Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W oną godzinę przystąpili uczniowie do Jezusa mówiąc: Któż, mniemasz, jest większy w Królestwie Niebieskim?
[2] »A Jezus przywoławszy dziecię postawił je w pośrodku nich
[3] »i rzekł: Zaprawdę mówię wam, jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jako dzieci, nie wnijdziecie do Królestwa Niebieskiego.
[4] »Ktokolwiek się przeto uniży jako to dziecię, ten jest większym w Królestwie Niebieskim.
[5] »A ktokolwiek by przyjął jedno takie dziecię w imię moje, mnie przyjmuje.
[6] »Kto by zaś zgorszył jedno z tych maleńkich, które we mnie wierzą, lepiej by mu było, aby mu zawieszono u szyi kamień młyński i pogrążono w głębinie morskiej.
[7] »Biada światu za zgorszenia. Muszą bowiem przyjść zgorszenia, wszelako biada temu człowiekowi, przez którego przychodzi zgorszenie.
[8] »A jeśli cię ręka twoja albo noga twoja gorszy, odetnij ją i odrzuć precz od siebie. Lepiej ci jest ułomnym i chromym wnijść do żywota, niż mając dwie ręce lub dwie nogi być wrzuconym w ogień wieczny.
[9] »I jeśli cię oko twoje gorszy, wyłup je i odrzuć precz od siebie. Lepiej ci jest jednookim wnijść do żywota, niż dwoje oczu mając być wrzuconym do ognistej gehenny.
[10] »Baczcie, abyście nie wzgardzili którymś z tych maluczkich. Powiadam wam bowiem, że aniołowie ich w niebiesiech zawsze widzą oblicze Ojca mego, który jest w niebiesiech.
[11] »Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawił, co było zginęło.
[12] »Cóż myślicie? Jeśliby kto miał sto owiec, a zbłądziła jedna z nich, czyż nie zostawi w górach dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie zdąża szukać tej, która zginęła?
[13] »A jeśli uda mu się ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam, że się z niej więcej weselić będzie niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu, które nie zbłądziły.
[14] »Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebiesiech, aby miał zginąć jeden z tych maluczkich.
[15] »Jeśliby zaś zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, idź, a upomnij go w cztery oczy. I gdyby cię usłuchał, pozyskasz brata twego.
[16] »Ale jeżeli ciebie nie usłucha, weźmij z sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierała się wszelka sprawa.
[17] »A jeżeliby ich nie usłuchał, powiedz Kościołowi. A jeżeliby i Kościoła nie usłuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik.
[18] »Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebiesiech, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech.
[19] »I znowu powiadam wam, jeśliby dwaj z was na ziemi zgodnie prosili o rzecz jakąkolwiek, otrzymają ją od Ojca mego, który jest w niebiesiech.
[20] »Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w imię moje, tam ja jestem pośród nich.
[21] »Wtedy Piotr przystąpiwszy do niego, rzekł: Panie, a ile razy mam mu odpuścić, gdy brat mój przeciwko mnie zgrzeszy? Czyż aż do siedmiukroć?
[22] »Mówi mu Jezus: Nie powiadam ci aż do siedmiukroć, ale aż do siedemdziesięciu siedmiukroć.
[23] »Dlatego podobne jest Królestwo Niebieskie człowiekowi królowi, który chciał się obliczyć ze sługami swymi.
[24] »A gdy począł się obliczać, przywiedziono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
[25] »I gdy nie miał skąd oddać, kazał go pan jego zaprzedać i żonę jego, i dzieci, i wszystko, co miał, i oddać.
[26] »A sługa ów upadłszy prosił go mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a oddam ci wszystko.
[27] »A pan zlitowawszy się nad owym sługą uwolnił go i dług mu darował.
[28] »Lecz sługa ów wyszedłszy spotkał jednego z towarzyszów swoich, który był mu winien sto denarów. I ująwszy go dusił mówiąc: Oddaj, coś winien.
[29] »A towarzysz ów upadłszy prosił go mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a oddam ci wszystko.
[30] »Lecz on nie chciał, ale odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki by mu długu nie zwrócił.
[31] »A widząc, co się działo, towarzysze jego zasmucili się bardzo i przyszli, i donieśli panu swemu o wszystkim, co się stało.
[32] »Wtedy zawołał go pan jego i rzekł mu: Sługo niegodziwy, cały dług darowałem ci, boś mię prosił.
[33] »Czyż więc nie przystało, abyś i ty ulitował się nad towarzyszem swoim, jakom i ja ulitował się nad tobą?
[34] »I rozgniewawszy się pan jego wydał go katom, dopóki mu nie odda całego długu.
[35] »Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych.