni. Nikt już potem nie przywiózł takich wonności jak te, które królowa Saby podarowała królowi Salomonowi.
[10] »Słudzy Churama i słudzy Salomona, którzy sprowadzali z Ofiru złoto, sprowadzali też drewno sandałowe oraz drogie kamienie.
[11] »Z tych dostaw drewna król polecił wykonać podpory dla świątyni PANA i dla pałacu królewskiego oraz cytry i lutnie dla śpiewaków. Takich jak te nie widziano wcześniej w ziemi judzkiej.
[12] »Król Salomon, ze swojej strony, podarował królowej Saby wszystko, czego zapragnęła i o co poprosiła. Jego dary przewyższały to, co ona przywiozła królowi. Potem królowa wyruszyła w drogę i w towarzystwie swojego orszaku udała się do swojego kraju.
[13] »Waga złota, które napływało do Salomona w ciągu jednego roku, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów,
[14] »oprócz dochodów z opłat wędrownych handlarzy i kupców zwożących swoje towary oraz danin od wszystkich królów Arabii i od namiestników ziemskich, dostarczających Salomonowi złota i srebra.
[15] »Salomon kazał sporządzić dwieście tarcz z kutego złota. Jedna taka tarcza ważyła sześćset sykli.
[16] »Kazał też sporządzić trzysta puklerzy z kutego złota. Na jeden puklerz wychodziło trzysta sykli. Król złożył to wszystko w pałacu cedrowym.
[17] »Ponadto król polecił zbudować wielki tron. Miał być wykonany z kości słoniowej i pokryty szczerym złotem.
[18] »Tron ten miał sześć stopni, mocowany podnóżek ze złota, podłokietniki po obu stronach siedziska i dwa lwy, stojące po obu jego stronach.
[19] »Dalszych dwanaście lwów stało na sześciu stopniach, po jednym z każdej strony. Czegoś podobnego nie zrobiono w żadnym królestwie.
[20] »Wszystkie naczynia do picia były u króla Salomona ze złota - wszystkie sprzęty w pałacu cedrowym były z litego złota. Nic nie było ze srebra, bo w czasach Salomona nie miało ono wielkiej wartości.
[21] »Statki króla pływały bowiem w najodleglejsze strony wraz z poddanymi Chirama i raz na trzy lata zawijały z powrotem, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową, małpy oraz pawie.
[22] »Król Salomon zatem przewyższał bogactwem i mądrością wszystkich królów ziemi.
[23] »I wszyscy królowie chcieli spotkać się z Salomonem, aby posłuchać mądrości, którą Bóg go obdarzył.
[24] »Przywozili oni corocznie jako dary: naczynia srebrne i złote, szaty, broń, wonności, konie oraz muły.
[25] »Salomon miał cztery tysiące stanowisk w stajniach dla koni, rydwany oraz dwanaście tysięcy wierzchowców. Rozmieścił je w miastach rydwanów i przy sobie jako królu, w Jerozolimie.
[26] »Salomon panował nad wszystkimi królami od Eufratu po ziemię filistyńską i po granice Egiptu.
[27] »Król naskładał też w Jerozolimie tyle srebra, co kamieni, i tyle cedrów, ile sykomor w Szefeli.
[28] »Sprowadzano również dla Salomona konie z Egiptu oraz z innych krajów.
[29] »Pozostałe sprawy Salomona, od pierwszych po ostatnie, zostały spisane w Dziejach proroka Natana, przy Proroctwie Achiasza z Sylo i w Widzeniach jasnowidza Jedo, dotyczących Jeroboama, syna Nebata.
[30] »Salomon panował w Jerozolimie, nad całym Izraelem, przez czterdzieści lat.
[31] »Gdy spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w Mieście Dawida, jego ojca, a władzę po nim objął jego syn Rechabeam.