BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 16

4 Księga Mojżeszowa 16

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Korach zaś, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, wraz z Datanem i Abiramem, synami Eliaba, i Onem, synem Peleta, synami Rubena, [2] wziął ludzi i razem stanęli przed Mojżeszem. Towarzyszyli im ludzie z synów Izraela w liczbie dwustu pięćdziesięciu książąt, zwoływanych na uroczyste spotkania, ludzi poważanych. [3] Połączyli się oni przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. Dosyć tego! - powiedzieli. - Całe zgromadzenie, wszyscy ci ludzie są święci i PAN jest pośród nich. Dlaczego więc wynosicie się nad społeczność PANA? [4] Gdy Mojżesz to usłyszał, padł na twarz, [5] a potem przemówił do Koracha i do całego jego zgromadzenia: Rano PAN wskaże, kto należy do Niego, kto jest święty i może się do Niego zbliżyć. Pozwoli On na to tym, których sam wybierze. [6] Zróbcie zatem tak: Weźcie sobie kadzielnice - ty, Korachu, i wy, całe jego zgromadzenie - [7] i jutro włóżcie w nie ogień, a na ogień nałóżcie kadzidła, przed obliczem PANA, a ten człowiek, którego PAN wybierze, będzie święty. Dosyć, synowie Lewiego! [8] Mojżesz powiedział też do Koracha: Posłuchajcie, synowie Lewiego! [9] Mało wam było, że Bóg Izraela oddzielił was od zgromadzenia Izraela, aby postawić was bliżej siebie? Mało wam było, że pozwolił wam sprawować służbę w przybytku PANA i stawać przed zgromadzeniem, aby służyć ludziom? [10] Mało wam było, że zezwolił tobie, a wraz z tobą wszystkim twoim braciom, synom Lewiego, zbliżać się do siebie, że zabiegacie jeszcze o kapłaństwo?! [11] Czy dlatego ty i całe twoje zgromadzenie połączyliście się przeciw PANU? A Aaron, kim on jest, że szemracie przeciwko niemu? [12] I posłał Mojżesz, by przywołać Datana i Abirama, synów Eliaba, lecz oni odpowiedzieli: Nie przyjdziemy! [13] Nie dość, że wywiodłeś nas z ziemi opływającej w mleko i miód, aby nas doprowadzić do śmierci na pustyni, to jeszcze chcesz narzucić się nam jako władca? [14] Przecież do ziemi opływającej w mleko i miód nas nie wprowadziłeś ani nie dałeś nam w posiadanie pola ani winnicy. Czy chcesz tym ludziom wyłupić oczy? Nie przyjdziemy! [15] Wtedy Mojżesz bardzo się oburzył i powiedział do PANA: Nie zważaj na ich ofiarę z pokarmów. Nie wziąłem od nich ani jednego osła. Nikogo też z nich nie skrzywdziłem. [16] Następnie Mojżesz powiedział do Koracha: Ty i całe twoje zgromadzenie stawcie się jutro przed obliczem PANA - ty i oni, i Aaron. [17] Weźcie też każdy swoją kadzielnicę i nałóżcie na nią kadzidła. Potem przybliżcie je przed oblicze PANA, każdy swoją kadzielnicę, czyli dwieście pięćdziesiąt kadzielnic; również ty i Aaron - każdy swoją kadzielnicę. [18] I wziął każdy swoją kadzielnicę, włożyli na nie ogień, nałożyli na ogień kadzidła i stanęli u wejścia do namiotu spotkania. Mojżesz i Aaron również. [19] A Korach zebrał naprzeciw nich całe zgromadzenie u wejścia do namiotu spotkania i wtedy całemu zgromadzeniu ukazała się chwała PANA. [20] I PAN przemówił do Mojżesza i do Aarona tymi słowy: [21] Odłączcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę ich w jednej chwili. [22] Lecz oni upadli na twarze i prosili: Boże, Boże duchów wszelkiego ciała! Czy jeśli zgrzeszy jeden człowiek, będziesz się gniewał na całe zgromadzenie? [23] Wtedy PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy: [24] Przekaż temu zgromadzeniu: Wyjdźcie z obrębu siedzib Koracha, Datana i Abirama. [25] Mojżesz wstał więc i poszedł do Datana i Abirama, a za nim poszli starsi Izraela. [26] I przemówił do zgromadzenia tymi słowy: Odstąpcie, proszę, od namiotów tych bezbożnych ludzi. I nie dotykajcie niczego, co do nich należy, abyście nie zostali zgładzeni z powodu wszystkich ich grzechów. [27] Ludzie opuścili więc siedziby Koracha, Datana i Abirama. Datan zaś i Abiram wyszli i stanęli u wejścia do swoich namiotów ze swoimi żonami, synami i resztą potomstwa. [28] Wtedy Mojżesz powiedział: Po tym poznacie, że PAN posłał mnie, abym dokonał wszystkich tych dzieł i że nie są one moim własnym wymysłem: [29] Otóż jeśli oni umrą taką śmiercią jak wszyscy ludzie i spotka ich to samo, co spotyka wszystkich, to nie PAN mnie posłał. [30] Lecz jeśli PAN dokona rzeczy niezwykłej i ziemia otworzy swe czeluście, i pochłonie ich wraz ze wszystkim, co do nich należy, i żywi zstąpią między martwych, to przekonacie się, że to oni zbezcześcili PANA. [31] Ledwie Mojżesz skończył wypowiadać te słowa, a rozstąpiła się ziemia, która była pod nimi. [32] Ziemia rozwarła swe czeluście i pochłonęła ich oraz ich domy, wszystkich ludzi, którzy byli u Koracha, oraz cały ich dobytek. [33] I zeszli oni wraz ze wszystkim, co mieli, żywi między martwych, a ziemia zamknęła się nad nimi i tak zginęli spośród społeczności. [34] A cały Izrael, który ich otaczał, uciekł przerażony ich krzykiem. Ludzie wołali: Oby i nas nie pochłonęła ziemia! [35] Wyszedł też od PANA ogień i pochłonął tych dwustu pięćdziesięciu ludzi, którzy złożyli w ofierze kadzidło. [36] PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy: [37] Powiedz Eleazarowi, synowi kapłana Aarona, aby pozbierał z pogorzeliska kadzielnice. Ich żarzącą się zawartość niech rozrzuci gdzieś dalej, ponieważ były one poświęcone. [38] Kadzielnice tych ludzi, którzy zgrzeszyli kosztem własnego życia, przekujcie na blachy do pokrycia ołtarza, gdyż ofiarowano je PANU i są przez to święte. Niech też będą przestrogą dla synów Izraela! [39] Kapłan Eleazar zebrał więc brązowe kadzielnice przyniesione przez tych, którzy zginęli w płomieniach, i polecił je przekuć na powłokę ołtarza. [40] Miało to stanowić ostrzeżenie dla Izraelitów, aby nikt, kto nie jest potomkiem Aarona, nie przystępował do składania kadzidła przed PANEM i nie stał się przez to jak Korach i jego zwolennicy, których PAN przestrzegał za pośrednictwem Mojżesza. [41] Nazajutrz jednak całe zgromadzenie Izraelitów znów szemrało przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. To wy spowodowaliście śmierć ludu PANA - zarzucali im. [42] A gdy grono ludzi przeciwnych Mojżeszowi i Aaronowi zaczęło się powiększać i skierowało się ku namiotowi spotkania, namiot został okryty przez obłok i ukazała się chwała PANA. [43] Gdy Mojżesz z Aaronem stanęli przed namiotem spotkania, [44] PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy: [45] Odsuńcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę je w jednej chwili! Oni jednak padli na swoje twarze, [46] po czym Mojżesz powiedział do Aarona: Weź kadzielnicę, nabierz do niej ognia z ołtarza, nałóż kadzidła i udaj się czym prędzej do zgromadzonych. Dokonaj tam za nich przebłagania, ponieważ gniew PANA zaczął już zbierać śmiertelne żniwo. [47] Na te słowa Aaron chwycił kadzielnicę i pobiegł w sam środek zebrania. Lud padał już tam rażony przez plagę. Aaron nałożył kadzidła i dokonał przebłagania za lud - [48] stanął pomiędzy martwymi i żywymi i plaga została wstrzymana. [49] Lecz zanim do tego doszło, padło czternaście tysięcy siedemset osób, oprócz tych, którzy stracili życie w związku ze sprawą Koracha. [50] Gdy niebezpieczeństwo zostało zażegnane i plaga została powstrzymana, Aaron wrócił do Mojżesza przed wejście do namiotu spotkania.

« 4 Księga Mojżeszowa 15

4 Księga Mojżeszowa 16

4 Księga Mojżeszowa 17 »

Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-Sword. Opis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).