Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I rzekł do uczniów swoich: Niepodobna jest, aby zgorszenia przyjść nie miały, ale biada temu, przez kogo przychodzą.
[2] »Lepiej by mu było, gdyby mu zawieszono kamień młyński u szyi jego i wrzucono go w morze, niż żeby miał zgorszyć jednego z tych maluczkich.
[3] »Miejcie się na baczności. Jeśliby brat twój zgrzeszył przeciw tobie, upomnij go, a gdyby żałował, odpuść mu.
[4] »I gdyby siedemkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie i siedemkroć na dzień zwrócił się do ciebie mówiąc: Żałuję tego — odpuść mu!
[5] »I rzekli do Pana Apostołowie: Przymnóż nam wiary.
[6] »A Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jako ziarnko gorczycy, powiedzielibyście temu drzewu morwowemu: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a usłuchałoby was.
[7] »A któż z was, mający sługę oracza lub pasterza, powie mu, gdy ten wróci z pola: Pójdź zaraz i siądź do stołu.
[8] »A nie mówi mu: Przygotuj mi wieczerzę, a przepasz się i usługuj mi, dopóki się nie najem i nie napiję, a potem ty będziesz jadł i pił.
[9] »Czyż dziękuje słudze onemu, że uczynił, co mu rozkazał?
[10] »Nie sądzę. Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy my nieużyteczni, cośmy winni byli uczynić, uczyniliśmy.
[11] »I stało się, że gdy zdążał do Jeruzalem, przechodził środkiem Samarii i Galilei.
[12] »A gdy wchodził do pewnej osady, zabiegło mu drogę dziesięciu mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka
[13] »i zawołali mówiąc: Jezusie, Nauczycielu, zmiłuj się nad nami!
[14] »A ujrzawszy ich rzekł: Idźcie, ukażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że byli oczyszczeni.
[15] »A jeden z nich, skoro zobaczył, że był uzdrowiony, wrócił, głosem wielkim wielbiąc Boga
[16] »i padł na oblicze do stóp jego, dziękując: a był to Samarytanin.
[17] »A Jezus odpowiadając rzekł: Czyż nie dziesięciu było oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?
[18] »Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i dał chwałę Bogu, jeno ten cudzoziemiec.
[19] »I rzekł mu: Wstań, idź, bo wiara twoja uzdrowiła cię.
[20] »A zapytany przez faryzeuszów, kiedy nadejdzie Królestwo Boże, odpowiadając im rzekł: Królestwo Boże nie nadejdzie dostrzegalnie.
[21] »Ani też powiedzą: Oto tu jest albo tam. Oto bowiem Królestwo Boże w was jest.
[22] »I rzekł do uczniów swoich: Nadejdą czasy, że będziecie pragnęli widzieć jeden dzień Syna Człowieczego, a nie ujrzycie.
[23] »I powiedzą wam: Oto tu jest, albo: Oto tam. Nie chodźcie ani się za nim nie udawajcie.
[24] »Albowiem jako błyskawica, gdy zabłyśnie spod nieba, oświeca to, co pod niebem jest, tak będzie i Syn Człowieczy w dniu swoim.
[25] »Potrzeba jednak, aby pierwej wiele ucierpiał i był odrzuconym przez to plemię.
[26] »A jako się działo za dni Noego, tak też będzie w czasach Syna Człowieczego.
[27] »Jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki. I przyszedł potop, i wytracił wszystkich.
[28] »Podobnie jako działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali.
[29] »Ale dnia tego, gdy wyszedł Lot z Sodomy, spadł z nieba, niby deszcz, ogień siarczysty i wytracił wszystkich.
[30] »Tak też będzie w dniu, gdy się Syn Człowieczy objawi.
[31] »A kto by onej godziny był na dachu, a sprzęty jego w domu, niechaj nie zstępuje, aby je zabrać; a kto na polu, niech się także nie wraca.
[32] »Pamiętajcie na żonę Lota.
[33] »Ktokolwiek by usiłował życie swe zachować, straci je, a kto by je stracił, odzyska je.
[34] »Powiadam wam: Nocy tej będzie dwóch na jednym łożu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony:
[35] »dwie będą mełły razem, jedna będzie wzięta, a druga zostanie; dwóch będzie na polu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
[36] »A odpowiadając rzekli mu: Gdzie, Panie? A on im powiedział:
[37] »Gdziekolwiek będzie ciało, tam się zgromadzą i orły.