Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem PAN powiedział do Jozuego: Nie bój się i nie zniechęcaj się! Weź z sobą cały zbrojny lud, powstań i wyrusz na Aj. Spójrz, już nawet wydałem w twoje ręce króla Aj, jego lud, miasto i ziemię!
[2] »Uczyń z Aj i jego królem tak, jak uczyniłeś z Jerychem i jego królem. Dla siebie możecie wziąć tylko łupy i bydło zdobyte w mieście. Na tyłach Aj zastawcie na nie zasadzkę.
[3] »Jozue zatem i cały zbrojny lud wyruszyli na Aj. Jozue wybrał trzydzieści tysięcy dzielnych wojowników i nocą wyprawił ich
[4] »z takim rozkazem: Posłuchajcie uważnie! Zasadźcie się na miasto od tyłu, ale niezbyt daleko. Czekajcie w pogotowiu.
[5] »Ja z moim wojskiem podejdziemy pod miasto. Gdy wyjdą z nami walczyć, jak poprzednio, zaczniemy uciekać.
[6] »Oni oczywiście ruszą za nami i dadzą się odciągnąć od miasta, myśląc, że uciekamy przed nimi jak poprzednio - bo my rzeczywiście będziemy przed nimi uciekać.
[7] »Wtedy wy wypadniecie z zasadzki i zajmiecie miasto! PAN, wasz Bóg, wyda je w wasze ręce!
[8] »Po zdobyciu miasta wzniecicie w nim ogień! Będzie to zgodne ze Słowem PANA. Rozkaz!
[9] »Po tych słowach Jozue wyprawił ich, a oni poszli urządzić zasadzkę. Rozłożyli się między Betel i Aj - na zachód od Aj - podczas gdy Jozue z resztą wojska spędzili noc w obozie.
[10] »Wczesnym rankiem Jozue wstał, dokonał przeglądu wojska i ze starszymi ludu na czele wyruszył pod Aj.
[11] »Wojsko, które z nim było, zatrzymało się naprzeciw miasta i rozłożyło się obozem po jego północnej stronie, tak że między nim a Aj rozciągała się dolina.
[12] »Jozue natomiast wziął około pięciu tysięcy ludzi i rozstawił ich jako zasadzkę między Betel a Aj, po zachodniej stronie miasta.
[13] »Gdy rozstawili całe wojsko obozujące po stronie północnej, z tylną strażą po zachodniej stronie miasta, Jozue jeszcze tej nocy wyruszył w sam środek doliny.
[14] »Gdy król Aj to zobaczył, poderwał swoich ludzi wczesnym rankiem i wyruszył z miasta całym wojskiem, by zetrzeć się z Izraelem na polu bitwy u wejścia na stepy Araba. Podejmując ten krok, nie wiedział jednak, że za miastem urządzono zasadzkę.
[15] »Jozue wraz z całym Izraelem upozorowali porażkę i zaczęli wycofywać się w kierunku pustyni.
[16] »Wtedy wezwano resztę zbrojnych z Aj. Rzucono ich w pościg za Jozuem. Lecz gdy go ścigali, dali się odciągnąć od miasta.
[17] »W Aj i w Betel nie pozostał ani jeden mężczyzna, który by nie ruszył w pogoń za Izraelem. Ścigali go, pozostawiając swe miasto otworem.
[18] »Wtedy PAN powiedział do Jozuego: Wznieś w stronę Aj oszczep, który trzymasz w ręce! Wydaję je w twoje ręce. Jozue zatem wzniósł oszczep w stronę miasta.
[19] »Kiedy podniósł rękę, wojsko wypadło z zasadzki, pobiegło do miasta, zajęło je i szybko wznieciło ogień.
[20] »Gdy wojownicy z Aj obejrzeli się za siebie, zobaczyli dym! Wznosił się z miasta ku niebu! Oni zaś nie mieli już sił, aby gdziekolwiek uciekać. Tymczasem ludzie wycofujący się na pustynię zwrócili się przeciw nim, czyli ścigającym.
[21] »Gdy bowiem Jozue i cały Izrael zobaczyli, że wojsko z zasadzki zajęło miasto i że z miasta wznosi się dym, zawrócili i uderzyli na wojowników z Aj.
[22] »Z miasta wypadli też ci, którzy je wcześniej zajęli. Natarli oni na wojsko z Aj od tyłu, tak że jego wojownicy znaleźli się w środku, między Izraelitami z jednej i z drugiej strony. Ci zaś pobili ich tak, że nie pozostał im nikt, kto by ocalał lub zbiegł.
[23] »Króla natomiast pojmano żywcem i przyprowadzono do Jozuego.
[24] »Gdy Izraelici skończyli w polu i na pustyni rozprawę ze wszystkimi wojownikami Aj, którzy ruszyli za nimi w pościg, i gdy położyli ich wszystkich do ostatniego ostrzem miecza, zawrócili całym Izraelem do Aj i pobili je ostrzem miecza.
[25] »Wszystkich poległych w tym dniu mieszkańców Aj, mężczyzn oraz kobiet, było dwanaście tysięcy!
[26] »Jozue nie cofnął swej wyciągniętej z oszczepem ręki, dopóki wszyscy mieszkańcy Aj nie zostali wybici jako obłożeni klątwą.
[27] »Tylko bydło i łupy z miasta Izrael zagarnął sobie zgodnie ze Słowem PANA przekazanym Jozuemu.
[28] »Potem Jozue spalił Aj i zamienił je na zawsze w kupę gruzu, w pustkowie, jak to jest do dnia dzisiejszego.
[29] »Król Aj wisiał na drzewie aż do wieczora. Gdy zachodziło słońce, Jozue kazał zdjąć z drzewa jego zwłoki i porzucić je w otwartej bramie miasta. Wzniesiono nad nim wielki stos kamieni, który jest tam aż do dnia dzisiejszego.
[30] »Następnie Jozue zbudował PANU, Bogu Izraela, ołtarz na górze Ebal,
[31] »jak przykazał Izraelitom Mojżesz, sługa PANA, i jak to zostało zapisane w zwoju Prawa Mojżesza. Ołtarz zbudowany więc został z całych, nieobrabianych żelazem kamieni. Na nim złożono PANU ofiary całopalne oraz ofiary pokoju.
[32] »Tam też Jozue wyrył na kamieniach odpis Prawa Mojżesza, które ten spisał wobec Izraelitów.
[33] »A cały Izrael, jego starsi, przełożeni i sędziowie, stali po jednej i po drugiej stronie skrzyni, przed kapłanami Lewitami, odpowiedzialnymi za noszenie skrzyni Przymierza z PANEM. Stali zarówno przychodnie, jak i tubylcy - połowa przy górze Gerizim i połowa przy górze Ebal, by tak, jak ustalił wcześniej Mojżesz, sługa PANA, pobłogosławiono lud Izraela.
[34] »Następnie Jozue odczytał wszystkie słowa Prawa, błogosławieństwa i przekleństwa, dokładnie tak, jak zostało to zapisane w zwoju Prawa.
[35] »Z tego wszystkiego, co przykazał Mojżesz, nie było ani jednego słowa, którego nie odczytałby Jozue wobec całego zgromadzenia Izraela, także wobec kobiet, dzieci i przychodniów, którzy przebywali między Izraelitami.