Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdyż PAN zlituje się nad Jakubem. Znowu wybierze Izraela. Da mu wytchnienie w jego własnej ziemi. Wtedy przyłączą się do niego cudzoziemcy. Przystaną oni do domu Jakuba.
[2] »Za sprawą ludów Izrael zostanie sprowadzony do własnego kraju. A tam, w ziemi PANA, dom izraelski weźmie ich sobie jako służących i służące. Na jego usługach będą ci, u których wcześniej był sługą, będzie panował tam nad tymi, którzy go niegdyś ciemiężyli.
[3] »A gdy PAN da ci odpocząć po twym cierpieniu i udręce, i po ciężkiej niewoli, w której się znalazłeś,
[4] »wtedy wzniesiesz taką szyderczą pieśń o królu Babilonu: O, jak wyczerpał się ciemięzca i jego ciemiężenie!
[5] »PAN złamał wreszcie laskę bezbożnych, pokruszył w końcu berło tyranów!
[6] »Smagał on ludy, rozgniewany, chłostą bezustanną, miażdżył narody w swoim gniewie bezustannym prześladowaniem.
[7] »Odpoczęła ziemia, odetchnęła z ulgą, nastał dla ludzi czas radości.
[8] »Nawet cyprysy i cedry Libanu cieszą się z twego upadku: Od kiedy padłeś - powiadają - już nas nie nachodzą drwale!
[9] »Świat umarłych na dole zadrżał z powodu ciebie, mając ci wyjść na spotkanie. Zbudził dla ciebie cienie wszystkich wodzów ziemi. Rozkazał wstać z tronów wszystkim królom narodów.
[10] »A gdy odezwą się oni, to tak ci powiedzą: A jednak zasłabłeś tak jak my, upodobniłeś się do nas!
[11] »Świat zmarłych pochłonął twą pychę i grę twoich instrumentów. Twoim posłaniem zgnilizna, a twym okryciem robactwo!
[12] »O, jakże spadłeś z nieba, ty, blasku, synu jutrzenki! Ścięty ległeś na ziemi, ty, pogromco narodów!
[13] »A mawiałeś w swym sercu: Wstąpię na niebiosa, wzniosę swój tron ponad gwiazdy Boga i zasiądę na górze narad, na krańcach północy!
[14] »Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym!
[15] »Tymczasem zostałeś strącony do świata umarłych, i to w najgłębsze zakamarki przepaści!
[16] »Ci, którzy cię widzą, tak w zadumie mówią: Czy to ten, który tak trząsł ziemią i wprawiał w drżenie królestwa?
[17] »Czy to ten, który świat obracał w pustynię, burzył jego miasta, a swych jeńców nie wypuszczał na wolność?
[18] »Wszyscy królowie narodów, wszyscy oni spoczywają w chwale, każdy w swoim grobowcu,
[19] »a ty ze swego grobu zostałeś wyrzucony jak obrzydliwa odrośl, pokryty zabitymi, przebitymi mieczem, rzuconymi między kamienie przepaści jak podeptane ścierwo.
[20] »Nie dołączysz w swym grobie do królów, bo zniszczyłeś swą ziemię, wymordowałeś swój lud! O, niech o rodzie złoczyńców nie wspomną na wieki!
[21] »Zgotujcie rzeź jego synom za winy ich ojców, by nie powstali, nie posiedli ziemi ani nie usiali świata miastami!
[22] »Powstanę przeciwko nim! - oto Słowo PANA Zastępów. Babilon straci imię, wytępię jego resztę, potomnych i potomstwo - oświadcza PAN.
[23] »Zrobię z niego siedlisko jeży, bagno porosłe sitowiem! Wymiotę go miotłą zagłady - oświadcza PAN Zastępów.
[24] »Tak przysiągł PAN Zastępów: Stanie się tak, jak pomyślałem, i będzie tak, jak postanowiłem -
[25] »rozbiję Asyrię na mojej ziemi! Na moich górach ją zdepczę! I zdjęte będzie z nich jej jarzmo, a jej brzemię usunięte z ich ramion.
[26] »Oto plan powzięty dla całej ziemi, oto ręka wyciągnięta przeciwko wszystkim narodom!
[27] »Jeśli PAN Zastępów tak postanowił, to kto temu przeszkodzi? Jeśli Jego ręka jest wyciągnięta, kto ją zdoła powstrzymać?!
[28] »Oto wyrok z roku śmierci króla Achaza:
[29] »Nie ciesz się, Filisteo, że złamał się kij, który cię bił, gdyż z zarodka węża wyrośnie żmija, a jej płodem będzie wąż latający.
[30] »Paść się będą pierworodni biednych, ubodzy będą odpoczywać bezpiecznie, ale twój korzeń zamorzę głodem, a twoją resztę - wybiję!
[31] »Zawódź, bramo! Krzycz, miasto! Mdlej, cała Filisteo! Gęsty dym nadciąga z północy! Nikt nie opuszcza zwartych szeregów!
[32] »A co odpowiedzą posłom narodu? To, że PAN założył Syjon, w nim znajdą ostoję ubodzy Jego ludu.