Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » Księga Jeremiasza » Rozdział 51
«  Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51 Księga Jeremiasza 52  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tak mówi PAN: Oto Ja wzbudzam wiatr niszczący przeciw Babilonowi i przeciw mieszkańcom serca moich wrogów! [2] »Poślę żniwiarzy na Babilon! Ci go przewieją, opróżnią mu kraj, bo się rozłożą przeciw niemu, otoczą go zewsząd w dniu niedoli. [3] »O, niech nie zdąży łucznik napiąć łuku, a wojownik przywdziać swojej zbroi! Nie oszczędzajcie młodych ludzi, wytępcie jego zastęp! [4] »Niech padną od miecza w ziemi chaldejskiej, śmiertelnie ranni niech zalegną ulice! [5] »Bo nie owdowiał Izrael ani Juda, nie został opuszczony przez swojego Boga, przez PANA Zastępów! Za to ich ziemia jest pełna winy wobec Świętego, Pana Izraela. [6] »Uciekajcie z granic Babilonu! Ratujcie, każdy swoje życie! Nie chciejcie ginąć z powodu jego winy, bo PAN rozpoczął swój czas pomsty, sam mu zapłatę wymierza! [7] »A był niegdyś Babilon złotym kielichem w ręku PANA. Upijała się z niego cała ziemia, Narody piły z jego wina - i oszalały! [8] »A teraz nagle padł Babilon, został rozbity! Szlochajcie nad nim! Weźcie balsam! Nałóżcie na ranę. Może da się uleczyć. [9] »Leczyliśmy Babilon, lecz się nie udało! Zostawcie go zatem. Chodźmy, każdy do swej ziemi, gdyż niebios sięgnął jego wyrok, wzniósł się on ponad obłoki! [10] »PAN mu wymierzył sprawiedliwość za to, co nam uczynił. Chodźmy, rozgłośmy na Syjonie dzieło naszego Boga, PANA! [11] »Naostrzcie strzały, napełnijcie kołczany! PAN pobudził ducha królów Medii, bo powziął plan - zniszczyć Babilon, gdyż to czas Jego pomsty, to pomsta za Jego świątynię. [12] »Podnieście sztandar przeciw murom Babilonu! Wzmocnijcie straże, postawcie warty, stańcie na czatach! PAN czyni to, co postanowił, co zapowiedział mieszkańcom Babilonu, to właśnie teraz spełnia! [13] »Mieszkasz nad wielkimi wodami, bogaty jesteś w skarby, lecz przyszedł twój kres, dopełniła się miara twojego zdzierstwa! [14] »PAN Zastępów przysiągł na siebie samego: Tak! Jak szarańczą wypełnię cię ludźmi, a oni przeciw tobie wzniosą okrzyk do bitwy! [15] »Ten, który stworzył ziemię swoją mocą, w swojej mądrości sprawia, że trwa świat, swoim rozumem rozciągnął niebiosa -  [16] »gdy On wydaje głos, huczą wody na niebie i obłoki wznoszą się z krańców ziemi. On rzuca błyskawice i wtedy pada deszcz, On też wyprowadza wiatry ze swych skarbców! [17] »O, jakże oszukuje się człowiek, gdy nie ma o tym pojęcia! O, jak śmieszny odlewnik, który odlewa bożka! Bo kłamstwem są jego odlewy. Nie ma w nich ducha! [18] »Są one marnością, dziełem wartym kpin, w czasie nawiedzenia najzwyczajniej giną! [19] »Nie tak jest z Działem Jakuba! On jest Stwórcą wszystkiego, jest berłem jego dziedzictwa, Jego imię brzmi JHWH Zastępów! [20] »Jesteś moim młotem, orężem wojennym! Tobą rozbijam narody i tobą niszczę królestwa. [21] »Tobą rozbijam konia wraz z jeźdźcem, tobą rozbijam rydwan z załogą. [22] »Tobą rozbijam mężczyznę i kobietę, tobą rozbijam staruszka i chłopca, tobą rozbijam młodego i młodą, [23] »tobą rozbijam pasterza ze stadem, tobą rozbijam oracza z zaprzęgiem, tobą rozbijam książąt i rządców -  [24] »i na waszych oczach tak odpłacę Babilonowi, wszystkim mieszkańcom Chaldei, za całe zło, które popełnili na Syjonie - oświadcza PAN. [25] »Oto Ja jestem przeciwko tobie, góro zniszczenia - oświadcza PAN - niszcząca całą ziemię! Wyciągnę na ciebie swą rękę i zepchnę cię ze skał - i zamienię cię w górę płonącą! [26] »Nie wezmą już z ciebie kamienia na narożnik ani budulca do fundamentów, ponieważ staniesz się wieczną ruiną - oświadcza PAN. [27] »Podnieście sztandar na ziemi! Zadmijcie w róg wśród narodów! Wyznaczcie przeciw niemu narody! Wezwijcie przeciw niemu królestwa - Ararat, Minni i Aszkenaz - ustanówcie przeciw niemu dowódcę! Sprowadźcie konie jak włochatą szarańczę! [28] »Wyznaczcie przeciwko niemu narody, królów Medii, jej namiestników i wszystkich zarządców, wszystkie ziemie pod jej panowaniem! [29] »Trzęsie się ziemia, skręca się z bólu, gdyż PAN na Babilonie spełnia swoje plany - zamieni jego ziemię w pustkowie bez mieszkańca! [30] »Przestali walczyć wojownicy Babilonu, usiedli w swoich twierdzach, wyparowało ich męstwo, są niczym kobiety. Siedziby ich podpalone, porozbijane rygle. [31] »Goniec biegnie za gońcem, posłaniec za posłańcem, by donieść królowi Babilonu, że jego miasto zdobyte po najdalszy kraniec, [32] »że zajęte brody, wypalone sitowia, a wojownicy zdjęci przerażeniem! [33] »Gdyż tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Córka babilońska będzie jak klepisko w czasie ubijania - jeszcze chwila, a przyjdzie dla niej czas żniw! [34] »Pożarł mnie, schrupał mnie Nebukadnesar, król Babilonu. Odstawił mnie jak pustą miskę, połknął mnie jak smok. Napełnił mną swój brzuch, ograbił z mych rozkoszy! [35] »Powiedzcie, mieszkańcy Syjonu: Gwałt zadany mnie i mym krewnym niech spadnie na Babilon! Powiedz, Jerozolimo: Moja krew na mieszkańców Chaldei! [36] »Ponieważ tak mówi PAN: Oto Ja poprowadzę twą sprawę i zemszczę się za ciebie. Wysuszę jego morze i pozamykam źródła. [37] »Zamienię Babilon w zwały gruzów, siedlisko szakali, miejsce grozy i pogwizdywania, pozbawione mieszkańców. [38] »Będą ryczeć jak młode lwięta, będą warczeć jak lwie szczenięta, [39] »lecz w ich rozochoceniu przygotuję im ucztę, upiję ich do szaleństwa - i posną snem wiecznym, i nie obudzą się - oświadcza PAN. [40] »Ściągnę ich jak owce na rzeź, jak barany razem z kozłami. [41] »O, jak wzięto Babilon i schwytano! Jak ta pieśń pochwalna całej ziemi zionie teraz grozą między narodami! [42] »Podeszło pod Babilon morze, zalały go fale! [43] »Jego miasta stały się pustkowiem, stepem, ziemią wysuszoną, w której nikt już nie mieszka, przez którą nie przechodzi żaden człowiek. [44] »O, nawiedzę Bela w Babilonie! Wyciągnę z jego paszczy, co pochłonął. Już nie popłyną narody w jego stronę. Padł już mur Babilonu! [45] »Wyjdź z jego granic, mój ludu! Ratujcie, każdy swoje życie przed żarem gniewu PANA! [46] »Lecz nie ulegajcie zwątpieniu. Nie drżyjcie pod wpływem złych wieści. Nie martwcie się, gdy co roku mówią o przemocy szerzącej się w kraju i o tym, że władca powstaje przeciw władcy! [47] »Ponieważ idą dni, w których nawiedzę bóstwa Babilonu. Całą jego ziemię okryje wstyd, a wszyscy pobici mieczem padną w jego obrębie. [48] »Wtedy niebiosa i ziemia, i wszystko, co je napełnia, wzniosą nad Babilonem radosny śpiew! Gdyż z północy przeciw niemu ściągną niszczyciele - oświadcza PAN. [49] »Babilon musi upaść! Za pobitych mieczem z Izraela, również w Babilonie padną pobici całej ziemi! [50] »Wy, zbiegli przed mieczem! Ruszajcie! Nie zatrzymujcie się! Pamiętajcie na obczyźnie o PANU, noście Jerozolimę w sercu! [51] »Wstyd nas ogarnął na wieść o tej hańbie, rumieniec okrył nam twarz, że obcy weszli do najświętszych miejsc świątyni PANA! [52] »Dlatego idą dni - oświadcza PAN - gdy nawiedzę jego bóstwa, a w całym jego kraju jęczeć będą ranni. [53] »Choćby Babilon wstąpił na niebiosa, choćby umieścił swoją twierdzę wysoko, w niedostępnych miejscach, i tak dosięgną go wysłani przeze Mnie niszczyciele - oświadcza PAN. [54] »Słuchaj! Krzyk z Babilonu! Oto z Chaldei dochodzi wieść o wielkim zniszczeniu! [55] »Tak! PAN niszczy Babilon, ucisza w nim wielki gwar! A szumią ich fale jak potężne wody, rozlega się zgiełk ich głosu! [56] »Tak! Nadciągnął przeciw niemu, przeciw Babilonowi, niszczyciel! Jego bohaterowie wzięci! Łuki połamane! Gdyż PAN, Bóg odpłaty, rozlicza się z nim! [57] »Upiję jego książąt i mędrców, jego namiestników i rządców, i jego bohaterów. Zasną wiecznym snem. Już nie obudzą się z niego - oświadcza Król, którego imię brzmi PAN Zastępów. [58] »Tak mówi PAN Zastępów: Potężne mury Babilonu zostaną doszczętnie zburzone, a jego wysokie bramy spłoną. Tak to trudzą się ludy dla marności, a narody mozolą się dla ognia. [59] »Oto sprawa, którą prorok Jeremiasz zlecił Serajaszowi, synowi Nerijasza, wnukowi Machsejasza, gdy ten, wysłany przez Sedekiasza, króla Judy, w czwartym roku jego panowania, udał się do Babilonu. Serajasz był osobą odpowiedzialną za daniny. [60] »Jeremiasz spisał na jednym zwoju wszystkie klęski mające spaść na Babilon i wszystkie zapowiedzi tego, co ma go spotkać. [61] »I zwrócił się Jeremiasz do Serajasza: Gdy przyjdziesz do Babilonu, to dopilnuj przeczytania wszystkich tych słów. [62] »Po przeczytaniu powiedz: PANIE, Ty oznajmiłeś o tym miejscu, że je zniszczysz, tak że nie będzie w nim mieszkał ani człowiek, ani zwierzę, lecz stanie się pustkowiem na wieki. [63] »Następnie, gdy już skończysz czytać z tego zwoju, przywiążesz do niego kamień i wrzucisz go do Eufratu. [64] »I zakończysz: Tak utonie Babilon i nie podniesie się już z nieszczęścia, które Ja na niego sprowadzę tak, że pomdleją.Dotąd słowa Jeremiasza. 
«  Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51 Księga Jeremiasza 52  »


 Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-SwordOpis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).