Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Oto mój sługa, którego popieram, mój wybrany, rozkosz mojej duszy. Złożyłem na Nim mego Ducha, On nada narodom prawo.
[2] »Nie będzie krzyczał, nie będzie się unosił, nie wydostanie się na ulice Jego głos.
[3] »Trzciny nadłamanej nie dołamie, knota gasnącego nie dogasi, w imię prawdy nada prawo.
[4] »Nie ustanie, nie ulegnie załamaniu, dopóki nie utrwali prawa na ziemi - Jego nauki wyczekują wyspy.
[5] »Tak mówi Bóg, PAN, który stworzył niebo i rozpostarł je, rozciągnął ziemię, sprawił, że rodzi plony, żyjącym na niej ludziom daje tchnienie i ducha tym, którzy po niej chodzą.
[6] »Ja, PAN, powołałem Cię w sprawiedliwości, ująłem Cię za rękę, strzegę Cię i czynię pośrednikiem przymierza z ludem i światłem dla narodów,
[7] »abyś niewidzącym pootwierał oczy, wyprowadził więźniów z zamknięcia i przywrócił wolność siedzącym w ciemności.
[8] »Ja, PAN, takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!
[9] »Oto nadeszło to, co zapowiadałem wcześniej, a teraz znów Ja ogłaszam nowe - zanim wykiełkuje, dam wam o tym słyszeć.
[10] »Śpiewajcie PANU pieśń nową, psalm ku Jego czci - z krańców ziemi, wy, płynący morzem, i to, co w morzu mieszka, wyspy oraz wy, ich mieszkańcy!
[11] »Niech zaśpiewa pustynia i jej miasta, osady wędrowców Kedaru! Niech wykrzykną mieszkańcy gór skalnych, niech głośno wołają ze szczytów!
[12] »Niech oddadzą chwałę PANU i uczczą Go na wyspach!
[13] »PAN wyrusza jak bohater, niczym waleczny rycerz budzi zapał do walki. Rzuca zew! - Tak! Grzmi potężnie! Wyraźna jest Jego przewaga nad przeciwnikami!
[14] »Milczałem od wieków. Byłem cicho. Powstrzymywałem się. Teraz jednak zacznę jęczeć jak rodząca, zacznę stękać, będę wzdychać!
[15] »Spustoszę góry i pagórki, wysuszę wszelką ich zieleń, zamienię rzeki w mierzeje, mokradła w spieczoną ziemię -
[16] »i poprowadzę niewidomych drogą, której nie znali, sprawię, że pójdą nieznanymi sobie szlakami, ciemne miejsca rozjaśnię przed nimi, a wyboje zamienię w równinę - tego właśnie dokonam, od tego nie odstąpię!
[17] »Natomiast odwrócą się tyłem i okryją się wstydem ci, którzy ufają bóstwom, ci, którzy mówią do odlewów: Wy jesteście naszymi bogami!
[18] »Słuchajcie, wy głusi! Wy ślepi, przejrzyjcie, zobaczcie!
[19] »Kto jest ślepy, jeśli nie mój sługa? Kto jest głuchy tak, jak mój posłaniec? Kto jest tak ślepy, jak mój sprzymierzeniec, ślepy jak sługa PANA?
[20] »Wiele widział, lecz na to nie zważał, mimo otwartych uszu, nie słuchał.
[21] »Tymczasem PAN zapragnął w swojej sprawiedliwości uczynić swe Prawo wielkim oraz sławnym.
[22] »Lecz ten lud to lud złupiony i ograbiony, wszyscy spętani w lochach, pozamykani w więzieniach, wystawieni na łup - nikt ich nie uratuje, na ograbienie - i nikt nie powie: Oddaj!
[23] »Kto między wami tego słucha? Kto na to zważa - na przyszłość?
[24] »Kto wydał Jakuba grabieżcom, a Izraela łupieżcom? Czy nie PAN? To przeciw Niemu zgrzeszyliśmy. Nie chcieli chodzić Jego drogami i nie byli posłuszni Jego Prawu!
[25] »Dlatego wylał na nich żar swojego gniewu i dał im odczuć okrucieństwo wojny. Wokół Jakuba rozgorzała wojna, lecz on nie pojął dlaczego; ogień pożerał go zewsząd, lecz nie brał sobie tego do serca.