Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zaraz o świcie arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całą Wysoką Radą odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.
[2] »Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? Ty to mówisz - odparł Jezus.
[3] »Arcykapłani zaś pośpieszyli oskarżać Go o różne rzeczy.
[4] »Wtedy Piłat znów zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zauważ, że stawiają Ci poważne zarzuty.
[5] »Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił.
[6] »Na każde święto Piłat uwalniał im jednak jednego więźnia, tego, o którego prosili.
[7] »W tym czasie więziono niejakiego Barabasza. Został on aresztowany wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa.
[8] »Tłum wystąpił więc z prośbami, aby Piłat uczynił im to, co zawsze.
[9] »Ten zapytał: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów?
[10] »Coraz bardziej uświadamiał sobie bowiem, że arcykapłani wydali Go z zawiści.
[11] »Arcykapłani zaś tak wpłynęli na ludzi, że ci wybrali Barabasza.
[12] »Piłat zapytał: A co mam zrobić z tym, którego nazywacie królem Żydów?
[13] »Ukrzyżuj Go! - zawołali.
[14] »Na pytanie Piłata: Jakiego zła się dopuścił? oni tym głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go!
[15] »Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość żądaniom tłumu, uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
[16] »Żołnierze odprowadzili Go więc na wewnętrzny dziedziniec pałacu, gdzie zwołali kilkuset żołnierzy.
[17] »Ubrali Jezusa w purpurowy płaszcz, a na Jego skronie wcisnęli cierniowy wieniec.
[18] »Następnie zaczęli wiwatować: Witaj, królu Żydów!
[19] »Bili Go przy tym trzciną po głowie, pluli na Niego i klękając udawali pokłony.
[20] »A gdy Go wydrwili, zdjęli z Niego purpurowy płaszcz i ubrali Go w Jego własne szaty. Potem zaś wyprowadzili na ukrzyżowanie.
[21] »Po drodze spotkali Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, który właśnie tamtędy wracał z pola, i zmusili go, aby poniósł Jego krzyż.
[22] »Tak przyprowadzili Go na miejsce zwane
Golgota, co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki.
[23] »Dawali Mu do picia wino zmieszane z mirrą, ale On nie chciał pić.
[24] »Wtedy Go ukrzyżowali
i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma sobie wziąć.
[25] »A gdy Go ukrzyżowali, była godzina dziewiąta.
[26] »Umieścili też napis podający powód Jego skazania. Głosił on: Król Żydów.
[27] »Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch przestępców, jednego po prawej, a drugiego po Jego lewej stronie.
[28] »W ten sposób wypełniły się słowa Pisma:
I uznano Go za jednego z przestępców.
[29] »A ci, którzy przechodzili obok, kręcili głowami i mówili: Hej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz,
[30] »zejdź z krzyża i ratuj siebie!
[31] »Podobnie drwili między sobą arcykapłani wraz ze znawcami Prawa: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może.
[32] »Chrystus, król Izraela - niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim byli ukrzyżowani.
[33] »A około południa całą ziemię zaległa ciemność i trwała aż do godziny piętnastej.
[34] »O tej też godzinie Jezus zawołał:
Eloi, Eloi, lema sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy:
Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś? [35] »A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, powtarzali między sobą: Spójrzcie, woła Eliasza.
[36] »Ktoś podbiegł, nasączył gąbkę kwaśnym winem, zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc do pozostałych: Zostańcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć.
[37] »Jezus zaś zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie.
[38] »Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, z góry w dół.
[39] »A setnik, który stał naprzeciw Niego, gdy zobaczył, w jaki sposób Jezus umarł, stwierdził: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.
[40] »Były tam również kobiety. Przyglądały się one z daleka. Wśród nich stała Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Młodszego i Jozesa, oraz Salome.
[41] »Właśnie one, gdy był w Galilei, chodziły z Nim i usługiwały Mu. Lecz było też wiele innych kobiet, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy.
[42] »Gdy nastał już wieczór, a był to jeszcze Dzień Przygotowania poprzedzający szabat,
[43] »przyszedł Józef z Arymatei, szanowany członek Wysokiej Rady, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie udał się on do Piłata i prosił o ciało Jezusa.
[44] »Piłat zdziwił się, że Jezus już nie żyje, przywołał zatem setnika i zapytał go, czy skazaniec dawno umarł.
[45] »A upewniony przez setnika o śmierci Jezusa, darował Jego ciało Józefowi.
[46] »Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w nie, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień.
[47] »Maria Magdalena natomiast i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono.