Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty » Ewangelia Łukasza » Rozdział 4
«  Ewangelia Łukasza 3 Ewangelia Łukasza 4 Ewangelia Łukasza 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A Jezus pełen Ducha Świętego wrócił znad Jordanu i był zawiedziony na pustynię przez Ducha, [2] »i był przez dni czterdzieści kuszony przez szatana. I nie jadł nic w one dni. A gdy się one skończyły, łaknął. [3] »I rzekł mu szatan: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzeknij kamieniowi temu, aby stał się chlebem. [4] »I odpowiedział mu Jezus: Napisane jest, że nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem Bożym. [5] »I zawiódł go szatan na górę wysoką, i ukazał mu na chwilę wszystkie królestwa świata [6] »mówiąc doń: Dam ci całą tę potęgę i chwałę ich, bo w mojej są mocy, a daję je, komu zechcę. [7] »Jeśli więc ty złożysz mi pokłon, będziesz miał to wszystko. [8] »I odpowiadając Jezus rzekł mu: Napisane jest: Panu Bogu twojemu kłaniać się będziesz i Jemu samemu służyć będziesz. [9] »I zawiódł go do Jerozolimy, i postawił na szczycie świątyni mówiąc doń: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd na dół. [10] »Albowiem napisane jest, że aniołom swoim rozkazał o tobie, by cię strzegli, [11] »a oni na rękach cię poniosą, abyś snadź nie zranił o kamień nogi swojej. [12] »A odpowiadając Jezus rzekł mu: Powiedziane jest: Nie będziesz kusił Pana Boga twego. [13] »A gdy szatan skończył wszystko kuszenie, odstąpił od niego aż do czasu. [14] »I wrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej krainie. [15] »A on nauczał w synagogach ich, wysławiany przez wszystkich. [16] »I przybył do Nazaretu, gdzie się był wychował, a według zwyczaju swego wszedł w szabat do synagogi i powstał, aby czytać. [17] »I podano mu księgę Izajasza Proroka. A gdy rozwinął księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: [18] »Duch Pański nade mną, dlatego mnie namaścił, [19] »abym głosił Ewangelię ubogim. Posłał mię, abym uzdrowił skruszonych w sercu, abym głosił więźniom uwolnienie i ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność i głosił Rok Pański łaskawy i dzień odpłaty. [20] »A gdy zwinął księgę, oddał ją słudze i usiadł. A oczy wszystkich w synagodze były weń utkwione. [21] »Począł tedy mówić do nich: Dzisiaj wypełniło się to Pismo w uszach waszych. [22] »A wszyscy mu przyświadczali i dziwili się wdziękowi słów płynących z ust jego. I mówili: Czyż to nie syn Józefa? [23] »I rzekł im: Pewnie mi powiecie ową przypowieść: „Lekarzu, ulecz samego siebie”. Jako wielkie rzeczy, słyszeliśmy, żeś czynił w Kafarnaum, uczyńże też i tu, w ojczyźnie swojej. [24] »I rzekł: Zaprawdę powiadam wam, że żaden prorok nie jest mile przyjęty w ojczyźnie swojej. [25] »Prawdziwie powiadam wam, że choć wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, gdy niebo się zamknęło na lat trzy i sześć miesięcy i był głód wielki na całej ziemi, [26] »do żadnej z nich nie był posłany Eliasz, jeno do owdowiałej niewiasty w Sarepcie Sydońskiej. [27] »I wielu było trędowatych w Izraelu za Elizeusza Proroka, ale żaden z nich nie był oczyszczony, jeno Naaman Syryjczyk. [28] »A słysząc to, wszyscy w synagodze zapałali gniewem. [29] »I powstali, i wyrzucili go poza miasto, i wywiedli go na szczyt góry, na której miasto ich było wzniesione, aby go strącić. [30] »A on przeszedłszy pośród nich, oddalił się. [31] »I przybył do Kafarnaum, miasta galilejskiego, i tam nauczał ich w szabaty. [32] »A zdumiewali się nad nauką jego, bo pełna władzy była mowa jego. [33] »A był w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego i zawołał głosem wielkim, [34] »mówiąc: Ach, cóż ci do nas, Jezusie Nazareński. Przyszedłeś zgubić nas. Znam cię, wiem, ktoś jest, Święty Boży. [35] »I zgromił go Jezus mówiąc: Zamilknij, a wynijdź z niego. I rzuciwszy go na środek szatan wyszedł z niego, nic mu nie szkodząc. [36] »I padł strach na wszystkich, i zwracali się jeden do drugiego mówiąc: Cóż to za słowo, że ma władzę i moc rozkazywać duchom nieczystym, a ustępują. [37] »I rozchodziła się sława o nim po wszystkich miejscach okolicznych. [38] »A wyszedłszy Jezus z synagogi wstąpił do domu Szymona. A świekra Szymona miała wielką gorączkę i prosili go za nią. [39] »I stanąwszy nad nią rozkazał gorączce, a ta ją opuściła. I natychmiast powstawszy usługiwała im. [40] »A gdy zaszło słońce, wszyscy, którzy mieli chorych na rozliczne niemoce, prowadzili ich do niego. A on na każdego kładł ręce i uzdrawiał ich. [41] »Ustępowali też z wielu szatani wołając i mówiąc: Ty jesteś Synem Bożym. Ale on, gromiąc ich, nie dozwalał im mówić, albowiem wiedzieli, że jest Chrystusem. [42] »A z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce samotne. Rzesza jednak szukała go i przyszła aż do niego. I zatrzymywali go, aby nie odchodził od nich. [43] »Ale on rzekł im: Potrzeba, abym i innym miastom głosił Królestwo Boże; bo na to jestem posłany. [44] »I nauczał w synagogach Galilei. 
«  Ewangelia Łukasza 3 Ewangelia Łukasza 4 Ewangelia Łukasza 5  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z Wulgaty, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha 1973. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie 18. XLIII, 1024 s., [3] k. tabl.; il., mapy; 18 cm. Druk. RSW "Prasa - Książka - Ruch" Zakłady Graficzne w Bydgoszczy. Druk ukończono we wrześniu 1973 r. Ostatnie wydanie całego Nowego Testamentu. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl